Είναι ένα από τα πιο αιματηρά κεφάλαια μέχρι σήμερα από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία που περιγράφει με λέξεις και ζωγραφιές ένα οκτάχρονο αγόρι: ο Ίγκορ Κράβτσοφ κρατούσε κρυφά ημερολόγιο στη Μαριούπολη όσο οι ουκρανικές δυνάμεις υπερασπίζονταν την πόλη που πολιορκούσε ο ρωσικός στρατός.
Περνώντας εβδομάδες σε ένα υπόγειο με την οικογένειά του ο Ίγκορ γέμιζε τις σελίδες ενός μικρού μπλε τετραδίου που είχε μια φωτογραφία στο εξώφυλλο ενός ειδυλλιακού τοπίου της Ελλάδας.
«Κοιμόμουν καλά, μετά ξυπνούσα, χαμογελούσα και διάβαζα 25 σελίδες. Επίσης ο παππούς μου πέθανε στις 26 Απριλίου» λέει ο Ίγκορ διαβάζοντας μια σελίδα από το ημερολόγιό του αφού διέφυγε, με την μητέρα και την αδελφή του, από την πόλη που πλέον βρίσκεται υπό τον έλεγχο των ρωσικών δυνάμεων.
Η οικογένεια κατάφερε να διαφύγει στη Ζαπορίζια, η οποία βρίσκεται σε απόσταση 225 χιλιομέτρων βορειοδυτικά της Μαριούπολης και τελεί υπό τον έλεγχο των ουκρανικών δυνάμεων.
Το ταβάνι του σπιτιού τους έπεσε πάνω στην οικογένεια από ένα πυραυλικό πλήγμα–και οι τρεις τραυματίστηκαν.
«Έχω ένα τραύμα στην πλάτη μου, σκίστηκε το δέρμα μου. Η αδελφή μου έχει χτυπήσει στο κεφάλι, της μαμάς μου κόπηκαν οι μύες του χεριού και έχει μια τρύπα στο πόδι της» έγραφε ο Ίγκορ σε άλλη σελίδα του ημερολογίου του.
«Όταν έδειξα το ημερολόγιο στην οικογένεια, όλοι έκλαιγαν»
Είναι μια ηλιόλουστη ημέρα στη Ζαπορίζια και ο Ίγκορ παίζει μπάντμιντον και κάνει ποδήλατο, μακριά από τον κόσμο της καταστροφής που ζωγράφιζε στο ημερολόγιό του με ένα μπλε στυλό.
Στις ζωγραφιές αυτές υπάρχουν ένοπλοι άνδρες, άρματα μάχης, ένα ελικόπτερο και κτίρια που εκρήγνυνται. Σε μια ζωγραφιά το ταβάνι του σπιτιού του φαίνεται να καταρρέει μετά το πυραυλικό πλήγμα.
«Με τρόμαξε ο θόρυβος» γράφει σε μια σελίδα, ενώ σε μια άλλη περιγράφει πώς τα μέλη της οικογένειάς του φρόντισαν ο ένας τα τραύματα του άλλου και έπειτα πήγαν σε αναζήτηση νερού.
«Θέλω τόσο πολύ να φύγω» γράφει σε κάποιο σημείο ο Ίγκορ.
Η μητέρα του, η Ολένα Κράβτσοβα, που μεγαλώνει μόνη τα παιδιά της, ξέσπασε σε κλάματα όταν βρήκε το ημερολόγιο του γιου της. «Το πήρα να το δείξω στην οικογένεια. Όλοι έκλαιγαν» αφηγείται στο AFP. «Ίσως ήθελε να εκφράσει ό,τι αισθάνεται για να μην τα κρατήσει μέσα του» εκτιμά.
Η 15χρονη αδελφή του, η Βερόνικα, η οποία έχει ένα βαθύ σημάδι στο μέτωπό της, λέει ότι ελπίζει «στο μέλλον να φανεί χρήσιμο σε κάποιον το ημερολόγιο».
Φωτογραφίες του ημερολογίου αναρτήθηκαν για πρώτη φορά στο διαδίκτυο από τον αδελφό του παππού του, τον Γεβγκένι Σοσνόφσκι, έναν φωτογράφο, ο οποίος απαθανάτισε την μάχη για την υπεράσπιση της Μαριούπολης προτού εγκαταλείψει την πόλη τον περασμένο μήνα.
Η οικογένεια έμενε κοντά στο εργοστάσιο χάλυβα του Αζοφστάλ–που παραδόθηκε τελευταίο στις ρωσικές δυνάμεις έπειτα από τρεις μήνες σθεναρής αντίστασης των ουκρανών στρατιωτών που βρίσκονταν μέσα σε αυτό.
Σήμερα η οικογένεια του Ίγκορ μένει σε ένα καταφύγιο για εκτοπισμένους στην Ζαπορίζια και σκοπεύει μέσα στις επόμενες ημέρες να ταξιδέψει στην πρωτεύουσα, το Κίεβο.
Η μητέρα του αγοριού λέει ότι ακόμη βρίσκεται σε κατάσταση σοκ και διστάζει να μοιραστεί τις εμπειρίες της.
Ερωτηθείς αν θέλει να συνεχίσει να γράφει στο μέλλον, ο Ίγκορ απάντησε: «Πιθανόν».
