Η οικογένειά της 7χρονης Μέρι Γιουλάντα είναι μία από τις χιλιάδες οικογένειες που θρήνησαν την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων μετά το χτύπημα του τσουνάμι στην Ινδονησία το 2004: το κορίτσι εξαφανίστηκε όταν το τσουνάμι σχεδόν εξαφάνισε την συνοικία όπου διέμενε στο δυτικό Άτσεχ κι έπειτα από ημέρες άκαρπων ερευνών, οι γονείς της εγκατέλειψαν τις ελπίδες να την βρουν ζωντανή.
Η Γουάτι όμως επέζησε και επί επτά χρόνια την μεγάλωνε μια γυναίκα η οποία την υποχρέωνε να ζητιανεύει, όπως δήλωσε ο παππούς της. «Η εγγονή μου ήταν υποχρεωμένη να ζητιανεύει μέχρι αργά το βράδυ. Όταν
δεν μπορούσε να εξασφαλίσει αρκετά χρήματα, την χτυπούσαν», είπε ο
ίδιος.
Η 14χρονη σήμερα Γουάτι επανενώθηκε με την οικογένειά της την Τετάρτη όταν μεταφέρθηκε στο γραφείο του επικεφαλής του χωριού στο Δυτικό Άτσεχ από ανθρώπους που την βρήκαν να τριγυρνάει άσκοπα στον δρόμο.
Όταν την ρώτησαν, απάντησε ότι αναζητεί τους γονείς της αλλά δεν μπορούσε να θυμηθεί κανένα όνομα συγγενή της πλην εκείνου του παππού της Ιμπραήμ.
Ο Ιμπραήμ το πληροφορήθηκε, μετέβη στο γραφείο των τοπικών αρχών και η μητέρα του κοριτσιού την αναγνώρισε από κάποια σημάδια που είχε από την γέννησή της στον λαιμό και στο πόδι και μια ελιά στον κρόταφο.
Από το τσουνάμι που έπληξε στις 26 Δεκεμβρίου του 2004 την ΝΑ Ασία σκοτώθηκαν περίπου 170.000 άνθρωποι μόνο στο Άτσεχ.
Την Κυριακή οι οικογένειες των θυμάτων στο Άτσεχ πρόκειται να τιμήσουν την μνήμη των θυμάτων του τσουνάμι με τελετές στους μαζικούς τάφους.
