Σε επίπεδο βαλλιστικών πυραύλων έφερε τις συζητήσεις αρκετών think tanks στην Αθήνα η επιτυχημένη δοκιμή του πρώτου εξ ολοκλήρου σχεδιασμένου και κατασκευασμένου βαλλιστικού πυραύλου στην Τουρκία.
Στρατιωτικοί κύκλοι στην Αθήνα δηλώνουν πως δεν ανησυχούν από τον συγκεκριμένο πύραυλο. Γεγονός είναι πως ούτως ή άλλως βαλλιστικοί πύραυλοι στην περιοχή υπάρχουν σχεδόν σε όλες τις χώρες και λίγο πολύ διαθέτουν όλοι το ίδιο βεληνεκές. Ειδικά οι χώρες που ανήκαν παλαιότερα στο λεγόμενο Ανατολικό μπλοκ είχαν και εν πολλοίς αρκετές από αυτές έχουν ακόμα και σήμερα βαλλιστικούς πυραύλους.
Ακόμα και η Ελλάδα διαθέτει βαλλιστικό πύραυλο όχι γιατί τον χρειαζόταν αλλά επειδή μπορούσε να εκτοξευτεί από την πλατφόρμα MLRS που απέκτησε στο πλαίσιο της αναβάθμισης του οπλοστασίου του πυροβολικού της. Το διαφορετικό με τον τουρκικό πύραυλο «Bora» με όλους τους υπόλοιπους της περιοχής, με εξαίρεση ίσως του Σερβικού βαλλιστικού πυραύλου, είναι πως κατασκευάστηκε στην Τουρκία, πιθανότατα με τεχνολογία που απέκτησε η Άγκυρα από το Πακιστάν.
Ας τους πάρουμε λοιπόν έναν έναν ανά χώρα σύμφωνα με την Διεθνή Ένωση Ελέγχου Όπλων (Arms Control Association) και ας δούμε τις δυνατότητές τους ξεκινώντας από την Ελλάδα
Ελλάδα
Η Ελλάδα διαθέτει τον βαλλιστικό πύραυλο ATACMS, αμερικανικής σχεδίασης και κατασκευής με βεληνεκές μεταξύ 165 και 300 χιλιόμετρα και εκρηκτική κεφαλή που φτάνει τα 230 κιλά. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου στις αρχές της δεκαετίας του 90. Ο ακριβής αριθμός αυτών των πυραύλων που βρίσκονται στο ελληνικό οπλοστάσιο δεν είναι γνωστός. Υπάρχουν ωστόσο 36 εκτοξευτές MLRS.
Τουρκία
Η Τουρκία διαθέτει μαζί με τον υπό εξέλιξη «Bora» τρεις σημαντικούς βαλλιστικούς πυραύλους. Ο ένας είναι ο ATACMS που η Τουρκία προμηθεύτηκε όπως και η Ελλάδα από τις ΗΠΑ. Ο δεύτερος είναι ο «Bora» που αναπτύσσει η ίδια με βεληνεκές που φτάνει τα 280 χιλιόμετρα και στόχο της εταιρίας Roketsan που τον κατασκευάζει να φτάσει τα 1000 χιλιόμετρα με εκρηκτική κεφαλή 450 κιλών.
Ο κορυφαίος βαλλιστικός πύραυλος στο οπλοστάσιο της Τουρκίας είναι ο J-600T Yıldırım που επί της ουσίας είναι τουρκικό αντίγραφο του κινεζικού βαλλιστικού πυραύλου B-611.
Η τελευταία έκδοση του Yıldırım φτάνει στα 900 χιλιόμετρα ενώ η Άγκυρα αναπτύσσει ακόμα ισχυρότερη έκδοση με βεληνεκές που μπορεί να αγγίξει και τα 2.500 χιλιόμετρα δίνοντας ξεκάθαρα ικανότητες στρατηγικού πλήγματος στην Τουρκία. Η κεφαλή του φτάνει τα 480 κιλά εκρηκτικού γεμίσματος. Ο αριθμός που αυτοί οι πύραυλοι είναι ενταγμένοι στο τουρκικό οπλοστάσιο είναι αδιευκρίνιστος.
Σερβία
Η Σερβία διαθέτει άγνωστο αριθμό του τοπικά κατασκευασμένου βαλλιστικού πυραύλου Sumadija, του οποίου το ανώτερο βεληνεκές είναι στα 300 χιλιόμετρα και μπορεί να μεταφέρει στον στόχο του ακόμα και θερμοβαρική κεφαλή.
Την δεκαετία του 90 η Σερβία είχε στο οπλοστάσιό της τον βαλλιστικό πύραυλο K-15 Krajina, αντίγραφο του Σοβιετικού P-15 ενός πυραύλου κατά πλοίων που οι Σέρβοι τον είχαν μετατρέψει και για στόχους στην στεριά. Το βεληνεκές του ήταν στα 150 χιλιόμετρα. Σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες ο συγκεκριμένος πύραυλος έχει αποσυρθεί από το Σερβικό οπλοστάσιο.
Βουλγαρία
Η Βουλγαρία ως το αγαπημένο «παιδί» της Σοβιετικής Ένωσης στην περιοχή, διέθετε ένα τρομακτικό για τις προηγούμενες δεκαετίες οπλοστάσιο βαλλιστικών πυραύλων. Σε αυτό συμπεριλαμβάνονταν 67 Scud, 50 Frog και 24 Spider. Όλοι αποσύρθηκαν το 2002 και πλέον η Σόφια διαθέτει μόνο μια ντουζίνα εκτοξευτών Scarab. Το βεληνεκές τους φτάνει τα 185 χιλιόμετρα και ο ακριβής αριθμός τους είναι απόρρητος. Αν και μπορούν να μεταφέρουν στον στόχο ακόμα και πυρηνική κεφαλή η Βουλγαρία τους έχει με εκρηκτική κεφαλή των 160 κιλών.
Ισραήλ
Το Ισραήλ «παίζει» εδώ και δεκαετίες σε άλλη κλίμακα, καθώς από την δεκαετία του 60, αναπτύσσει δικούς του βαλλιστικούς πυραύλους ικανούς να φέρουν και πυρηνική κεφαλή. Ο πιο σημαντικός είναι μέχρι στιγμής είναι ο Jericho-2 που έχει βεληνεκές 1800 χιλιόμετρα και μπορεί να μεταφέρει στον στόχο και εκρηκτική κεφαλή 1000 με 1300 κιλών. Υπάρχουν την ίδια στιγμή ο Jericho-1 και ο Lance με 500 και 130 χιλιόμετρα αντίστοιχα, ενώ έχει περάσει από το στάδιο των δοκιμών με επιτυχία ο Jericho-3 που το βεληνεκές του ξεπερνά τα 4000 χιλιόμετρα «παίζοντας» σε άλλο επίπεδο.
Αίγυπτος
Η χώρα του Νείλου δεν μπορεί να συναγωνιστεί το «αντίπαλο» Ισραήλ, εξάλλου η προσέγγιση των δύο χωρών λόγω των κοινών συμφερόντων που πηγάζουν από τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που έχουν εντοπιστεί στη Μεσόγειο, έχει φέρει Κάϊρο και Τελ Αβίβ πιο κοντά. Ωστόσο η Αίγυπτος συνεχίζει να διαθέτει στο οπλοστάσιό της 25 εκτοξευτές με 90 αναβαθμισμένους πυραύλους Scud που πλέον φέρουν την ονομασία Project-T με βεληνεκές που φτάνει τα 450 χιλιόμετρα και κεφαλή που φτάνει κοντά στον ένα τόνο. Διαθέτει επίσης 9 εκτοξευτές πυραύλων Scud-Β με βεληνεκές που φτάνει τα 300 χιλιόμετρα.
Τέλος υπάρχουν ακόμα στο οπλοστάσιό της 12 εκτοξευτές πυραύλων FROG-7 που το βεληνεκές τους φτάνει τα 70 χιλιόμετρα και 60 εκτοξευτές της ντόπιας παραλλαγής του πυραύλου αυτού με το όνομα Sakr-80 το βεληνεκές των οποίων φτάνει τα 80 χιλιόμετρα. Η διαφορά του Sakr-80 με τον FROG-7 είναι ότι ο πρώτος μπορεί να εκτοξεύσει τρεις πυραύλους ενώ ο δεύτερος μόνο έναν. Η εκρηκτική κεφαλή τους φτάνει τον μισό τόνο.
Αξίζει να αναφερθεί τέλος πως άγνωστο αριθμό πυραύλων Scud διέθετε πριν τον πόλεμο και η Συρία, αλλά δεν είναι πλέον γνωστή η κατάστασή τους.
