Η Ουκρανία έχει μικρές πιθανότητες επιβίωσης στον πόλεμο με τη Ρωσία χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ, δήλωσε ο ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή του αμερικανικού δικτύου NBC «Meet the Press» και τη δημοσιογράφο Κρίστεν Γουέλκερ.

«Πιθανώς θα είναι πολύ, πολύ, πολύ δύσκολο. Βέβαια, σε κάθε δύσκολη κατάσταση έχεις μια ελπίδα. Αλλά θα έχουμε μικρές πιθανότητες επιβίωσης χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ», λέει ο Ζελένσκι σε απόσπασμα της συνέντευξης που είδε το φως της δημοσιότητας. Ολόκληρη η συνέντευξη του προέδρου της Ουκρανίας θα μεταδοθεί την Κυριακή.

Λίγες ημέρες πριν από τη συμπλήρωση τριών ετών από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον ρώσο ομόλογό του Βλαντίμιρ Πούτιν και συμφώνησαν να ξεκινήσουν αμέσως διαπραγματεύσεις με στόχο τον τερματισμό του πολέμου.

Καταρρέει ο ουκρανικός στρατός σε όλα τα μέτωπα

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ προσπαθεί να επιτύχει μια γρήγορη ειρηνευτική συμφωνία στον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας, έχοντας ορίσει ένα παράθυρο 100 ημερών για την ολοκλήρωση αυτού του εξαιρετικά περίπλοκου πολιτικού έργου, αλλά σύμφωνα με τον ειδικό αναλυτή Γκόρντον Χαν, αυτό το χρονοδιάγραμμα στερείται ρεαλισμού και η ζοφερή για το Κίεβο πραγματικότητα στα μέτωπα, θα το καταστήσουν σύντομα ξεπερασμένο.

Βασικός λόγος, σύμφωνα με τον Χαν, είναι η επιδεινούμενη κατάσταση της ικανότητας του ουκρανικού στρατού να συγκρατήσει τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, καθώς είναι πλέον πολύ πιθανή η κατάρρευση του μετώπου πριν από την υποτιθέμενη προθεσμία του Τραμπ – κάτι που μπορεί να δώσει στη Ρωσία ακόμη μεγαλύτερο προβάδισμα στις συνομιλίες.

Η κατάρρευση των αμυντικών μετώπων της Ουκρανίας κατά μήκος ολόκληρης ή σχεδόν ολόκληρης της γραμμής μάχης – η οποία εκτείνεται από τη Χερσώνα, βόρεια της Κριμαίας προς τα ανατολικά, μετά βόρεια μέσω του Ντόνετσκ έως το Χάρκοβο και το Σούμι – φαίνεται να βρίσκεται προ των πυλών. Ορισμένα μέτωπα μπορεί να κρατήσουν περισσότερο, αλλά είναι απίθανο να επιβιώσουν όλο το 2025, θεωρεί ο Χαν.

«Τα εδαφικά κέρδη της Ρωσίας και οι απώλειες της Ουκρανίας αυξάνονται κάθε μήνα που περνά, όπως προέβλεψα ότι θα συνέβαινε πριν από έναν χρόνο», λέει ο ειδικός αναλυτής, και συνεχίζει:
«Η εδαφική προέλαση τώρα επιταχύνεται με όλο και πιο γρήγορο ρυθμό και θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικές νέες καταλήψεις στον Δνείπερο ανά πάσα στιγμή».

Την ίδια στιγμή, η κατάσταση στον ουκρανικό στρατό είναι καταστροφική. Η στρατιωτική κινητοποίηση έχει εξουθενωτική επίδραση στην οικονομία και την κοινωνία, ενώ δεν καταφέρνει να αντικαταστήσει τις σημερινές απώλειες στο μέτωπο, καθώς επιστρατεύονται εντελώς άπειροι νεοσύλλεκτοι με χαμηλό έως καθόλου ηθικό.

Σύμφωνα με πληροφορίες, δεν υπάρχουν άλλοι εθελοντές και ορισμένοι Ουκρανοί αξιωματούχοι αναφέρουν ότι μέχρι την άνοιξη η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη. Επιπλέον, σχεδόν όλοι οι νεοσύλλεκτοι είναι μεγάλης ηλικίας ή χωρίς κίνητρο, αναφέρει ο Economist.

Αξιωματικοί στο μέτωπο, όπως ο διοικητής του τάγματος μη επανδρωμένων αεροσκαφών της 30ης μηχανοποιημένης ταξιαρχίας της Ουκρανίας, επιβεβαιώνουν ότι η κινητοποίηση του 2024 ήταν απόλυτη αποτυχία και ότι πλέον υπάρχουν πολύ λίγοι άνδρες για να αντικαταστήσουν τις απώλειες.

Η κινητοποίηση γίνεται με σκληρά και συχνά, βίαια μέτρα. Ο βουλευτής της Βερκόβνα Ράντα (ουκρανική βουλή), Αλεξάντρ Μπακούμοφ από το κόμμα «Υπηρέτης του Λαού» του Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε σε συνεδρίαση ότι η κινητοποίηση στην περιοχή του Χαρκόβου είναι εξαναγκαστική, με πρακτικές κράτησης, ξυλοδαρμού και βασανισμού πολιτών στις κατεχόμενες περιοχές, στην προσπάθεια αναζήτησης μαχητών.

Οι δικηγόροι των υπό επιστράτευση ανδρών, ξυλοκοπούνται. Οι μικρές επιχειρήσεις υφίστανται μαζικό κλείσιμο λόγω έλλειψης εργαζομένων οι οποίοι είναι πρόθυμοι να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό υπό φόβο να εξαναγκαστούν να πάνε στον στρατό. Άλλοι ανέφεραν παραποίηση στοιχείων από τις Αρχές προκειμένου να δικαιολογηθεί η επιστράτευσή τους.

Πρόσφατα, οι δυτικές κυβερνήσεις φέρεται να πίεσαν το Κίεβο να επεκτείνει την επιστράτευση στην ηλικιακή ομάδα 18-25 ετών, κάτι που θα έφερνε μια σχεδόν καταστροφική δημογραφική κατάρρευση σε έναν πληθυσμό που έχει ήδη μειωθεί κατά περίπου 30% λόγω των θανάτων από τον πόλεμο και τη μετανάστευση.

Εκτεταμένα φαινόμενα διαφθοράς

Ο χαμηλός αριθμός εθελοντών και η αποτυχημένη κινητοποίηση δημιουργούν στρεβλώσεις στη δομή των δυνάμεων. Οι, πρόχειρα και μερικώς επανδρωμένες μονάδες που αποκαλούνται «ταξιαρχίες ζόμπι» ή «χάρτινες ταξιαρχίες», ονομάζονται απλώς ταξιαρχίες για να εντυπωσιάσουν τους δυτικούς «αιμοδότες» ώστε να διευκολύνουν τη διαφθορά, καθώς διοικητές δεσμεύουν υπέρ τους, τους μισθούς που ορίζονται για το ανύπαρκτο προσωπικό.

Ο μεγάλος αριθμός λιποταξιών από τον ουκρανικό στρατό, ένα φαινόμενο που αγνοήθηκε τελείως στα δυτικά μέσα ενημέρωσης επί τρία χρόνια, αποκαλύφθηκε τελικά τον Νοέμβριο ότι ξεπέρασε τις 100.000 από την έναρξη του πολέμου.

Αυτό ισοδυναμεί με περισσότερο από το 10% του ουκρανικού στρατού στο σημερινό του μέγεθος, δεδομένου του πρόσφατου ισχυρισμού του Ζελένσκι ότι αριθμεί 800.000 άνδρες. Οι περισσότερες από τις μισές λιποταξίες σημειώθηκαν μόνο τους πρώτους δέκα μήνες του 2024.

Ο στρατιωτικός blogger, Γιούρι Μπουτούσοφ, η βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος Μαριάνα Μπεζούκλαγια και άλλοι, ανέφεραν στα τέλη του περασμένου έτους την εγκατάλειψη μιας ολόκληρης ταξιαρχίας 1.000 ανδρών που εκπαιδεύτηκαν στη Γαλλία αμέσως μετά την άφιξή της στο μέτωπο. Αυτό μπορεί να ήταν μια περίπτωση αποτυχημένης προσπάθειας του διοικητή να σχηματίσει μία «ταξιαρχία – ζόμπι». Και πράγματι, το στρατιωτικό προσωπικό αμφισβήτησε την πρόσφατη πρακτική δημιουργίας νέων ταξιαρχιών όταν οι υπάρχουσες υπολειτουργούν, υποψιαζόμενοι σχέδιο διαφθοράς που κρύβεται πίσω από αυτή την πρακτική.

Οι λιποταξίες είναι ένα σύμπτωμα χαλαρής πειθαρχίας και ιδιαίτερα χαμηλού ηθικού που μαστίζει όλο και περισσότερο τον ουκρανικό στρατό. Οι διοικητές αναφέρουν ότι το 90% των στρατευμάτων τους στα μέτωπα είναι νέοι, εξαναγκαστικά επιστρατευμένοι άνδρες.

Έτσι, οι λιποταξίες συνοδεύονται από μη διατεταγμένες υποχωρήσεις, οι οποίες αυξάνονται σε συχνότητα. Για παράδειγμα, εκατοντάδες εγκατέλειψαν τη μάχη το περασμένο φθινόπωρο στο Βούγκλενταρ που κάποτε ήταν σταθερό οχυρό, το οποίο οι ρωσικές δυνάμεις πολιόρκησαν δεκάδες φορές χωρίς αποτέλεσμα.

Οι Ουκρανοί στρατιώτες αρνούνται να εκτελέσουν επιχειρησιακές εντολές που ισοδυναμούν με επιχειρήσεις αυτοκτονίας και αρχίζουν να παραδίδονται κατά ολόκληρες μονάδες – σε μια περίπτωση σχεδόν ένα πλήρες τάγμα. Οι στρατιώτες και οι συγγενείς τους ασκούν πιέσεις εδώ και πολύ καιρό για έναν νόμο που θα επέβαλλε τακτικές μακροχρόνιες εναλλαγές για τα στρατεύματα ώστε οι άνδρες να επισκέπτονται τα σπίτια τους, αλλά κανένας τέτοιος νόμος δεν φαίνεται στον ορίζοντα.