Με το νέο ιστότοπο που εγκαινιάστηκε σήμερα ο ΟΗΕ θα μπορεί να έχει μια εικόνα για το αν οι πλούσιες χώρες τηρούν τη δέσμευσή τους σχετικά με τη συγκέντρωση 30 δισ. δολαρίων σε βοήθεια για τις φτωχές. Η τήρηση των δεσμεύσεων αυτών θεωρείται από τον ΟΗΕ ως το βασικότερο στοιχείο για την πρόοδο των συνομιλιών που γίνονται με στόχο την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών.

Ο υποστηριζόμενος από τον ΟΗΕ ιστότοπος faststartfinance.org έχει μέχρι στιγμής εντάξει σε καταλόγους τις δεσμεύσεις για την καταβολή κεφαλαίων έξι ευρωπαίων δωρητών, στους οποίους περιλαμβάνεται η Γερμανία και η Βρετανία. Επίσης έχει καταγράψει 27 αποδέκτες, από το Μπαγκλαντές ως τα Νησιά Μάρσαλ. Πολλά από τα αναπτυσσόμενα κράτη έχουν κενό στο ποσό της βοήθειας που έχουν λάβει.

Οι πλούσιες χώρες υποσχέθηκαν στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα που έγινε στην Κοπεγχάγη το 2009 να παράσχουν στα φτωχά κράτη και νέα «κλιματικά κεφάλαια συνολικά 30 δισ. δολαρίων για το 2010-12». Μέχρι τώρα δεν υπήρχε επίσημος ιστότοπος που να παρακολουθεί την τήρηση της δέσμευσης αυτής.

«Απευθύνω έκκληση και σε άλλες χώρες να προσέλθουν», δήλωσε σήμερα η ολλανδή υπουργός Περιβάλλοντος, Τίνεκε Χουϊζίνγκα, σχετικά με την πρωτοβουλία αυτή, της οποίας πρωτοστάτησε η Ολλανδία, στη διάρκεια συνόδου 46 κρατών στη Γενεύη με θέμα την επανεξέταση της χρηματοδότησης του αγώνα κατά των κλιματικών αλλαγών.

Ο ΟΗΕ εξήρε τη δημιουργία του ιστότοπου ως ένα βήμα για την καλλιέργεια εμπιστοσύνης μεταξύ των πλούσιων και των φτωχών πριν από την ετήσια διεθνή σύνοδο των υπουργών Περιβάλλοντος στην πόλη Κανκούν του Μεξικού από τις 29 Νοεμβρίου ως τις 10 Δεκεμβρίου.

«Πάντοτε έλεγα ότι αυτή η βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση αποτελεί το κλειδί για το Κανκούν», δήλωσε η Κριστιάνα Φιγκέρες, επικεφαλής της Γραμματείας του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε με την Χουϊτζίνγκα.

Σύμφωνα με τα αναπτυσσόμενα κράτη, οι δεσμεύσεις για τη χορήγηση της νέας βοήθειας αποτελούν ένα τεστ για το κατά πόσο προτίθενται να ηγηθούν του αγώνα κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη οι πλούσιες χώρες, οι οποίες ευθύνονται για τις περισσότερες εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και μάλιστα σε περίοδο λιτότητας.