Αδιευκρίνιστος παραμένει ο αριθμός των οχημάτων, που έχουν «γυρίσει» στην υγραεριοκίνηση στην Ελλάδα, καθώς πολλοί οδηγοί δεν έχουν ενημερώσει τις άδειες κυκλοφορίας τους, ενώ άλλοι έχουν εγκαταστήσει σετ χωρίς την απαιτούμενη πιστοποίηση.

Τα αίτια για το θολό τοπίο στην αγορά είναι πολλά και φτάνουν μέχρι την ακραία περίπτωση οδηγών, οι οποίοι αγοράζουν το σετ υγραερίου μέσω …ίντερνετ και το εγκαθιστούν σε γνωστούς τους, συχνά μη πιστοποιημένους, μηχανικούς, χωρίς στη συνέχεια να πηγαίνουν -όπως υποχρεούνται- στο ΚΤΕΟ για την ενημέρωση της άδειας κυκλοφορίας.

Τα δεκάδες συνεργεία αυτοκινήτων, που λειτουργούν χωρίς άδεια ανά τη χώρα και παρόλα αυτά προχωρούν σε εγκαταστάσεις σετ υγραερίου, αλλά και το γεγονός ότι πολλοί οδηγοί επιλέγουν να κάνουν την εγκατάσταση σε χώρες του εξωτερικού, όπως η Βουλγαρία, περιπλέκουν περαιτέρω την κατάσταση.

Εκτιμήσεις για 300.000 Ι.Χ. την τελευταία 3ετία

Πόσα είναι τελικά τα ΙΧ, που έχουν εγκαταστήσει σετ υγραεριοκίνησης στην Ελλάδα; «Κατά μια χονδρική εκτίμηση, η οποία όμως δεν είναι απόλυτα ασφαλής, τα τελευταία τρία χρόνια υπολογίζεται ότι προχώρησαν στο υγραέριο πάνω από 300.000 ΙΧ.

Η τάση προϋπήρχε στη Βόρεια Ελλάδα, λόγω και παραγόντων όπως η γειτνίαση με χώρες όπου η υγραεριοκίνηση ήταν συνήθης, αλλά στην Αθήνα εκδηλώθηκε εντονότερη με την ύφεση» εξηγεί στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό ο Θανάσης Αγγέλου, υπεύθυνος διοργάνωσης της έκθεσης «AUTOgas Expo 2012 Βόρειας Ελλάδας» για την υγραεριοκίνηση, που θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη στις 30 Μαρτίου-1 Απριλίου (στην αποθήκη 8 του Οργανισμού Λιμένος), με περίπου 25 απόλυτα εξειδικευμένους εκθέτες.

«Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση σε αυτό το ερώτημα, για πολλούς λόγους. Καταρχάς πολλοί εγκαταστάτες είναι λαθραίοι. Δουλεύουν στο γκαράζ του σπιτιού τους ή και στο …δρόμο, χωρίς να είναι πιστοποιημένοι και σε πολλές περιπτώσεις χωρίς το συνεργείο να έχει άδεια λειτουργίας. Εκτιμώ ότι το ποσοστό των εγκαταστατών που είναι απιστοποίητοι, χωρίς έγκριση και χωρίς άδεια ενδεχομένως ξεπερνάει το 50%. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι κακοί μηχανικοί, αλλά όταν δεν είναι πιστοποιημένοι, πάντα υπάρχει κίνδυνος» δηλώνει ο Άρης Σκαμνέλος, διευθυντικό στέλεχος του Ινστιτούτου Διαρκούς Επιμόρφωσης Επιχειρήσεων Αυτοκινήτου (ΙΔΕΕΑ).

Εμπόριο βεβαιώσεων, με ταρίφα από 30 έως 350 ευρώ

Κατά τον ίδιο, δεν λείπουν τα κρούσματα πώλησης βεβαιώσεων από ορισμένα εξουσιοδοτημένα συνεργεία και κάποιους πιστοποιημένους μηχανικούς, οι οποίοι βεβαιώνουν παρατύπως ότι δήθεν η εγκατάσταση έγινε στο συνεργείο τους από τους ίδιους, ενώ στην πραγματικότητα αφορά μη πιστοποιημένο σετ αγνώστου προέλευσης.

«Βάζουν δύο συστήματα και βγάζουν βεβαιώσεις για δεκαδύο» λέει χαρακτηριστικά ο κ.Σκαμνέλος. Ο ίδιος σημειώνει ότι έχει ακούσει για «ταρίφα», που ξεκινάει από τα 30 ευρώ/βεβαίωση, αν και ιδίως παλαιότερα, όταν οι πιστοποιημένοι επαγγελματίες ήταν πολύ λίγοι, το κόστος μιας τέτοιας βεβαίωσης μπορεί να έφτανε μέχρι τα 350 ευρώ.

Από την πλευρά του, ο Γιώργιος Καπετανάκης, επίσης διευθυντικό στέλεχος του ΙΔΕΕΑ σημειώνει ότι είναι πολύ δύσκολο να προσδιοριστεί ο πραγματικός αριθμός των υγραεριοκίνητων ΙΧ, καθώς -πέραν όλων των άλλων- «κάποια έρχονται με σετ από τη Βουλγαρία, ενώ σε άλλες περιπτώσεις οδηγοί αγοράζουν τα σετ μέσω ίντερνετ και τα «περνούν» σε δικό τους μηχανικό, χωρίς να ελέγχουν αν είναι πιστοποιημένα».

Αδιευκρίνιστος είναι ο πραγματικός αριθμός των ΙΧ με σετ υγραερίου, σύμφωνα και με τον προϊστάμενο του Τμήματος Τεχνικής Υποστήριξης της Διεύθυνσης Τεχνικού Ελέγχου του υπουργείου Μεταφορών Θεόδωρο Ζαχμάνογλου.

Όπως διευκρινίζει τα οχήματα βενζίνης που «γυρίζουν» στο υγραέριο δεν αλλάζουν αριθμό κυκλοφορίας -γεγονός που δυσχεραίνει την καταγραφή- αλλά αναγράφεται στην άδειά τους ότι μπορούν να «καίνε» το συγκεκριμένο καύσιμο.

«Πολλοί, όμως, βάζουν το σετ και δεν πάνε στο ΚΤΕΟ να το δηλώσουν. Αυτούς θα πρέπει να τους σταματήσει κάποιος στον δρόμο, να τους ελέγξει, να δει το σετ του υγραερίου, να διαπιστώσει ότι δεν αναγράφεται στην άδεια και τα λοιπά. Χρειάζονται εν ολίγοις συχνότεροι αστυνομικοί έλεγχοι» προσθέτει.

Η νόμιμη διαδικασία

Σύμφωνα με τον κ.Ζαχμάνογλου, η νόμιμη διαδικασία είναι η εξής: ο ενδιαφερόμενος για την υγραεριοκίνηση πηγαίνει σε εξειδικευμένο και εξουσιοδοτημένο Συνεργείο Αερίων Καυσίμων, όπου εγκαθιστά το σετ με «έγκριση τύπου». Από το συνεργείο λαμβάνει μια βεβαίωση, με την οποία πηγαίνει στο ΚΤΕΟ. Εκεί, γίνεται -μεταξύ άλλων- έλεγχος σχετικά με το αν το σετ είναι εγκεκριμένο και ακολούθως το ΚΤΕΟ συντάσσει πρακτικό/πιστοποιητικό που αποστέλλεται υπηρεσιακά στην υπηρεσία που εξέδωσε την αρχική άδεια κυκλοφορίας. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο ιδιοκτήτης του ΙΧ λαμβάνει την ανανεωμένη άδεια από τις υπηρεσίες μεταφορών των κατά τόπους νομαρχιών.

«Για να καταγράψουμε όλες αυτές τις αλλαγές αδειών, θα έπρεπε να ζητήσουμε τα στοιχεία από τα 150 ιδιωτικά και τα περίπου 55 κρατικά ΚΤΕΟ. Αλλά, όπως ήδη είπα, πολλοί οδηγοί δεν πηγαίνουν καν στο ΚΤΕΟ για να δηλώσουν την αλλαγή, οπότε η εικόνα δεν θα είναι και πάλι ακριβής. Γι’ αυτό οι συχνότεροι αστυνομικοί έλεγχοι για το θέμα είναι απαραίτητοι» σημειώνει ο κ.Ζαχμάνογλου και προσθέτει ότι, όταν έρθει η ώρα για τον κανονικό, περιοδικό έλεγχο στο ΚΤΕΟ, δεν λείπουν οι οδηγοί που εξασφαλίζουν παρατύπως τις σχετικές βεβαιώσεις.

Τελικά το αέριο συμφέρει;

Κατά τον κ.Ζαχμάνογλου, το υγραέριο συμφέρει σε οχήματα μεγάλου κυβισμού, που πραγματοποιούν πολλά χιλιόμετρα.

«Σε ένα ΙΧ με πάνω από 2000 κυβικά, που κάνει τουλάχιστον 20.000-25.000 χλμ τον χρόνο, το υγραέριο συμφέρει» υποστηρίζει και προσθέτει: «αντίθετα, κάποιος που δεν κάνει πολλά χιλιόμετρα, θα χρειαστεί ακόμη και πέντε χρόνια για να αποσβέσει το κόστος, που ξεπερνά τα 1000 ευρώ».

Ο ίδιος σημειώνει ότι με την τιμή της βενζίνης στο 1,80-1,85 ευρώ και του υγραερίου στα 0,95-0,97 ευρώ, ο καταναλωτής εξασφαλίζει μια υπολογίσιμη διαφορά, αλλά πρέπει να λαμβάνει υπόψη ότι το αέριο έχει περίπου 10% μεγαλύτερη κατανάλωση.

Σύμφωνα εξάλλου με τον κ.Αγγέλου, αν και με τις συνεχείς μεταβολές της τιμής της βενζίνης και τις διαφορές ανά περιοχή (π.χ., στην Κρήτη και κάποια νησιά αγγίζει τα 2 ευρώ/λίτρο) είναι δύσκολο να προσδιοριστεί επακριβώς το ποσοστό της εξοικονόμησης, ωστόσο οι καταναλωτές «γλιτώνουν» πολλά χρήματα.

«Μια μέση εξοικονόμηση, σε σχέση με τις τιμές της βενζίνης θα μπορούσαμε να πούμε ότι ξεκινάει από το 35% περίπου και μπορεί να φτάσει μέχρι κάτι λιγότερο από το 50%» σημειώνει ο κ.Αγγέλου.

Ασφαλιστικές …επιπλοκές για τα παρατύπως υγραεριοκίνητα

Όσοι οδηγοί μπαίνουν στον πειρασμό να μετατρέψουν παρατύπως το ΙΧ τους σε υγραεριοκίνητο, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η συγκεκριμένη …πρωτοβουλία θα τους στοιχίσει πανάκριβα σε περίπτωση ατυχήματος, καθώς οι ασφαλιστικές εταιρείες έχουν σχετικούς κανόνες/δικαιώματα.

Αν ο μηχανικός που κάνει την εγκατάσταση δεν είναι πιστοποιημένος, τότε όταν έρθει η στιγμή για τον οδηγό να πάρει το απαραίτητο πιστοποιητικό από τα ΚΤΕΟ και να προχωρήσει στην ασφάλιση, θα αντιμετωπίσει πρόβλημα. Το ίδιο ισχύει αν επιλέξει να εγκαταστήσει το σετ σε γειτονική χώρα.

Βάσει της σχετικής νομοθεσίας, όταν ολοκληρωθεί η μετατροπή του οχήματος, αυτό θα πρέπει να περάσει από ΚΤΕΟ και να ακολουθηθεί η προαναφερθείσα από τον κ.Ζαχμάνογλου διαδικασία.

Η ασφαλιστική εταιρεία έχει δικαίωμα να ζητήσει τα αντίστοιχα πιστοποιητικά, ώστε να προχωρήσει στην ασφάλεια του αυτοκινήτου με υγραεριοκίνηση. Επίσης, διατηρεί το δικαίωμα να διακόψει την ασφάλεια, σε περίπτωση που γίνει η μετατροπή χωρίς να ενημερωθεί ή αν η εγκατάσταση του σετ πραγματοποιηθεί παρανόμως.

Το …κίνημα των συνεργείων

Αν τις ημέρες αυτές, στο προσκήνιο βρέθηκε το κίνημα της πατάτας, εδώ και καιρό «τρέχει» το … κίνημα των συνεργείων, που μπορεί να μην καταργεί τους μεσάζοντες, αλλά προσφέρει σημαντικές εκπτώσεις!

Πρόκειται για το πρόγραμμα «Συμμαχία Αλληλεγγύης και Κοινωνικής Ευθύνης», μια συνέργεια του Ι.Δ.Ε.Ε.Α και της εφημερίδας «Το Συνεργείο του Αυτοκινήτου» με το περιοδικό «Auto Τρίτη» και με αρωγό το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας (Ι.Ο.ΑΣ) «Πάνος Μυλωνάς».

Η Συμμαχία έχει ως στόχο να βοηθήσει τις ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες (άνεργους, συνταξιούχους, φοιτητές, φαντάρους, πολύτεκνους), που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και αναγκάζονται να αναβάλλουν ξανά και ξανά τη συντήρηση του αυτοκινήτου τους (σύμφωνα με έρευνα του «Auto Τρίτη», έως και 70% του ελληνικού πληθυσμού δεν έχει την οικονομική δυνατότητα σωστής συντήρησης του αυτοκινήτου του).

Παράλληλα, βοηθά τα συνεργεία, που δοκιμάζονται από την κρίση, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να αυξήσουν τις εργασίες και άρα τα έσοδά τους.

Οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων των παραπάνω κοινωνικών ομάδων μπορούν να πάνε το αυτοκίνητό τους στα συνεργαζόμενα συνεργεία για δωρεάν έλεγχο 10 σημείων, που σχετίζονται με την ασφαλή οδική του συμπεριφορά.

Σε περίπτωση που χρειάζεται κάποια επισκευή, το συνεργείο αναλαμβάνει την επισκευή με έκπτωση έως 50% στο κόστος εργασίας, με βάση την εργατοώρα του, που έχει εκ των προτέρων γνωστοποιηθεί.

Τα ανταλλακτικά της επισκευής βαρύνουν τον πελάτη. Όμως, τα συνεργαζόμενα συνεργεία μπορούν να τα προμηθευτούν από αντιπροσωπείες/εταιρίες ανταλλακτικών, που επίσης συμμετέχουν με προσφορές στο πρόγραμμα. Οι προσφορές μπορεί να περιλαμβάνουν πχ. σετ ανταλλακτικών (τιμή ανά μάρκα ή μοντέλο με ή χωρίς ΦΠΑ) ή συγκεκριμένο ποσοστό έκπτωσης._