Οι κάτοικοι και οι επισκέπτες του μικρού νησιού Τζίλιο της Τοσκάνης θα αντικρίζουν ένα καθαρό ορίζοντα.
Χρειάστηκαν 19 ώρες για την ανόρθωση του Costa Concordia, μια τιτάνια, πανάκριβη και χωρίς έως σήμερα προηγούμενο, τεχνική επιχείρηση.
Το κουφάρι του κρουαζιερόπλοιου -που είναι τρεις φορές όσο αυτό του μεγαλύτερου πλοίου που έχει ανελκυθεί μέχρι σήμερα- μετά από 20 μήνες στα νερά του Τυρρηνικού πελάγους, ήρθε η ώρα να ξεκινήσει για το τελευταίο του ταξίδι με τελικό προορισμό ένα διαλυτήριο πλοίων για να γίνει παλιοσίδερα.
Το κόστος της επιχείρησης θα ξεπεράσει τα 600 εκατομμύρια ευρώ και θα το καλύψει η πλοιοκτήτρια εταιρία και η ασφαλιστική της, χωρίς να επιβαρυνθεί το ιταλικό κράτος.
Οι συγκεντρωμένοι στην αποβάθρα του λιμανιού επιφύλαξαν υποδοχή ροκ σταρ στον Νοτιοαφρικανό Nick Sloane, τον «μετρ των ανελκύσεων» που ηγήθηκε της επιχείρησης από την πλωτή εξέδρα που χρησίμευσε ως αίθουσα ελέγχου. «Μεγάλε Nick! Καλή δουλειά!», τού φώναζαν οι κάτοικοι από τα μπαλκόνια την ώρα που αποβιβαζόταν από την εξέδρα.
Η πλατφόρμα ανύψωσης στήθηκε σε βάθος 30 μέτρων και θα στηρίξει το ναυάγιο την ώρα της ανέλκυσης. Οι τεράστιοι γερανοί θα ανασηκώσουν το πλοίο με μεγάλη προσοχή. Κατόπιν θα τοποθετηθούν δεξαμενές και στην αριστερή πλευρά, ώστε το Concordia να μπορεί πλέον να ρυμουλκηθεί.
Εμφανές είναι πάντως το σημάδι του ναυαγίου… Την διαγώνια γραμμή σκουριάς στην πλώρη.
Ωστόσο, το κρουαζιερόπλοιο που βυθίστηκε στις 13 Ιανουαρίου 2012 κρύβει ακόμα μυστικά, με σημαντικότερο τις σορούς δύο επιβατών που δε βρέθηκαν ποτέ. Της Maria Grazia Trecarichi και του Russel Rebello.
Τώρα που το πλοίο έρθει σε όρθια θέση, δύτες σωστικών συνεργείων θα βουτήξουν στη θάλασσα για να αναζητήσουν τα άψυχα σώματα δύο εκ των θυμάτων, για τα οποία οι Αρχές θεωρούν πως βρίσκονται παγιδευμένα κάτω από το κύτος του Costa Concordia.
