Η Μάτζ Όμπερχολτζερ κοίταξε τον καθρέφτη του μπάνιου και δεν μπορούσε να αναγνωρίσει το πρόσωπό της. Ήταν ναρκωμένη, βασανισμένη και βιασμένη και ο δράστης, ο επικεφαλής της Κου Κλουξ Κλαν (ΚΚΚ) στην Ιντιάνα, Ντέιβιντ Σ. Στέφενσον, δεν ανησυχούσε για πιθανά αντίποινα ή κάποια τιμωρία από το νόμο. «Είμαι ο νόμος» της είπε, όπως γράφει ο βραβευμένος με Πούλιτζερ ρεπόρτερ Τίμοθι Έγκαν στο «A Fever in the Heartland: The Ku Klux Klan’s Plot to Take Over America, and the Woman Who Stopped Them».
Στο βιβλίο περιγράφεται η ιστορία ενός εκ των σημαντικότερων αρχηγών της Κου Κλουξ Κλαν, την εποχή της Ποτοαπαγόρευσης, και μιας γυναίκας, της Μάτζ Όμπερχολτζερ, που έχασε τη ζωή της αλλά συνέβαλε καθοριστικά στην πτώση του ίδιου και της δολοφονικής ρατσιστικής οργάνωσης που εκείνη την εποχή μεσουρανούσε.
Στο έργο του Τίμοθι Έγκαν περιλαμβάνονται λεπτομέρειες για μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της αμερικανικής ιστορίας, αποκαλύπτοντας πώς τεράστια τμήματα του πληθυσμού, ειδικά στις μεσοδυτικές ΗΠΑ τη δεκαετία του 1920, βρίσκονταν κάτω από την επήρεια ενός «τσαρλατάνου» που μπορούσε «μιλάει σε έναν σκύλο μέσα σε ένα βαγόνι με κρέας», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο συγγραφές.
Ο Στέφενσον ήταν ο «Μεγάλος Δράκος» στο «βασίλειο» της Κου Κλουξ Κλαν στην Ιντιάνα και οι φιλοδοξίες του έφταναν μέχρι τον προεδρικό θώκο. Ένας κατά συρροή βιαστής και θαυμαστής του Μπενίτο Μουσολίνι ήξερε πως να ενεργοποιεί το μίσος των ανθρώπων για τους άλλους. Μέσα σε δύο χρόνια από την ένταξή του στην Κου Κλουξ Κλαν, ο Στίβενσον απέκτησε τον έλεγχο της οργάνωσης σε 21 πολιτείες.
«Η Κλαν ήταν κράτος εν κράτει», γράφει ο Έγκαν, σύμφωνα με τη New York Post, «και ο Στέφενσον είχε τον έλεγχο της ΚΚΚ». Ήταν ένας αδίστακτος και παθολογικός ψεύτης. Αυτοπαρουσιαζόταν ως «δικηγόρος» παρότι ποτέ δεν είχε πάρει δίπλωμα. «Ανακάλυψε ότι εάν υποστήριζε κάτι συνέχεια, όσο ψεύτικο κι αν ήταν, οι άνθρωποι θα το πίστευαν», σημειώνει ο Έγκαν, τονίζοντας πως βασική αρχή του ήταν ότι «τα μικρά ψέματα ήταν για τους δειλούς, το κλειδί για να πεις ένα μεγάλο ήταν να το κάνεις με αυτοπεποίθηση».
Υπό την ηγεσία του Στέφενσον, τα μέλη της ΚΚΚ αυξήθηκαν ραγδαία και η ρατσιστική οργάνωση διαπέρασε κάθε πτυχή της κοινωνίας. Υπήρχαν καταστήματα που λάμβαναν την έγκριση της ΚΚΚ και εφημερίδες που βρίσκονταν υπό τον έλεγχό της με σκοπό να διαχέουν την παραπληροφόρηση στην αμερικανική κοινωνία. Διοργανώνονταν ακόμη και εκδηλώσεις, όπως «Junior KKK», για τον προσηλυτισμό μικρών παιδιών, ενώ η οργάνωση χρηματοδοτούσε ορφανοτροφεία, εκκλησίες και φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Όλα αυτά ήταν το προκάλυμμα και ο τρόπος για να ενισχύσει η ΚΚΚ τη δύναμή της. Όμως τις νύχτες ο Στέφενσον διοργάνωνε συγκεντρώσεις στην έπαυλή του με βασανισμούς μεταναστών αλλά και πολιτικών αντιπάλων. Η πολιτοφυλακή του Στέφενσον είχαν απαγάγει μέχρι και υπουργό που είχε ασκήσει κριτική στην ΚΚΚ. Λίγο καιρό μετά την απαγωγή του εντοπίστηκε αναίσθητος με χαραγμένα τα τρία «Κ» της οργάνωσης στην πλάτη του.
«Θέλω οι άνθρωποι να μας φοβούνται», έλεγε ο Στέφενσον στους στενούς συνεργάτες του, ενώ το πλήθος που τον υποστήριζε αγνοούσε πως ήταν ένας απατεώνας, βασανιστής, βιαστής, εκβιαστής και παθολογικός ψεύτης».
Ο βιασμός και βασανισμός της Μάτζ Όμπερχολτζερ
Όταν συνάντησε τη Μάτζ Όμπερχολτζερ σε έναν χορό που διοργάνωσε ο κυβερνήτης της Ιντιάνα, πίστεψε πως θα ήταν απλώς ένα ακόμη θύμα του. Την κάλεσε στην έπαυλή του και αφού της έδωσε με το ζόρι να πιει ένα ποτό που της προκάλεσε τρομακτική ζάλη, στη συνέχεια υπό την απειλή όπλου τη μετέφερε με αυτοκίνητο σε ένα ιδιωτικό διαμέρισμα στην Ινδιανάπολη στο Σικάγο, τη βασάνισε και τη βίασε. Στη συνέχεια την εγκατάλειψε βαριά τραυματισμένη.
Η γυναίκα φοβόταν ακόμη και να δοκιμάσει να δραπετεύσει φοβούμενη την αντίδραση του Στέφενσον. Επιχείρησε να δώσει τέλος στη ζωή της όμως οι φύλακές της την εμπόδισαν. Ο Στέφενσον ανησυχώντας για μια αστυνομική έρευνα έθεσε στην Όμπερχολτζερ ένα τελεσίγραφο: «Θα μείνεις εδώ μέχρι να με παντρευτείς». «Μετά τον βασανισμό και τον βιασμό της, τώρα της ζήτησε να πληρώσει το υπέρτατο τίμημα: Να παντρευτεί τον βιαστή της ή να πεθάνει», γράφει ο Έγκαν.
Η Μάτζ Όμπερχολτζερ βρήκε το θάρρος και αρνήθηκε. Όπως αποδείχθηκε ο Στέφενσον «μπλόφαρε» και τελικά την έστειλε πίσω στο σπίτι των γονιών της. Ο οικογενειακός γιατρός που την ανέλαβε διαπίστωσε πως τα νεφρά της είχαν υποστεί σοβαρή βλάβη και το πρόσωπο και το σώμα της ήταν γεμάτο βαθιές πληγές. «Θα πεθάνω», επαναλάμβανε, ενώ αποκάλυψε στους δικούς της την κόλαση που είχε ζήσει.
Όταν ο δικηγόρος της οικογένειας του κάλεσε τον Στέφενσον να δώσει εξηγήσεις για την επίθεση εκείνος αρνήθηκε τα πάντα. Υποστήριξε πως δράστης ήταν ένας μεθυσμένος καλεσμένος σε ένα από τα πάρτι που διοργάνωνε στο σπίτι του και είπε πως είναι πρόθυμος να προσφέρει 5.000 δολάρια ως αποζημίωση.
Ο θάνατος της Ματζ, το τέλος του Στέφενσον
Τις επόμενες ημέρες η κατάσταση της Μάτζ Όμπερχολτζερ επιδεινώθηκε και στην κοινότητα άρχισαν να διαδίδονται διάφορες φήμες για την επίθεση που προκαλούσαν σύγχυση. Τότε ο δικηγόρος τη συμβούλεψε να κάνει μια δημόσια δήλωση ως ετοιμοθάνατη. Δύο εβδομάδες μετά το περιστατικό, ο δικηγόρος Άζα Σμίθ συνέταξε μια αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο 333.000 λέξεων από την ίδια τη Μάτζ Όμπερχολτζερ. «Την ίδια ημέρα, ο γιατρός της οικογένειας είχε ενημερώσει τους οικείους της πως δεν έχει καμία πιθανότητα να αναρρώσει», αναφέρει ο Έγκαν.
Η Μάτζ Όμπερχολτζερ άφησε την τελευταία της πνοή στις 14 Απριλίου του 1925, όμως η υπόθεσή της έμελλε να είναι καθοριστική για τον Στέφενσον και την Κου Κλουξ Κλαν. Παρά την υποστήριξη από τους οπαδούς της οργάνωσης, ο Στέφενσον συνελήφθη και κατηγορήθηκε για φόνο δεύτερου βαθμού, βιασμό, απαγωγή και συνωμοσία. Με βάση το κατηγορητήριο, στις 16 Νοεμβρίου του 1925, ο Ντέιβιντ Σ. Στέφενσον, ο «Μεγάλος Δράκος» της ΚΚΚ, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. «Ήταν μια νίκη του κράτους, αλλά και μια νίκη της Μάτζ Όμπερχολτζερ», σημειώνει ο Έγκαν.
Αν και τελικά ο Στέφενσον αποφυλακίστηκε το 1950, η αρνητική δημοσιότητα αλλά και η ενεργοποίηση ερευνών για της δραστηριότητες της ΚΚΚ επέφεραν ένα καίριο πλήγμα στην οργάνωση εκείνης της περιόδου. Τα μέλη της μειώθηκαν κατακόρυφα, όχι μόνο στην Ιντιάνα, αλλά σε εθνικό επίπεδο και η επιρροή της περιορίστηκε σημαντικά. Και αυτό, όπως υπογραμμίζει ο Έγκαν, οφείλεται στη γενναιότητα της Μάτζ Όμπερχολτζερ.
