Ήταν 2010 και η Κέιτι Άλεν απείχε λίγες μόλις ημέρες από τη γέννηση του δεύτερου παιδιού της, όταν αισθάνθηκε ότι οι κινήσεις του μέσα στην κοιλιά της είχαν γίνει πιο αργές. Η ίδια έγραψε στη βρετανική Guardian για τον εφιάλτη που έζησε όταν οι γιατροί την ενημέρωσαν πως η καρδιά του μωρού της είχε σταματήσει να χτυπά.

«Ξύπνησα με τις ελάχιστες συσπάσεις. Ήταν λίγες ημέρες πριν από την ημερομηνία που αναμενόταν να γεννήσω. Ήταν η δεύτερη εγκυμοσύνη μου, η οποία δεν φαινόταν να είχε επιπλοκές. Η τσάντα για το μαιευτήριο είχε ετοιμαστεί και όλα ήταν έτοιμα για το αγοράκι μας που κλωτσούσε ως συνήθως.

Καθώς περνούσε η μέρα, οι συσπάσεις παρέμειναν ήπιες και ανά μεγάλα διαστήματα. […] Όταν το βράδυ τραγούδησα στον Άλεξ για να τον βάλω για ύπνο, το μωρό κλώτσησε δυνατά, όπως είχε κάνει τις περισσότερες μέρες, σαν να αναγνώριζε το τραγούδι.

Λίγη ώρα αργότερα, ένιωσα ένα ρίγος. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Οι κινήσεις του μωρού είχαν γίνει πιο αργές».

Η Κέιτι επικοινώνησε με τη μαία, η οποία τη συμβούλευσε να πάει στο νοσοκομείο. Πήρε ταξί, αφήνοντας στο σπίτι τον άντρα της μαζί με τον γιο της που κοιμόταν. «Στη χειρότερη θα μου πουν ότι το μωρό διατρέχει κάποιον κίνδυνο και θα γεννιόταν με καισαρική», σκεφτόταν.

«Βγάλτε τον, σώστε τον»

«Με είδε αμέσως μια φιλική και ήρεμη μαία. Ήταν σιωπηλή καθώς σκάναρε το μωρό, κοιτάζοντας ξανά και ξανά. Τότε σταμάτησε σε ένα σημείο. Δεν ξέρω ποιος μου το είπε. Έχω διαφορετικές εκδοχές στο μυαλό μου, αλλά μόνο μία μπορεί να είναι αλήθεια. Νομίζω ότι η μαία βγήκε και ήρθε πάλι με έναν γιατρό. Θυμάμαι αυτές τις λέξεις: “Η καρδιά του μωρού σας έχει σταματήσει”. Ένας άλλος γιατρός ήρθε, με εξέτασε και μου είπε το ίδιο. Αρνιόμουν να το πιστέψω.

Τους ζήτησα να θέσουν και πάλι στη λειτουργία την καρδιά του. Δεν μπορεί να είχε σταματήσει ενώ ήταν ήδη συνδεδεμένο σε μένα. “Εγώ είμαι ζωντανή, άρα πρέπει να είναι και εκείνος”, είπα. “Βγάλτε τον, σώστε τον”.

“Δεν γίνεται έτσι”, είπε ο γιατρός. “Είναι νεκρός”».

Όπως εξομολογείται η γυναίκα, «νόμιζα ότι ήταν κάτι που συνέβαινε αιώνες πριν. Ήξερα ότι τα μωρά πεθαίνουν από επιπλοκές στη γέννα ή μετά, αλλά είχα πει στον εαυτό μου ότι σπάνια συμβαίνει. Δυστυχώς η τραγική μας απώλεια δεν είναι τόσο σπάνια όσο ελπίζει κανείς. Κάθε μέρα στο Ηνωμένο Βασίλειο περίπου 14 μωρά πεθαίνουν πριν, στη διάρκεια ή λίγο μετά τη γέννα. Ο Φιν ήταν ένα από αυτά τα μωρά.

Επιστρέφοντας σπίτι χωρίς εκείνον, τακτοποιούσε, καθάριζα, έφτιαχνα μπισκότα που είχαν όλα το ίδιο μέγεθος – τα πάντα για να νιώθω ότι έχω τον έλεγχο. Τον ένιωθα να κλωτσά. Ξύπνησα νομίζοντας ότι ήμουν ακόμα έγκυος».

Ένα από τα πιο δύσκολα για εκείνη ήταν να λέει στον κόσμο τι είχε συμβεί. Μια αντίδραση ήταν που την εξόργισε. Όταν κάποιος της απάντησε πως «όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο».

Οι μέρες έγιναν ολοένα και πιο εύκολες καθώς ο χρόνος περνούσε και με τη βοήθεια μιας ψυχολόγου, την οποία επισκέφτηκε και όταν έμεινε έγκυος για τρίτη φορά, στην Έλα, η οποία είναι σήμερα 9 ετών. Άφησε πίσω το «όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο». «Τα πράγματα συμβαίνουν, χωρίς λόγο», λέει. «Η φύση είναι πανέμορφη και σκληρή». Ακόμα μιλά με τα παιδιά της για τον Φιν και μια φωτογραφία τους που τον κρατούν στο νοσοκομείο βρίσκεται στον τοίχο του σπιτιού τους.