Το χρήμα έρεε, η τζαζ είχε την τιμητική της και τα μοδάτα κορίτσια του Λονδίνου, του Παρισιού και της Νέας Υόρκης της δεκαετίας του 1920 παραμέριζαν συλλήβδην τα συντηρητικά ήθη της εποχής για χάρη της κοινωνικής απελευθέρωσης: κοντές φούστες, ηδονισμός και αχαλίνωτη διασκέδαση!
Οι μεθυστικές, δημιουργικές και προκλητικές αυτές υπάρξεις που κατέκλυσαν το ’20 με τις «παλλόμενες» προσωπικότητές τους ήταν συνήθως επίδοξες συγγραφείς, ζωγράφοι, ηθοποιοί, καλλιτέχνες ή απλώς κοσμικές κυρίες, εκτρέφοντας μια νέα γενιά γυναικών: κοντά μαλλιά, έντονο μακιγιάζ, αρειμάνιο κάπνισμα και ροπή προς τις ασυδοσίες.
Την ώρα που το ριμέικ του Μπαζ Λούρμαν στο εμβληματικό μυθιστόρημα του Σκοτ Φιτζέραλντ του 1925 «Ο Μεγάλος Γκάτσμπι» είναι πανέτοιμο για τις κινηματογραφικές αίθουσες, το παγκόσμιο ενδιαφέρον για την αχαλίνωτη αυτή εποχή κορυφώνεται.
Και βέβαια ένα νέο πόνημα έρχεται να ρίξει φως στις διαβόητες «κοκέτες» της εποχής, από την αμερικανίδα σύζυγο του ίδιου του Φιτζέραλντ, Zelda, και την επίσης αμερικανίδα ηθοποιό Tallulah Bankhead μέχρι τις κοσμικές κυρίες της Βρετανίας Diana Cooper και Nancy Cunard, αποκαλύπτοντας τον ξέφρενο τρόπο της ζωής τους: κοκαΐνη, λεσβιακά ειδύλλια και ολονύχτιες ερωτικές συνευρέσεις!
Το βιβλίο «Flappers: Six Women Of A Dangerous Generation» της Judith Mackrell ακολουθεί λοιπόν κατά πόδας τον έξαλλο βίο μιας χούφτας γυναικών-συμβόλων της εποχής, που ενσαρκώνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον τολμηρό χαρακτήρα και τα ακραία ήθη της νέας γενιάς.
Η Zelda, η «ζωηρή» γυναίκα του Φιτζέραλντ, η αμερικανίδα χορεύτρια Josephine Baker, η πολωνή καλλιτέχνις που ζούσε στο Παρίσι Tamara de Lempicka, η ηθοποιός από τις ΗΠΑ Tallulah Bankhead και οι αγγλίδες αριστοκράτισσες Diana Cooper και Nancy Cunard απαθανατίζονται στο κείμενο, που περιλαμβάνει πιπεράτες λεπτομέρειες για τη δράση τους: από τα πολυάριθμα «λεσβιακά πειράματα» της Tallulah με νεαρές θαυμάστριες μέχρι και την κοκαΐνη που έρεε άφθονη σε μια εποχή που φαινόταν δύσκολο να νιώσεις άσχημα για μια ναρκωτική ουσία που ήταν τόσο διαδεδομένη.
Η ίδια μάλιστα σχολίαζε αποστομωτικά: «Ο πατέρας μου με είχε προειδοποιήσει για τους άντρες και το αλκοόλ, δεν έκανε όμως ποτέ λόγο για τις γυναίκες και την κοκαΐνη»! Όσο για την Tamara de Lempicka, ήταν πάντα ανοιχτή σε σεξουαλικούς πειραματισμούς, κάνοντας εκτεταμένη χρήση κοκαΐνης για να μπορεί να ξενυχτά όλο το βράδυ ζωγραφίζοντας ή κάνοντας σεξ.
Μαθαίνουμε επίσης για τη διαβόητη ροπή της Nancy Cunard για λεσβιακά «γαλλικά ειδύλλια», όπως τα αποκαλούσε, καθώς και για τον εθισμό της Zelda Fitzgerald στο αλκοόλ και τη μορφίνη.
Σε μια εποχή που δονούταν από τον αναβρασμό των χρηματιστηριακών αγορών, την εγκαθίδρυση των καταναλωτικών ηθών και τη ραγδαία αστικοποίηση, η γυναίκα καλούταν να επανεφεύρει τον ρόλο της στην κοινωνία και να ανοιχτεί σε ένα νέο σύμπαν. Δεν ήταν μόνο η επιδίωξη της εμπειρίας και η απελευθέρωση μέσω του Τσάρλεστον και της μόδας λοιπόν, ήταν κυρίως η νέα θέση της γυναίκας στην κοινωνική και οικονομική ζωή σε μια εποχή που το παλιό κατέρρεε και το καινούριο ανέτειλε δειλά-δειλά: ταλαντούχες, ριψοκίνδυνες και «παιχνιδιάρες», με προσωπικότητες που διέτρεχαν τάξεις και κατεστημένα κοινωνικά περιβάλλοντα, οι γυναίκες αυτές πήραν τη ζωή στα χέρια τους και καθόρισαν τη δική τους μοίρα με συναρπαστικό -και άλλοτε τραγικό βεβαίως- τρόπο…
