Με το νέο της όνομα και την προσδοκία της προσέγγισης με τη Δύση, η πΓΔΜ διενεργεί την Κυριακή προεδρικές εκλογές, έχοντας όμως ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει τον οικονομικό μαρασμό, τις πελατειακές σχέσεις και τη διαφθορά.

Για τη διαδοχή του Γκιόργκε Ιβανόφ, που αποχωρεί έπειτα από δύο συνεχείς θητείες, δίνουν μάχη τρεις υποψήφιοι: Ο υποστηριζόμενος από την κεντροαριστερά στην εξουσία, η εκπρόσωπος της δεξιάς αντιπολίτευσης και ένα μέλος της αλβανικής κοινότητας, που αντιστοιχεί στο 20%-25% του πληθυσμού των 2,1 εκατομμυρίων κατοίκων.

Για κάποιους ντόπιους ωστόσο, τα καθημερινά προβλήματα είναι πιο φλέγοντα από τις εκλογές.

«Δεν ακούω να μιλούν παρά για το ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και αυτήν την ιστορία με το όνομα… Κανείς δεν ασχολείται με τον τρόπο με τον οποίο ζουν εδώ οι άνθρωποι. Δεν ασχολούνται παρά με την εξουσία και με ό,τι απομένει να αρπάξουν στην φτωχή αυτή χώρα» σχολιάζει η 47χρονη κομμώτρια από τα Σκόπια Βέρα Σμαΐλοφσκα.

Ο μέσος μισθός στη χώρα ανέρχεται σε 400 ευρώ, ενώ το επίσημο ποσοστό ανεργίας ξεπερνά το 20%, σύμφωνα με το Ινστιστούτο Στατιστικών.

Οι ψηφοφόροι αγωνίζονται να συμμεριστούν τον ενθουσιασμό των Ευρωπαίων αξιωματούχων, που πανηγύρισαν τη συμφωνία των Πρεσπών ανάμεσα στους πρωθυπουργούς Ζόραν Ζάεφ και Αλέξη Τσίπρα.

«Ο ενταφιασμός της διαφοράς ανάμεσα στις δύο χώρες και η άρση του ελληνικού βέτο για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι όμως αρκετός για να περιορίσει την αποχή μεταξύ του 1,8 εκατομμυρίου ψηφοφόρων;» διερωτάται το ΑΜΠΕ.

Πολλοί θέλουν «να στείλουν ένα μήνυμα σε εκείνους που δεν θέλουν να ακούσουν» απαντά ο πολιτικός αναλυτής Αρσίμ Ζέκολι.

«Οι πολίτες αισθάνονται χειραγωγούμενοι από όλους και είναι δυσαρεστημένοι. Δεν μπορούν να συνεχίσουν να τους σερβίρουν εσαεί την ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ» λέει η δημοσιογράφος Μέρι Γιορντάνοφσκα.

Ακόμη και μεταξύ εκείνων που δέχθηκαν την αλλαγή της ονομασίας, πολλοί το έκαναν εκόντες άκοντες, πεισμένοι από τις υποσχέσεις για προσέγγιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, συνώνυμο, ελπίζουν, της ευημερίας και της εδραίωσης του κράτους δικαίου.

Στην προοπτική αυτή επιμένει ο υποψήφιος που υποστηρίζεται από τους σοσιαλδημοκράτες του SDSM. «Η ψήφος στον Στέβο Πενταρόφσκι είναι ψήφος υπέρ της ευρωπαϊκής εκπαίδευσης, των ευρωπαϊκών μισθών, ενός ευρωπαϊκού επιπέδου ζωής» διακήρυξε ο Ζόραν Ζάεφ.

Μία ήττα ή συμμετοχή στην ψηφοφορία κάτω του 40%, που απαιτείται για την εγκυρότητα των εκλογών, θα ήταν χαστούκι για τον Ζόραν Ζάεφ. Στην περίπτωση αυτή θα μπορούσαν να ακολουθήσουν βουλευτικές εκλογές, με σοβαρές συνέπειες για την σταθερότητα της χώρας.

Οι δημοσκοπήσεις, αμφιβόλου αξιοπιστίας, όπως σημειώνει το ΑΜΠΕ, δίνουν ελαφρό προβάδισμα στον Στέβο Πενταρόφσκι, 56 ετών, και παραπέμπουν σε δεύτερο γύρο στις 5 Μαΐου με αντίπαλο τη υποψήφια της δεξιάς Γκορντάν Σιλιανόφσκα-Ντάφκοβα.

Νομικός, 63 ετών, μοιάζει να έχει συμβιβαστεί με τη συμφωνία των Πρεσπών, την οποία λέει ότι θέλει να επαναδιαπραγματευτεί, αλλά «θα σεβαστεί». Δίνει προτεραιότητα σε άλλο πεδίο: «Η νεολαία εγκαταλείπει την χώρα μόνο και μόνο εξαιτίας της διαφθοράς. Διότι έχουμε στην εξουσία ανθρώπους που δεν σκέφτονται παρά την εργασία και το μέλλον των δικών τους παιδιών εις βάρος του κρατικού προϋπολογισμού».

Ο Αλβανός υποψήφιος Μπλέριμ Ρέκα, που ελπίζει να προσελκύσει ψήφους και εκτός της αλβανικής κοινότητας, αναφέρεται επίσης «στην κούραση από την θεσμοθετημένη διαφθορά, τον νεποτισμό»: «Εάν αποτύχουμε να συστήσουμε μία Δημοκρατία βασισμένη στο κράτος δικαίου, θα καταλήξουμε σε μία άδεια χώρα».

Η οικογένεια του Γιάνκο Βέλκοφσκι, 50 ετών, απεικονίζει αυτόν ακριβώς τον κίνδυνο. Ο γιος του έχει μεταναστεύσει στην Γερμανία, η κόρη του, νοσοκόμα, θέλει να τον ακολουθήσει: «Όταν ακούω τους υποψήφιους να μιλούν για το μέλλον της νεολαίας, μου γυρίζει το στομάχι» λέει.

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η χώρα έχασε το ένα τέταρτο του πληθυσμού της ανάμεσα στο 2000 και το 2015.