Το δεύτερο κύμα κορονοϊού πλήττει την Ιταλία, με την κυβέρνηση της χώρας να παίρνει μέτρα που έχουν στόχο την αναχαίτιση διάδοσης της πανδημίας. Στο πλαίσιο αυτό έκλεισαν και τα σχολεία, για δεύτερη φορά τους τελευταίους μήνες.

Μια 12χρονη, η Ανίτα, αρνήθηκε να μείνει στο σπίτι της. Το κορίτσι πηγαίνει καθημερινά έξω από το σχολείο του στο Τορίνο, που είναι κλειστό λόγω των περιοριστικών μέτρων, για να ζητήσει να ξανανοίξει.

Από τις 6 Νοεμβρίου, όταν η ιταλική κυβέρνηση ενέταξε το Πιεμόντε στην «κόκκινη ζώνη», η Ανίτα Ιακοβέλι, συνοδευόμενη από τη μητέρα της, κάθε πρωί βρίσκεται έξω από το σχολείο Ίταλο Καλβίνο (από το όνομα του γνωστού πεζογράφου), για να παρακολουθήσει από εκεί το μάθημά της μέσω του υπολογιστή. Μεταφέρει η ίδια μια καρέκλα και ένα σπαστό γραφείο για να κάθεται.

Λίγες ημέρες αφότου ξεκίνησε τη διαμαρτυρία της, και παρά το άβολο «θρανίο» της, η κοπέλα απέκτησε παρέα: τη συμμαθήτριά της, τη Λίζα και μερικούς μαθητές ενός γειτονικού γυμνασίου που διεκδικούν ειρηνικά την πρόσβασή τους στην εκπαίδευση.

Κάθε πρωί, η Ανίτα ξεκινάει κουβαλώντας το ροζ κάθισμά της και το σπαστό τραπεζάκι της και εγκαθίσταται έξω από το σχολείο, χωρίς να ξεχάσει και το πανό όπου εξηγεί το αίτημά της: «Παρούσα! Το σχολείο στην τάξη είναι δικαίωμά μας. Προτεραιότητα στο σχολείο». Φορώντας μάσκα, σκούφο και γάντια για το κρύο, παρακολουθεί στη συνέχεια τα μαθήματα από το τάμπλετ της.

Η υπουργός Παιδείας, Λούτσια Ατσολίνα, της τηλεφώνησε για να τη διαβεβαιώσει ότι τα σχολεία θα ξανανοίξουν σύντομα. «Μου έδωσε συγχαρητήρια γιατί της αρέσει ο αγώνας μου, είπε ότι θα κάνει τα πάντα για να ξανανοίξουν τα σχολεία το συντομότερο», αφηγήθηκε η Ανίτα στο AFPTV, όπως αναμεταδίδει η ανταπόκριση του Αθηναϊκού – Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων.

«Όταν ανακοίνωσαν ότι θα έκλειναν τα σχολεία, σκέφτηκα ότι δεν θα άντεχα άλλη μια χρονιά εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Είναι δύσκολο να συγκεντρωθείς μπροστά σε έναν υπολογιστή, δεν μπορείς να παρακολουθήσεις το μάθημα όπως στην τάξη», εξήγησε η μαθήτρια.

«Όλα μου λείπουν: τα μαθήματα δια ζώσης, να κοιτάζω τους καθηγητές στα μάτια και όχι μέσα από την οθόνη, η συντροφιά των συμμαθητών μου, να ξυπνάω το πρωί και να ετοιμάζομαι αντί να μένω στο σπίτι με τις πιτζάμες μπροστά στον υπολογιστή», συνέχισε.

Η μητέρα της, Κριστιάνα Περόνε, στηρίζει τον αγώνα της κόρης της. «Πραγματικά, δεν ρώτησε τη γνώμη μου… Μου είπε: “Θα πάω μπροστά στο σχολείο”. Το πρωί που της είπα ότι τώρα που μπαίνουμε στην κόκκινη ζώνη θα κλείσουν τα σχολεία (…) θύμωσε», αφηγήθηκε.

Η Ιταλία, η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που επλήγη σφοδρά από την πανδημία, μετρά μέχρι σήμερα περισσότερους από 45.000 νεκρούς και πάνω από 1,2 εκατομμύριο κρούσματα.