Ιατρικές υποδομές και προσωπικό γίνονται όλο και συχνότερα στόχοι στη διάρκεια συγκρούσεων, με αποτέλεσμα να μην λαμβάνουν την απαραίτητη φροντίδα εκατομμύρια ασθενείς ή τραυματίες που χρήζουν νοσηλείας, όπως ανακοίνωσε η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ICRC).
Έκθεση της οργάνωσης παραθέτει 600 περιστατικά επιθέσεων σε 16 χώρες εναντίον γιατρών, νοσοκόμων, ασθενοφόρων και νοσοκομείων από τα μέσα του 2008 μέχρι τα τέλη του 2010.
«Νοσοκομεία στη Σρι Λάνκα και τη Σομαλία έχουν γίνει στόχο βομβαρδισμών, ασθενοφόρα στη Λιβύη έχουν δεχτεί πυρά, νοσοκόμοι στην Κολομβία σκοτώθηκαν και τραυματίες στο Αφγανιστάν υποχρεώθηκαν να παραμείνουν επί ώρες σε οχήματα που τα είχαν σταματήσει σε σημεία ελέγχου», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Ιβ Ντακόρ, γενικός διευθυντής της οργάνωσης.
Η έκθεση υπογραμμίζει ότι κάποιες από τις επιθέσεις δεν είναι εσκεμμένες, ωστόσο πολλές έχουν ως ξεκάθαρο στόχο ιατρικό προσωπικό. Η πρώτη Συνθήκη της Γενεύης προβλέπει το δικαίωμα των τραυματιών να λάβουν ιατρική φροντίδα και του ιατρικού προσωπικού να κινείται ελεύθερα.
«Το πιο σοκαριστικό εύρημα είναι ότι πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν όχι επειδή είναι άμεσα θύματα μίας βομβιστικής επίθεσης», λέει ο δρ. Ρόμπιν Κούπλαντ, επικεφαλής της έρευνας.
«Πεθαίνουν επειδή το ασθενοφόρο δεν έφθασε εγκαίρως, γιατί το ιατρικό προσωπικό παρεμποδίζεται από το να κάνει τη δουλειά του, γιατί τα νοσοκομεία είναι και αυτά στόχοι επιθέσεων ή απλώς επειδή το περιβάλλον είναι πολύ επικίνδυνο ώστε να καταστεί εφικτή η παροχή υγειονομικής φροντίδας» προσθέτει ο βρετανός χειρουργός, ειδικευμένος σε εμπόλεμες περιοχές.
