Η Χόλι Γκρέιντερ, 26 ετών σήμερα, έχει περάσει μεγάλο μέρος της ζωής της αμφισβητώντας τα αρνητικά στερεότυπα γύρω από την αναπηρία και τις σχέσεις. Διαγνώστηκε με χρόνιο πόνο και σύνδρομο υπερκινητικότητας, ενώ θυμάται πως, όταν ήταν μόλις 16 χρόνων, κάποιος τη ρώτησε αν μπορεί να έχει σεξουαλικές σχέσεις λόγω της αναπηρίας της. Με τα χρόνια, τέτοιες παρεμβατικές ερωτήσεις έγιναν συχνό φαινόμενο, με άτομα να τη ρωτούν αν «μπορεί να έχει σκληρό σεξ» ή αν είναι απαραίτητο να βρίσκεται σε αναπηρικό καροτσάκι για να έχει σεξουαλική επαφή. Η Χόλι εξήγησε ότι αυτές οι ερωτήσεις, αν και συχνά καλοπροαίρετες, αντανακλούν την έλλειψη κατανόησης για την προσωπική ζωή των ατόμων με αναπηρία. «Το χειρότερο είναι ότι δεν εκπλήσσομαι, ούτε θίγομαι πια» είπε.

Η Χόλι είπε ότι άνθρωποι της έχουν στείλει, επίσης, μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για να της προσφέρουν σεξ, κάτι που την έκανε να νιώθει ότι θα έπρεπε να αισθάνεται «τυχερή» γι’ αυτό.

Η Χόλι τόνισε τη σημασία της προβολής των ατόμων με αναπηρία σε ευτυχισμένες και γεμάτες σχέσεις. Ξεκίνησε να βγαίνει με τον σύζυγό της Τζέιμς στην εφηβεία και είναι μαζί του εδώ και εννέα χρόνια, ενώ παντρεύτηκαν νωρίτερα φέτος. Παρά την υποστήριξη που νιώθει από τον σύζυγό της, η Χόλι αντιμετωπίζει στερεοτυπικές απόψεις από άλλους. Θυμάται πως της είχαν πει ότι, αν η υγεία της επιδεινωθεί, ίσως αυτός την αφήσει, θεωρώντας τη βάρος. Ανέφερε επίσης ότι στο σχολείο οι συμμαθητές της της έκαναν παρεμβατικές ερωτήσεις, ιδιαίτερα σχετικά με την ικανότητά της να έχει σεξουαλικές σχέσεις, με έναν από αυτούς να ρωτάει αν οι αρθρώσεις της θα εξαρθρώνονταν κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.

Η ιστορία της Νικόλα

Όπως αναφέρει το BBC, η Νικόλα Τόμας, 38 ετών από το Caerphilly, η οποία είναι τυφλή, αντιμετωπίζει επίσης παρανοήσεις γύρω από την αναπηρία και τις σχέσεις. Μετά την απώλεια της όρασης λόγω μιας αυτοάνοσης ασθένειας, η Νικόλα έπρεπε να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της διατήρησης μιας ρομαντικής σχέσης. Θυμάται πως ο προηγούμενος φίλος της τη θεώρησε βάρος, λέγοντας ότι δεν μπορούσε να τη φροντίσει. Παρά τις δυσκολίες αυτές, τώρα έχει έναν φίλο, που επίσης είναι τυφλός και μαζί περιηγούνται στον κόσμο με αυτοπεποίθηση. Η Νικόλα εξέφρασε την απογοήτευσή της με το πώς η αναπηρία της επηρεάζει τη συμπεριφορά των ανθρώπων, ειδικά όταν βγαίνουν ραντεβού. «Οι άνθρωποι σε βλέπουν σαν να σου κάνουν χάρη» είπε, προσθέτοντας ότι θέλει να καταρρίψει το στερεότυπο ότι οι τυφλοί άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν ικανοποιητικές σχέσεις.

«Ακόμα και αν είμαστε και οι δύο τυφλοί, θα περιηγηθούμε σε μια πόλη ή θα βγούμε ραντεβού. Τίποτα δεν μας κρατά πίσω» αναφέρει, συμπληρώνοντας ότι «όταν οι άνθρωποι μου στέλνουν μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ζητώντας ραντεβού, ενεργούν διαφορετικά όταν τους πω ότι είμαι τυφλή».

«Σίγουρα σε αντιμετωπίζουν σαν να σου κάνουν χάρη. Σε απογοητεύει αμέσως» τονίζει.

Κάλεσμα για αλλαγή

Η Κατ Γουότκινς, υπεύθυνη για το πρόγραμμα πολιτικής προσβασιμότητας της Disability Wales, υπογραμμίζει τη σημασία της κατάρριψης των ταμπού γύρω από το σεξ και τις σχέσεις για τα άτομα με αναπηρία. Αναρωτήθηκε γιατί αυτοί οι τομείς παραμένουν τόσο στιγματισμένοι και υποστήριξε ότι τα άτομα με αναπηρία έχουν το δικαίωμα να εξερευνήσουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα, ακριβώς όπως και οι υπόλοιποι. «Η ευχαρίστηση είναι μέρος της ζωής και δεν προβάλλεται αρκετά για τα άτομα με αναπηρία» εξήγησε η Κάτ.

Τέλος, η Κατ ζήτησε καλύτερη πρόσβαση σε σεξουαλικά βοηθήματα και συσκευές, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα με αναπηρία να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση στη σεξουαλική τους ζωή. Πιστεύει ότι αυτά τα προϊόντα πρέπει να είναι διαθέσιμα σε περισσότερους mainstream ιστότοπους σεξ και καταστήματα, εξασφαλίζοντας ότι όλοι ανεξαιρέτως θα πρέπει να έχουν τα εργαλεία ώστε να εξερευνήσουν τη σεξουαλικότητα με τρόπους που να είναι άνετοι για εκείνους. «Η αυτοεκτίμηση είναι επίσης πολύ σημαντική» κατέληξε, υπογραμμίζοντας τη σημασία του να κατανοεί κανείς το σώμα του.

Οι εμπειρίες της Χόλι, της Νικόλα και της Κατ αντικατοπτρίζουν την ευρύτερη ανάγκη για μεγαλύτερη προβολή και κατανόηση των ατόμων με αναπηρία στις σχέσεις. Μέσα από την αμφισβήτηση των στερεοτύπων και την ενίσχυση ανοιχτών συζητήσεων, ελπίζουν να δημιουργήσουν μια πιο συγκαταβατική κοινωνία, όπου τα άτομα με αναπηρία μπορούν ελεύθερα να εξερευνήσουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα και να δημιουργήσουν ουσιαστικές σχέσεις, όπως όλοι οι υπόλοιποι.