Τα ταμπού γύρω από τα έργα και τις ημέρες της πορνογραφίας φαίνεται να υποχωρούν στις μέρες μας, αφήνοντας να αποκαλυφθούν όσα εκτυλίσσονται πίσω από τις κάμερες της ενήλικης ψυχαγωγίας.
Διασημότητες παραδέχονται πια ανοιχτά ότι βγαίνουν με πορνοστάρ, καθώς οι δυτικές κοινωνίες μοιάζουν πιο δεκτικές στο να αποδεχθούν στους καθιερωμένους κόλπους τους αυτά που παρακολουθούν στη μυστικότητα της ιδιωτικότητάς τους.
Κοσμικά άρθρα σκαρφαλώνουν σήμερα στις έντυπες και ηλεκτρονικές σελίδες του παραδοσιακού Τύπου που αφορούν στα πεπραγμένα των πορνοστάρ, κάτι ανήκουστο όσο να πεις λίγα χρόνια πρωτύτερα.
Ώρα να δούμε λοιπόν σε πιο κοντινό πλάνο την πορνογραφία, άλλη μια βαριά βιομηχανία δηλαδή που δεν έχει να κρύψει τίποτα από τη δημόσια θέα…
Πόσο πολύ είναι άραγε το ηλεκτρονικό πορνό;
Υπάρχει η λαϊκή πεποίθηση ότι το ίντερνετ φτιάχτηκε για καθαρά πορνογραφικούς σκοπούς, λες και ήταν δηλαδή από την αρχή απλό παρακλάδι της «ροζ» βιομηχανίας. Κι αν το ίντερνετ είχε πάντα κατά νου τους μοναχικούς ανθρώπους, τότε το γλυκό ήρθε να δέσει με την ιδέα ότι όλος ο παγκόσμιος ιστός δεν ήταν παρά ένα τεράστιο πορνό. Αν και η πραγματικότητα ενδέχεται να είναι ελαφρώς διαφορετική.
Μια πρώτη και μάλλον μεθοδολογικά παρακινδυνευμένη έρευνα είχε υπερεκτιμήσει την ηλεκτρονική πορνογραφική δραστηριότητα, στέλνοντας το ποσοστό του πορνογραφικού υλικού στο 37% του συνόλου του ηλεκτρονικού περιεχομένου. Μια δεύτερη και πιο ψύχραιμη ανάλυση το εκτίμησε στο 4%, στέλνοντας το αντίστοιχο ποσοστό των «ροζ» ηλεκτρονικών αναζητήσεων στο 13-14% (αν και ενδέχεται να έχει υποεκτιμηθεί εξαιτίας των τόσων φετίχ που δεν μπορούν να υπολογιστούν ως αναζητήσεις).
Μια τρίτη και πιο πρόσφατη μελέτη του 2013, που φαίνεται να συγκεντρώνει αρκετή συναίνεση, υπολόγισε ότι το 15% όλου του ηλεκτρονικού περιεχομένου σχετίζεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με πορνογραφικές δραστηριότητες…
Η παρακολούθηση πορνό δεν πυροδοτεί βίαιες συμπεριφορές
Οι θεματοφύλακες της ηθικής τάξης προσπάθησαν εδώ και αιώνες να συσχετίσουν την κατανάλωση του πορνογραφικού υλικού με βίαιες σεξουαλικές συμπεριφορές. Ακόμα χειρότερα, μερίδα του σύγχρονου -και προοδευτικού- φεμινιστικού κινήματος της δεκαετίας του 1980 επιχειρηματολόγησε ότι η πορνογραφία είναι εγγενώς μισογυνική, την ίδια ώρα που πυροδοτεί βία κατά των γυναικών στον αληθινό κόσμο.
Κι ενώ το πρώτο τμήμα (περί μισογυνισμού δηλαδή) είναι πιθανότατα αληθές, καμία απόδειξη δεν έχει προσκομιστεί ποτέ που να συσχετίζει παρακολούθηση πορνό και έκρηξης σωματικής ή ψυχολογικής βίας. Μετα-έρευνα του 2013 κατέληξε πως «κανένας σοβαρός ερευνητής» δεν βρήκε ποτέ καμία συσχέτιση ανάμεσα στα δυο, και σαν να μη φτάνει αυτό, το περιοδικό «Scientific American» δημοσίευσε το 2011 τα ευρήματα μελέτης που έλεγαν ακριβώς το αντίθετο: η καταπίεση της επιθυμίας να παρακολουθήσεις πορνό παίζει καθοριστικά αρνητικό ρόλο στην προσπάθεια να υπερβείς σεξουαλικές ανεπάρκειες και προβλήματα…
Η βιομηχανία του πορνό είναι πλέον σε μαζική παρακμή
Παρά το γεγονός ότι άλλοτε ζούσε και βασίλευε, ο πορνογραφικός κλάδος βρίσκεται από το 2012 σε παρακμή, αφού εκείνη τη χρονιά σημείωσε παγκοσμίως πτώση στα έσοδά του κατά 75%! Οι μεγάλοι παίκτες της αγοράς κατηγόρησαν την ηλεκτρονική πειρατεία για την κατακρήμνισή τους, λέγοντας πως η πορνογραφία δεν είναι στις μέρες μας βιώσιμη.
Αξίζει πάντως να τονιστεί ότι ακόμα και πριν από το παράνομο κατέβασμα και τις δωρεάν πορνογραφικές ιστοσελίδες που έβαλαν το κερασάκι στην τούρτα της πτώσης, η «ροζ» βιομηχανία δεν σημείωνε τις επιδόσεις που διατεινόταν ότι είχε. Η υπερβολή ήταν λες συνυφασμένη με την εμπορική απήχηση του πορνό ήδη από το 2001, όταν το έγκριτο περιοδικό «Forbes» ισχυρίστηκε ότι οι πορνοπαραγωγοί υπερεκτιμούν τα κέρδη του κλάδου κατά «τουλάχιστον οχτώ φορές πάνω» για να φαίνεται πιο επικερδής η δραστηριότητα.
Ακόμα και μέσα στην υπερβολή πάντως, τα κέρδη της ενήλικης οικιακής ψυχαγωγίας έφταναν δεν έφταναν το 1/10 της παραδοσιακής οικιακής ψυχαγωγίας. Φαίνεται πώς όλοι πιστεύουν ότι αγοράζουμε πολύ περισσότερο πορνό απ’ όσο όντως κάνουμε…
Πορνό και φύλα
Η νόρμα θέλει παραδοσιακά τους άντρες να παρακολουθούν συντριπτικά περισσότερο πορνό απ’ όσο οι γυναίκες και πολλοί λόγοι ευθύνονταν γι’ αυτό. Οι φαλλοκρατικές κοινωνίες αποδέχονταν ευκολότερα τον άντρα να εκφράζει τις σεξουαλικές του επιθυμίες, την ίδια ώρα που ο άντρας ήταν αυτός που είχε τα χρήματα αλλά και την πρόσβαση στα μέσα. Κι έτσι ήταν φυσικό η πορνογραφία να τον έχει πάντα στο μυαλό της ως πελάτη. Έρευνα του 2013 επιβεβαίωσε μάλιστα την τρέχουσα πεποίθηση, αναφέροντας πως μόλις το 8% των γυναικών που μπαίνουν στο ίντερνετ θα επισκεφθούν κάποια ιστοσελίδα πορνογραφικού περιεχομένου.
Αν και τα δεδομένα από τις ίδιες τις «ροζ» σελίδες σκιαγραφούν μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Το γνωστότατο Pornhub έλεγε ήδη από το 2013 ότι το 33% των πελατών του ήταν γυναίκες, την ίδια ώρα που το 2014 οι «Times of India» ανέφεραν ότι το 30% των γυναικών της Ινδίας που χρησιμοποιούν το ίντερνετ θα μπουν κάποια στιγμή σε πορνογραφικό site.
Από τα δεδομένα των πορνογραφικών ιστοσελίδων πληροφορούμαστε και ένα ακόμα, σαφώς πιο αναπάντεχο, γεγονός: οι ετεροφυλόφιλες γυναίκες που παρακολουθούν ηλεκτρονική πορνογραφία στρέφονται στον ομοφυλοφιλικό γυναικείο έρωτα. Οι γυναίκες παρακολουθούν λοιπόν λεσβιακό πορνό και αμέσως μετά αντρικό ομοφυλοφιλικό. Όσο για το ετεροφυλόφιλο πορνό που φτιάχνεται με σκοπό να έχει απήχηση στη γυναίκα, δεν κατατάσσεται καν στην τρίτη θέση!
Η ακριβότερη πορνογραφική ταινία όλων των εποχών
Σήμερα που το ερασιτεχνικό οικιακό πορνό έχει στεφθεί βασιλιάς του κλάδου, το να επενδύει κάποιος σε ακριβές παραγωγές μοιάζει καθαρή αποκοτιά, αν και οι οραματιστές της βιομηχανίας δεν σκέφτονται έτσι. Κι έτσι το 2005 η εταιρία παραγωγής Digital Playground αποφάσισε να ρίξει όλο το βάρος στην ιστορία και το φτιασίδωμα, γράφοντας ένα ρεκόρ: η πορνογραφική παρωδία των «Πειρατών της Καραϊβικής» στοίχισε όχι λιγότερα από1 εκατ. δολάρια!
Παρά το γεγονός ότι η εταιρία δαπάνησε έξι φορές περισσότερα όχι από τη μέση πορνογραφική ταινία αλλά από την ακριβή παραγωγή, το πείραμά της πέτυχε εμπορικά, μιας και το «Pirates» έβγαλε τα λεφτά του και με το παραπάνω. Και τότε η Digital Playground έκανε το αμέσως επόμενο λογικό βήμα: γύρισε το 2008 το sequel της πορνοπαρωδίας (με υπότιτλο «Stagnetti’s Revenge») που της στοίχισε 8 εκατ. δολάρια! Περισσότερα δηλαδή από μια μέση χολιγουντιανή ταινία. Αυτό το ποσό δύσκολα θα ξεπεραστεί με τα σημερινά δεδομένα αλλά και την αλλαγή των καταναλωτικών ηθών…
