Το ακραίο, πλην συναρπαστικό, μέλλον του βιονικού ανθρώπου

Ο Μπέρτολτ Μέγιερ βγάζει το προσθετικό αριστερό του χέρι και το δείχνει στο κοινό. Είναι λείο και μαύρο και διαθέτει ένα ευδιάκριτο στρώμα σιλικόνης, σαν θήκη κινητού τηλεφώνου. Κάτω από το ελαστικό δέρμα υπάρχουν ρομποτικά δάχτυλα του τύπου που συναντάμε στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας: φουτουριστικά και θεαματικά! Η τεχνολογία αιχμής περιβάλλει βέβαια όλο το ρομποτικό προσθετικό και δεν μένει απλώς σε επίπεδο εντυπωσιασμού: πανάλαφρος και ανθεκτικός, ο βραχίονας ασφαλίζεται στη θέση του μέσω αναρρόφησης, όταν αναλαμβάνει ένας σιλικονένιος δακτύλιος να τον σφραγίσει γύρω από το κομμένο μέλος. Ο 33χρονος σήμερα Μέγιερ, γεννημένος στο Αμβούργο της Γερμανίας αλλά πλέον κάτοικος Ελβετίας, ήρθε στον κόσμο χωρίς χέρι κάτω από τον αριστερό αγκώνα. Φορούσε εξάλλου προσθετικά μέλη ήδη από τριών μηνών, αν και λίγη σχέση είχαν τα παλιότερα μηχανικά χέρια με αυτό που διαθέτει σήμερα. Βλέπετε στο βιονικό χέρι του καθηγητή κοινωνικής ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης κάθε δάχτυλο κινείται ανεξάρτητα με δικό του κινητήρα, την ίδια ώρα που ο τεχνητός πήχης ανταποκρίνεται αυτομάτως στα μυϊκά ερεθίσματα που δέχεται μέσω ηλεκτροδίων, κάνοντας το χέρι να ανοίγει ή να κλείνει χωρίς περαιτέρω ενέργειες. Και βέβαια αν το θελήσει, ο Μέγιερ μπορεί να περιστρέψει τον καρπό του σε γωνία 360 μοιρών, προκαλώντας προφανώς αμηχανία σε όλα τα φυσικά ανθρώπινα χέρια! Το καινοτόμο προσθετικό που έσπευσαν να αποκαλέσουν «μηχανικό θαύμα» είναι μια δημιουργία της Touch Bionics, η οποία το λέει εύγλωττα «i-limb». Το όνομα δεν είναι προϊόν μόνο δαιμόνιων στρατηγικών μάρκετινγκ, καθώς αντιπροσωπεύει το βελτιωμένο λογισμικό, τις μεγαλύτερης διάρκειας μπαταρίες και τους μικρότερους και αποτελεσματικότερους μικροεπεξεργαστές. Τεχνολογίες δηλαδή που οδηγούν την επανάσταση στη βιονική ηλεκτρονική και έχουν ήδη επιφέρει κολοσσιαίες τομές. Σαν τα απίστευτα αυτά ρομποτικά μέλη ή σαν τα λειτουργικά πρωτότυπα των πρώτων πλήρως τεχνητών οργάνων (που έρχονται ολοταχώς να αντικαταστήσουν σπλήνα, πάγκρεας, καρδιά και πνεύμονες). Ή σαν το πειραματικό εμφύτευμα που συνδέει τον εγκέφαλο με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και υπόσχεται να δώσει στους παραπληγικούς συνανθρώπους μας τη δυνατότητα χειρισμού προσθετικών μελών! Είμαστε πια για τα καλά στην εποχή της προσωπικής ηλεκτρονικής, εκεί που τα βιονικά θαύματα θα βρίσκουν ολοένα και περισσότερες εφαρμογές στις ζωές και τα σώματά μας. Ποτέ άλλοτε δεν ήμασταν τόσο φθαρτοί και αναλώσιμοι! Παρακεί εξάλλου από την αίθουσα διδασκαλίας του Μέγιερ στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης συντελείται άλλο ένα βιονικό θαύμα. Οι ακαδημαϊκοί μηχανικοί έχουν συγκεντρώσει στο εργαστήριό τους όλα τα προσθετικά μέλη και τα τεχνητά όργανα του κόσμου προσπαθώντας να συναρμολογήσουν τον πρώτο συνθετικό άνθρωπο! Ο Βιονικός Άνθρωπος, όπως ονομάστηκε δηλωτικά, είναι η πρώτη τέτοιας κλίμακας απόπειρα να λειτουργήσουν τεχνητά μέλη χωρίς ανθρώπινο σώμα. Το εγχείρημα είναι κολοσσιαίο και δεν είναι δύσκολο να δει κανείς το γιατί. Ο ρομποτικός άνθρωπος στερείται νευρικού συστήματος και εγκεφάλου ώστε να κινήσει τα προσθετικά μέλη. Αντιθέτως, τα όργανα και τα μέλη κινούνται μέσω τηλεχειρισμού από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και μια σειρά καινοτόμων προγραμμάτων, την ίδια ώρα που τα μοναδικά i-limbs συνδέονται μέσω τεχνολογίας Bluetooth! Αυτό που αποδεικνύει ο Βιονικός Άνθρωπος, όσο υπαρξιακό κι αν είναι το σοκ για μας, είναι τι μεγάλο ποσοστό από το σώμα μας μπορεί άνετα να αντικατασταθεί από κλειστά κυκλώματα, πλαστικό και μέταλλο. Και για να ενταθεί λες το εφέ του δράματος, ο Βιονικός Άνθρωπος έχει πρόσωπο και δεν είναι άλλο από ένα συνθετικό αντίγραφο του προσώπου του Μέγιερ! Ο Βιονικός Άνθρωπος είναι ένα πραγματικό κατόρθωμα της βιομηχανικής, ένα πραγματικό θαύμα σε εξέλιξη, αφού έχει καταφέρει να αντικαταστήσει αποτελεσματικά περισσότερο από το 50% του ανθρώπινου σώματος. Το επίπεδο προόδου της βιονικής είναι σήμερα τέτοιο που υπόσχεται ακόμα πιο πελώριες τομές, φέρνοντας στο κατόπι της θεολόγους και θεωρητικούς της βιοηθικής και της δεοντολογίας που κατακεραυνώνουν τα σχεδόν υπερφυσικά αυτά πειράματα. Παρά το γεγονός ότι πολλαπλά τεχνητά μέλη δεν μπορούν ακόμα να λειτουργήσουν στο ανθρώπινο σώμα, το ερώτημα που αναφύεται είναι σαφές: τι ποσοστό της ανθρώπινης ύπαρξης μπορεί να αντικατασταθεί από μηχανές και να συνεχίζει το πλάσμα να αποκαλείται άνθρωπος; Η βιοηθική αναδιπλώνεται και μας λέει ότι το μόνο κριτήριο είναι αν η μηχανή ενισχύει ή παρεμβαίνει στην ικανότητα του ανθρώπου να αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του. Όλοι συμφωνούν εξάλλου ότι η τεχνολογία που αποκαθιστά τις κινητικές ικανότητες σε ασθενείς που έχουν υποστεί εγκεφαλικό ή παρέχει όραση στους τυφλούς δεν κάνει τον άνθρωπο λιγότερο άνθρωπο. Τι γίνεται όμως με την τεχνολογία αιχμής που θα μπορεί σύντομα να μετατρέπει τον ανθρώπινο εγκέφαλο σε έναν ημι-οργανικό υπερυπολογιστή; Ή θα προικίζει τους ανθρώπους με αισθήσεις που προσλαμβάνουν μήκη φωτός, συχνότητες ήχων, ακόμα και τύπους ενέργειας, που είναι κανονικά εκτός ανθρώπινων δυνατοτήτων; Πόσο άνθρωπος θα είναι τώρα ο υπεράνθρωπος αυτός; Ο Ντέιβιντ Γκάου, ο σκοτσέζος μηχανικός που έφτιαξε το φοβερό και τρομερό προσθετικό i-limb, μας λέει πως το μεγαλύτερο κατόρθωμα της προσθετικής είναι πως έκανε τους ακρωτηριασμένους ασθενείς να νιώθουν και πάλι ολόκληροι και να μην ντρέπονται για το μηχανικό τους μέλος, μιας και η αισθητική είναι σήμερα εξίσου μεγάλο μέλημα με τη λειτουργικότητα. «Οι ασθενείς θέλουν πια να σφίγγουν τα χέρια του κόσμου με αυτό», δηλώνει περιχαρής ο Γκάου για το i-limb του. Το οποίο δεν έχει όπως είπαμε τίποτα κοινό με τα παλιά. Κάθε δάχτυλο τροφοδοτείται εδώ από τον δικό του μηχανισμό, ο οποίος απενεργοποιείται αυτόματα μόλις οι αισθητήρες νιώσουν ότι η πίεση που εφαρμόστηκε στο αντικείμενο που κρατά το χέρι είναι αρκετή. Αυτό όχι μόνο κάνει το χέρι ευαίσθητο στις αλλαγές και το αποτρέπει από το να συντρίβει ντελικάτα πράγματα, αλλά του χαρίζει πολλών λογιών «κρατήματα» που το ανθρώπινο ανάλογό του μόνο να ονειρεύεται μπορεί. Όποιος δει πώς ξεκλειδώνει το μηχανικό αυτό θαύμα μια κλειδαριά (περιστρέφει απλώς τον καρπό!) θα καταλάβει. Ή τη διάταξη στην οποία τοποθετούνται κάθε φορά τα δάχτυλα ώστε να είναι η βέλτιστη για τον εκάστοτε σκοπό (όπως, ας πούμε, όταν το χέρι σηκώνει βαριά ή μεγάλα αντικείμενα). Παρά τις προεγκατεστημένες κινήσεις, το λογισμικό μαθαίνει από τον χρήστη και το νευρικό του σύστημα πολλές ακόμα εξατομικευμένες λειτουργίες, καθώς εκπαιδεύεται συνεχώς να ανταποκρίνεται σε κάθε μυϊκή κίνηση. Εκπαίδευση χρειάζεται και ο χρήστης βέβαια, αν και αυτός έχει τη βοήθεια της σχετικής εφαρμογής που συνοδεύει το μηχανικό θαύμα και επιτρέπει την επιλογή μιας πληθώρας από προρυθμισμένες κινήσεις μέσω του κινητού τηλεφώνου. Το εργαστήριο Εμβιο-Μηχανοτρονικής του MIT εξάλλου έχει ήδη διακηρύξει πως με τους ρυθμούς που προοδεύει η βιονική, οι ανθρώπινες αναπηρίες θα αποτελούν παρελθόν στα τέλη του 21ου αιώνα! Και ο διευθυντής του Χιου Χερ κάνει ό,τι μπορεί γι’ αυτό, καθώς το ζήτημα τον αφορά προσωπικά. Ο επιστήμονας είχε χάσει και τα δυο του πόδια από κρυοπαγήματα στα 17 του και πέρασε τις επόμενες τρεις δεκαετίες σχεδιάζοντας προσθετικά μέλη που πήγαιναν κάθε φορά την έρευνα και την πρακτική εφαρμογή μπόλικα βήματα παρακάτω. Ο σκοπός του είναι να ξαναπάει για ορειβασία -το μεγάλο του πάθος- χωρίς να πρέπει να σκέφτεται τίποτα και είναι αποφασισμένος να τα καταφέρει. Κάτοχος περισσότερων από μια ντουζίνα πατεντών όλα αυτά τα χρόνια, έχει φτιάξει από τεχνητά γόνατα που προσαρμόζονται αυτόματα σε διαφορετικές ταχύτητες κίνησης των ποδιών μέχρι και προσθετικές κνήμες που διατηρούν την ισορροπία τους ακόμα και στις στενότερες και πιο κακοτράχαλες βουνοπλαγιές. Μέσω των οχτώ τύπων προσθετικών ποδιών του, ο Χερ πηγαίνει σήμερα για τρέξιμο, για κολύμπι, ακόμα και για ορειβασία. Κι ενώ κάθε προσθετικό του είναι σαφώς καλύτερο από το ανθρώπινο πόδι στο συγκεκριμένο έργο, το στοίχημα γι’ αυτόν είναι η κατασκευή ενός ποδιού που να μπορεί να κάνει «τόσες πολλές δουλειές εξίσου καλά με το ανθρώπινο σώμα». Από το οποίο μας χωρίζουν μια-δυο δεκαετίες, όπως λέει χαρακτηριστικά.

Σύντομο ιστορικό περίγραμμα

Το παλιότερο προσθετικό μέλος που ανακαλύφθηκε ποτέ μάς έρχεται από την Αίγυπτο και είναι τουλάχιστον 3.000 ετών. Δεν είναι παρά ένα ξύλινο δάχτυλο ποδιού προσαρμοσμένο πάνω σε δέρμα, το οποίο φορούσε ο ασθενής στο πέλμα του. Παρά το πανάρχαιο της εφεύρεσης, πραγματικά λειτουργικά προσθετικά μέλη δεν θα έβλεπε η ανθρωπότητα πριν από τον 16ο αιώνα, όταν ο γάλλος στρατιωτικός γιατρός Αμπρουάζ Παρέ ανέπτυξε ένα προσθετικό χέρι με ευέλικτα δάχτυλα που λειτουργούσαν με ελατήρια! Ο φοβερός χειρουργός που βελτίωσε τη μεθοδολογία του ακρωτηριασμού των άκρων έφτιαξε πολλά και διάφορα προσθετικά. Το καμάρι του ήταν ένα πόδι με μηχανικό γόνατο, αν και στα χρόνια του ο άνθρωπος που έχανε τα μέλη του πέθαινε συνήθως από τη μόλυνση. Όσο γι’ αυτούς που γεννιούνταν ανάπηροι, ήταν απλώς οι απόκληροι της κοινωνίας και κανείς δεν νοιαζόταν. Ήταν ο αμερικανικός εμφύλιος πόλεμος αυτός που γενίκευσε κατά πολύ τα προσθετικά μέλη, καθώς οι χειρούργοι των ΗΠΑ έγιναν ξεφτέρια στο να ακρωτηριάζουν τα χειροπόδαρα των στρατιωτών και να σώζουν τις ζωές τους από τη γάγγραινα: κάπου 60.000 ακρωτηριασμοί έλαβαν χώρα σε Βορρά και Νότο και το ποσοστό επιβίωσης άγγιξε το αστρονομικό 75%! Μεταπολεμικά, η ζήτηση για προσθετικά μέλη εκτοξεύτηκε στις ΗΠΑ, όταν παρενέβη η κυβέρνηση και έδωσε στους ανάπηρους βετεράνους ειδικό βοήθημα για νέα μέλη. Και ήταν και πάλι ο πόλεμος αυτός που έφερε τις πρώτες μεγάλες τομές στα προσθετικά. Στον Α’ Παγκόσμιο, για παράδειγμα, οι γερμανοί γιατροί ακρωτηρίασαν 67.000 μέλη και αναγκάστηκαν να αναπτύξουν νέα μοντέλα ώστε να επιτρέψουν στους βετεράνους στρατιώτες να μεταπηδήσουν αμέσως στις στρατιωτικές φάμπρικες. Μετά και τον Β’ Παγκόσμιο, νέα υλικά βρήκαν τον δρόμο τους στη βιονική, καθώς το πλαστικό και το τιτάνιο έγιναν τώρα η τελευταία λέξη της λειτουργικότητας. Ένοπλες συγκρούσεις έπαιξαν λοιπόν διαχρονικά τον ρόλο τους στην προσωπική μηχανική και ο Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας στο Ιράκ και το Αφγανιστάν δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Από το 2006, η διαβόητη DARPA των ΗΠΑ έχει δαπανήσει περισσότερα από 144 εκατ. δολάρια στην έρευνα των προσθετικών, κι αυτό για να ανακουφίσει τις ζωές των 1.800 ακρωτηριασμένων αμερικανών στρατιωτών της απόβασης. Ένα καλό ποσοστό της κυβερνητικής αυτής επένδυσης κατευθύνθηκε στον πολλά υποσχόμενο βιονικό αστράγαλο του Χερ. Γνωστός ως BiOM (πωλείται από την ιδιωτική εταιρία του Χερ, την iWalk), ο έξυπνος μηχανικός αστράγαλος επαναπρογραμματίζει την κίνηση των ποδιών κάνοντάς τη να μοιάζει όσο πιο φυσική παίρνει, μέσω των πολλαπλών αισθητήρων και των μικροεπεξεργαστών. Το στοίχημα της βιονικής είναι σήμερα η συγχώνευση των τεχνητών μελών με τον ανθρώπινο κορμό, ώστε να αποφεύγονται οι πληγές και οι φθορές στο σώμα. Σε αυτή την κατεύθυνση δουλεύει το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, το μοναδικό MPL (Modular Prosthetic Limb) του οποίου, ένας τεχνητός βραχίονας και πήχης με 26 αρθρώσεις που τροφοδοτούνται από 17 μικροκινητήρες, μπορεί να κάνει ακριβώς ό,τι και ένα φυσικό ανθρώπινο μέλος. Οι σοφιστικέ κινήσεις μάλιστα του νέου τεχνολογικού θαύματος περιορίζονται μόνο από τις ανεπάρκειες της τεχνολογίας που αλληλεπιδρά με το νευρικό σύστημα. Σαν να έχεις έναν υπερυπολογιστή δηλαδή που συνδέεται στο ίντερνετ μέσω μιας απαρχαιωμένης και αργής σύνδεσης. Γι’ αυτό και το εργαστήριο έχει ήδη περάσει στο επόμενο στάδιο έρευνας, την απευθείας διασύνδεση δηλαδή των αισθητήρων του προσθετικού με τον εγκέφαλο του ασθενούς! Από τον Απρίλιο του 2011 εξάλλου οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Μπράουν κατάφεραν να συνδέσουν ένα ρομποτικό χέρι με τον εγκέφαλο μιας 58χρονης παραπληγικής που δεν μπορεί να κουνήσει χέρια και πόδια. Τα αποτελέσματα ήταν το λιγότερο θεαματικά: η Κάθι Χάτσινσον μπορεί πλέον να τρώει και να πίνει μόνη της, κινώντας με τη δύναμη του μυαλού της τον μηχανικό της συνοδοιπόρο. Το πώς συνέβη ο άθλος, θυμίζει επιστημονική φαντασία: ομάδα νευροχειρουργών άνοιξαν μια τρυπούλα στο κρανίο της και εμφύτευσαν έναν μικροσκοπικό αισθητήρα στον κινητικό φλοιό. Τα 96 ηλεκτρόδια του αισθητήρα εντοπίζουν τα ηλεκτρικά σήματα των νευρώνων, κάνοντας όλη τη δουλειά. Όταν κάποιος θέλει να εκτελέσει ένα συγκεκριμένο φυσικό έργο, όπως να σηκώσει το χέρι του ή να πιάσει ένα μπουκάλι, οι νευρώνες μεταφέρουν ένα συγκεκριμένο μοτίβο ηλεκτρικών παλμών που συνδέεται με την εν λόγω κίνηση. Ο καινοτόμος μηχανισμός πιάνει τα σήματα αυτά και τα μεταφράζει σε κίνηση του ρομποτικού βραχίονα! Το επόμενο βήμα είναι η απευθείας αλληλεπίδραση του εγκεφάλου με το προσθετικό μέλος μέσω ασύρματης τεχνολογίας. Το μεγαλύτερο μάλιστα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι επιστήμονες της βιονικής είναι το αμυντικό σύστημα του ανθρώπινου οργανισμού. «Αν βάλεις κάτι μέσα, τότε όλο το ανοσοποιητικό σύστημα θα προσπαθήσει να το απομονώσει», εξηγεί η Τζόαν Τέιλορ, καθηγήτρια φαρμακευτικής βρετανικού πανεπιστημίου που έχει αναπτύξει το δικό της τεχνητό πάγκρεας. Η δική της δαιμόνια συσκευή δεν περιέχει μάλιστα κυκλώματα, μπαταρίες και μηχανικά μέρη. Αντιθέτως, η δεξαμενή αυτή ινσουλίνης ρυθμίζεται από τα επίπεδα γλυκόζης που εντοπίζει. Ο μεγάλος εχθρός του πανέξυπνου συστήματος της Τέιλορ είναι το ανοσοποιητικό σύστημα, που το αναγνωρίζει ως εισβολέα και το θέτει εκτός λειτουργίας. Όπως κάνει εξάλλου και το αίμα όταν εντοπίζει τεχνητά όργανα, πονοκεφαλιάζοντας τους κατασκευαστές τους. Γι’ αυτό και η έρευνα έχει στραφεί πλέον σε νέα βιοϋλικά, φιλικότερα στον οργανισμό. Η αμερικανική SynCardia Systems έχει ήδη αναπτύξει μια πρωτόγνωρα αποτελεσματική τεχνητή καρδιά, η οποία έχει εγκριθεί από τους αντίστοιχους αμερικανικούς φορείς και λειτουργεί πια ως καλή εναλλακτική για όσους περιμένουν καρδιακό μόσχευμα. Η βιονική όχι μόνο υπόσχεται αλλά κάνει ήδη θαύματα, αφήνοντας τεράστια παρακαταθήκη για το μέλλον. Απολαύστε και μια σειρά από τεχνολογικούς άθλους της βιομηχανικής για να μη χωρούν δεύτερες σκέψεις…

Ρομποτικός σκελετός

Οι 3D Systems και EksoBionics έχουν αναπτύξει μια τρισδιάστατα εκτυπωμένη ρομποτική στολή που λέει αντίο στην παράλυση. Ο βιονικός σκελετός χρησιμοποιείται ευρέως πια σε ασθενείς που έχουν χάσει την ικανότητα της βάδισης, αντικαθιστώντας την απώλεια της εγκεφαλικής-μυϊκής λειτουργίας.

Βιονικός Άνθρωπος

Όμοια με τον Ekso, ο WREX (Wilmington Robotic Exoskeleton) παρασκευάζεται επίσης σε 3D εκτυπωτές και αποκαθιστά την κίνηση σε χέρια και πόδια. Οι ίδιοι ερευνητές δουλεύουν πάνω στον περιβόητο Βιονικό Άνθρωπο που μιλήσαμε πρωτύτερα, ο οποίος είναι έργο σε εξέλιξη…

Τεχνητή καρδιά

Το θαύμα της SynCardia έχει ήδη εφαρμοστεί σε 1.250 ασθενείς που περιμένουν μόσχευμα, δίνοντάς τους πίσω την παλιά τους ζωή. Ο αμερικανικός ΕΟΦ έχει ήδη δώσει τα πράσινο φως στη φίρμα να διερευνήσει την πιθανότητα της μονιμότητας της τεχνητής καρδιάς, ανοίγοντας την όρεξη για το μέλλον…

«Ζωντανά» προσθετικά

Είπαμε, τα σύγχρονα τεχνητά μέλη όχι μόνο λειτουργούν σαν πραγματικά ανθρώπινα (πολλές φορές και καλύτερα), αλλά μοιάζουν κιόλας αληθινά. Ανατομικά σωστά σχήματα πλαισιώνονται τώρα με μικρές δερματικές πινελιές και φυσικά χαρακτηριστικά, από φακίδες και στίγματα μέχρι δακτυλικά αποτυπώματα, βαμμένα νύχια, τρίχες, ακόμα και τατουάζ! Κι όλα αυτά για να αποθεραπευτεί και το ψυχολογικό τραύμα που συνοδεύει συνήθως έναν ακρωτηριασμό…

Χέρια ελεγχόμενα μέσω εφαρμογής

Το τελευταίο μοντέλο του i-limb της Touch Bionics έχει προεγκατεστημένες 24 κοινές κινήσεις, τις οποίες επιλέγει ο ασθενής μέσω εφαρμογής στο κινητό του. Και βέβαια μπορεί η ρομποτική απόφυση να δουλεύει μέσω καινοτόμας μυοηλεκτρικής τεχνολογίας, τίποτα δεν είναι ωστόσο σαν ένα καλό app για το smartphone…

Άρθρωση αστραγάλου

Για το BiOM T2, που μιλήσαμε πρωτύτερα, όλες οι συστάσεις περιττεύουν καθώς έχει δώσει εδώ και χρόνια φυσική κίνηση σε ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, μιμούμενο στην εντέλεια την ανθρώπινη βάδιση μέσω προχωρημένης ηλεκτρονικής και βιομηχανικής τεχνολογίας…

Ρομποτικό πόδι που κινείται με τη σκέψη

Άπλα απλά, το ρομποτικό πόδι του Northwestern University που κινείται με τη σκέψη επέτρεψε σε έναν κάτοχό του να σκαρφαλώσει τους 103 ορόφους του Ουρανοξύστη Γουίλις του Σικάγου! Μιλώντας για κολοσσιαίο επίτευγμα δηλαδή…

Το Χέρι του Λουκ

Το Highly Mobile Modular Arm της DEKA Arm System χαιρετίστηκε ως το χέρι του Λουκ Σκάιγουοκερ από το σύμπαν του «Star Wars»! Κι αυτό γιατί μεταφράζει αβίαστα τα ηλεκτρικά σήματα των ακρωτηριασμένων άκρων και τα μετατρέπει σε περίπλοκες κινητικές ενέργειες. Όποιο τμήμα κι αν έχει χάσει από το χέρι του ο ασθενής, είτε τον πήχη είτε τον βραχίονα είτε και όλο το χέρι, το ρομποτικό σύστημα αναλαμβάνει να αντισταθμίσει την απώλεια με εντυπωσιακότατο τρόπο.

Το χέρι που νιώθει

Το πρόγραμμα NEBIAS ήταν μια κοινή επιστημονική προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανάπτυξη τεχνολογικά προηγμένων προσθετικών χεριών. Και έκανε ακριβώς αυτό, έφτιαξε ένα από τα πιο τεχνολογικά προωθημένα βιονικά άκρα του κόσμου. Αυτό που μπορεί και νιώθει δηλαδή τι πιάνει! Οι αισθητήρες του άκρου έχουν συνδεθεί με τα νεύρα του ανώτερου τμήματος του χεριού, που κάνουν όλη την αναγνωριστική δουλειά στον εγκέφαλο. Η τεχνολογία είναι ήδη σε στάδιο βελτιώσεων και όταν κυκλοφορήσει, θα είναι άλλη μια μεγάλη επανάσταση στον χώρο…

Εμφυτεύματα αμφιβληστροειδούς χιτώνα

Περίπου 100 άτομα παγκοσμίως έχουν δεχτεί την ευλογία που ακούει στο όνομα προσθετικό σύστημα αμφιβληστροειδούς Argus II. Το βιονικό μάτι δεν είναι παρά μια μικροσκοπική κάμερα που στέλνει σήματα σε ένα εμφύτευμα αμφιβληστροειδούς, κάνοντας τον ασθενή να βλέπει. Δεν αποκαθιστά πλήρως την όραση, επιτρέπει όμως στον τυφλό να διακρίνει βασικά σχήματα αλλά και τις εναλλαγές φωτός/σκιάς… Δείτε όλα τα θέματα του Weekend