Από το Μπαλί ως τη Χαβάη και την Κόστα Ρίκα ως τις Μαλδίβες η οικουμένη είναι γεμάτη από ειδυλλιακές παραλίες που περιμένουν τις ορδές των τουριστών να τους χαρίσουν στιγμές δροσιάς και ξενοιασιάς. Εξωτικοί προορισμοί έτοιμοι να παράσχουν αφειδώς τα πλούσια ελέη της Μητέρας Φύσης, ξεκουράζοντας το μάτι του επισκέπτη και αγαλλιάζοντας την ψυχή του. Τα πράγματα δεν είναι ωστόσο πάντα έτσι όπως φαίνονται, καθώς κάτω από τα γαλαζοπράσινα νερά και την αταραξία του τοπίου καραδοκούν ορατοί και αόρατοι κίνδυνοι έτοιμοι να μετατρέψουν τη γυροβολιά στην ακτή σε παιχνίδι με τον ίδιο τον θάνατο. Οι εικόνες δεν είναι μάλιστα αναγκαστικά μάρτυρες, καθώς την ώρα που σε κάποιες οι απειλές είναι κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανείς, σε άλλες ο κίνδυνος έρχεται από κει που δεν τον περιμένεις. Ιδού λοιπόν μια σειρά από παραλίες που κανείς δεν επισκέπτεται ή δεν πρέπει να επισκέπτεται, εκτός κι αν φλερτάρει με τα όρια της ανθρώπινης ζωής…
Παραλία Haina – Δομινικανή Δημοκρατία
Εδώ μιλάμε για μια παραλία που αποκαλείται κοινώς «Δομινικανό Τσέρνομπιλ» και καθόλου άδικα, μιας και τα επίπεδα συγκέντρωσης του μολύβδου έχουν ξεπεράσει κάθε λογικό και παράλογο όριο. Σύμφωνα με εκθέσεις των τοπικών υγειονομικών αρχών αλλά και ανεξάρτητων οργανισμών, η πλειονότητα των κατοίκων της περιοχής μαστίζεται από κάποιας μορφής δηλητηρίαση από μόλυβδο. Αναμφίβολα μια από τις πιο μολυσμένες παραλίες της οικουμένης, στη θέα της και μόνο κανείς δεν σκέφτεται να κάνει μια βουτιά…
Κόλπος Port Phillip – Μελβούρνη, Αυστραλία
Το Port Phillip είναι μια από τις ωραιότερες τοποθεσίες της Μελβούρνης, τα νερά του ωστόσο είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Κι ενώ σε πολλά σημεία ο λόγος είναι προφανής, σε άλλα η μόλυνση δεν είναι ορατή. Υπάρχει όμως και δεν είναι παίξε γέλασε. Το 2005 εξάλλου η κυβέρνηση παραδέχτηκε πως δεν μπορεί να καθαρίσει την παραλία, καθώς περισσότεροι από 300 αγωγοί λυμάτων χύνονταν στον γραφικό κατά τα άλλα κόλπο της Βικτόρια. Δεν είναι όμως μόνο η μόλυνση των νερών, καθώς η άμμος είναι γεμάτη από σπασμένα γυαλιά, σύριγγες, πλαστικά και όλων των λογιών τα ανθρώπινα απορρίμματα…
Πολιτειακή Παραλία Doheny – Καλιφόρνια, ΗΠΑ
Η αμμουδερή και ηλιόλουστη παραλία διαθέτει κάτι από την καλιφορνέζικη μαγεία των νερών και είναι μάλιστα αρκετά καθαρή. Ποιο είναι τότε το πρόβλημα; Τα υψηλότατα επίπεδα βακτηριδίων κοπράνων! Οι υγειονομικοί φορείς των ΗΠΑ έχουν χτυπήσει καμπανάκι εδώ και χρόνια, καθώς ένα καλό ποσοστό των λυμάτων της πολιτείας χύνεται ακριβώς εδώ. Μόνο σέρφερ τολμούν να βουτήξουν στα νερά σε αναζήτηση της αδρεναλίνης στην επισήμως «πιο μολυσμένη παραλία της Καλιφόρνια», η οποία έχει άλλο ένα πρόβλημα: τον ωκεανό με τις κουτσουλιές στην άμμο από τα σμήνη των θαλασσοπουλιών!
Παραλία Chowpatty – Μουμπάι, Ινδία
Νεκροταφείο σκαφών, πετρελαιοκηλίδες και η πρόσφατη (2011) διαρροή 60.000 τόνων κάρβουνου στα νερά από ναυαγισμένο πλοίο συνθέτουν ένα σκηνικό φρίκης που ολοκληρώνεται από τα σκουπίδια μιας μεγαλούπολης που έχει ξεκάθαρο πρόβλημα να τα διαχειριστεί. Ο άνεμος κατεβάζει στην ακτή πλαστικά, χαρτιά και υπολείμματα τροφών, την ίδια ώρα που εδώ χύνονται οι αγωγοί λυμάτων της Μουμπάι. Κι αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά, τα νερά είναι επίσης μολυσμένα από κοπριά! Ο βασιλιάς ίσως των μολυσμένων ακτών του πλανήτη αναγκάζει τις αρχές της επαρχίας να φτάνουν πολύ μακριά για να τη διαφημίσουν, αν και δεν τα καταφέρνουν ιδιαιτέρως καλά: «Κατά τη διάρκεια της ημέρας, στην παραλία συχνάζουν χαρούμενοι άνεργοι(!) που απολαμβάνουν τη σκιά κάτω από τα καχεκτικά δέντρα»!
Παραλία Marunda – Τζακάρτα, Ινδονησία
Εδώ συμβαίνει κάτι ακατανόητο, καθώς παρά το παχύ στρώμα σκουπιδιών που καλύπτει τα νερά, η Marunda συνεχίζει να προσελκύει τους λουόμενους! Τους λουόμενους όμως, καθώς ακόμα και οι ψαράδες την έχουν εγκαταλείψει, αφού δεν μπορούσαν πια να διαπεράσουν με τα αγκίστρια τους το στρώμα από το πετρέλαιο και τα σκουπίδια που έχει κατακλύσει τα νερά. Παρά το γεγονός ότι η παραλία της Ιάβας είναι μια κινούμενη απειλή, ένας κυριολεκτικός σκουπιδότοπος, οι ντόπιοι έρχονται εδώ για μια βουτιά. Όπως λέγεται εξάλλου χαρακτηριστικά, μυρίζεις τη Marunda από χιλιόμετρα μακριά κι έτσι ξέρεις ποιον δρόμο πρέπει να πάρεις για να φτάσεις εδώ…
Παραλία Maho – Άγιος Μαρτίνος, Καραϊβική
Εδώ έχουμε πράγματι πεντακάθαρα γαλαζοπράσινα νερά και τροπική ατμόσφαιρα, καθώς ο κίνδυνος έρχεται από τον ουρανό! Κι αυτό γιατί η παραλία είναι λίγα μόλις μέτρα (ναι, μέτρα!) μακριά από τον διάδρομο προσγείωσης του αεροδρομίου του νησιού. Κάτι που σημαίνει αντίο ησυχία, τεράστια κύματα σε κάθε εμφάνιση αεροπλάνου αλλά και το γεγονός ότι ένας ιπτάμενος γίγαντας περνά πάνω από το κεφάλι σου κάθε τόσο. Όχι ακριβώς οι ανέμελες διακοπές που εγγυάται η Καραϊβική…
Παραλία Fujiazhuang – Κίνα
Αν η βρομιά δεν αποτελεί φόβητρο για τον θαρραλέο λουόμενο, τα πλήθη οφείλουν να τον ταρακουνήσουν! Χώρος για την πετσέτα δεν υπάρχει, χώρος στη θάλασσα επίσης δεν υπάρχει και δεν μπορείς να κάνεις βήμα χωρίς στριμωξίδι και διαπληκτισμούς στην παραλία αυτή που είναι ακριβώς απέναντι από τα σύνορα με το Χονγκ Κονγκ. Κι αυτά είναι μάλιστα τα καλά νέα της υπόθεσης, καθώς το πράγμα έχει κι άλλο. Παρά το γεγονός ότι είναι ακραία δημοφιλής, οι ιθύνοντες την έχουν αφήσει στην τύχη της σε όρους υποδομών και… τουαλέτας. Κι αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας ότι η αναλογία αποχωρητηρίων/ανθρώπων είναι ένα ανά 10.000, δεν είναι δύσκολο να συνάγεις μέσα σε τι κολυμπάς εδώ. Είναι όμως και το άλλο: κάθε φορά που θα βρεθείς εντός της δεν μπορείς να μη σκεφτείς πως ο πνιγμός είναι η πρωταρχική αιτία θανάτου σε παιδιά 1-14 ετών στη Λαϊκή Δημοκρατία. Αυτή η παραλία αποδεικνύει το γιατί…
Κόλπος Repulse – Χονγκ Κονγκ
Τίποτα δεν προμηνύει στη γραφική αυτή λωρίδα φύσης μέσα στον πυκνό αστικό ιστό του Χονγκ Κονγκ ότι είναι μια υγειονομική παγίδα που απειλεί ανοιχτά τη ζωή του λουόμενου. Η μόλυνση από τις αποχετεύσεις των εργοταξίων έχει καταλήξει σε μια από τις υψηλότερες συγκεντρώσεις βακτηριδίου E.coli παγκοσμίως, την ίδια στιγμή που το θαλάσσιο οικοσύστημα έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Αν δεν πτοήσει τον τολμηρό λουόμενο η ευδιάκριτη δυσωδία της παραλίας, ίσως τον βάλει σε σκέψεις το γκριζωπό χρώμα της αμμουδιάς. Αν το ψάξει, θα μάθει ότι είναι αποτέλεσμα του λίπους από τη βιομηχανία των λιποαναρροφήσεων που υπάρχει εκεί δίπλα!
Παραλία Kilauea – Χαβάη
Εδώ μιλάμε για πραγματική πάλη με τα στοιχεία της Φύσης και συγκεκριμένα τη λάβα! Η μαύρη ηφαιστειακή άμμος της Kilauea, στο μεγαλύτερο νησί της Χαβάης, είναι κάτω ακριβώς από το ενεργότερο ίσως ηφαίστειο του κόσμου, το οποίο ξερνά αδιαλείπτως ποτάμια μάγματος από τις 3 Ιανουαρίου 1983 που ξεχύνονται στον ωκεανό. Όποιον βέβαια δεν τον απασχολούν τέτοια βαρετά θέματα όπως το να απλώνει πετσέτα κάτω από ενεργό ηφαίστειο και να βλέπει να εκτυλίσσονται δίπλα του κολοσσιαία γεωλογικά φαινόμενα, ίσως τον βάλει σε σκέψεις ότι εδώ έχουν λάβει χώρα 102 απρόκλητες επιθέσεις καρχαρία (από το 1828), με οχτώ από αυτές να αποβαίνουν μοιραίες για τον λουόμενο…
Παραλίες κατά μήκος του Αμαζονίου
Μια βουτιά στον Αμαζόνιο σημαίνει απλά απλά ότι μοιράζεσαι το νερό με πιράνχας, ανακόντα, ηλεκτροφόρα χέλια και πλάσματα που προκαλούν ανατριχίλα στη θέα τους και μόνο. Η ξακουστή βιοποικιλότητα του Αμαζονίου και της παρθένας φύσης του μοιραία θα κολυμπά τριγύρω σου, με τα 2.500 σχεδόν ανεξερεύνητα είδη ψαριών να περιμένουν να τα ανακαλύψεις. Μείνε στη στεριά…
Νήσος Μιντανάο – Φιλιππίνες
Οι εξωτικές Φιλιππίνες με τα απομονωμένα νησιώτικα συμπλέγματά τους αποτελούν δημοφιλέστατο τουριστικό προορισμό της υφηλίου. Κι έτσι μοιραία ψάχνουν κάποιοι ακόμα πιο ήσυχους τροπικούς παραδείσους να περάσουν τις διακοπές τους, μακριά από τα πολυσύχναστες τουριστικές ατραξιόν. Αναζητώντας συγκίνηση και ηρεμία, μπορεί να βρεθείς λοιπόν στο Μιντανάο και να ζήσεις πράγματι την περιπέτεια της ζωής του. Γιατί εδώ βλέπεις δραστηριοποιείται το Ισλαμικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, που έχει κηρύξει ολομέτωπο πόλεμο στον νυν δήμαρχο της Μανίλα και πρώην πρόεδρο της χώρας, Τζόζεφ Εστράδα, ήδη από το 2000! Οι αυτονομιστές κατεβαίνουν ξαφνικά στα παραθαλάσσια χωριά και τα κάνουν γυαλιά καρφιά (περισσότερα από το 45% των σπιτιών του νησιού έχουν γίνει στάχτη), εκτελούν τους προδότες και ξεκάνουν τους αυτόπτες μάρτυρες των εγκλημάτων τους. Τι πιθανότητες επιβίωσης έχεις άραγε ως δυτικός τουρίστας σε ένα τέτοιο συμβάν; Εξαρτάται μάλλον από το πόσο ανάγκη έχει το Μέτωπο για κάποιον δυτικό όμηρο αυτή τη βδομάδα. Α ναι, κι εδώ δραστηριοποιούνται επίσης πειρατές που το έχουν κάνει συνήθειο να απαγάγουν τουρίστες για λύτρα…
Βόρεια Νήσος Σεντινέλ – Νησιά Ανταμάν, Ινδικός Ωκεανός
Το Νησί Σεντινέλ εμπίπτει στη δικαιοδοσία της Ινδίας, αν και ουσιαστικά είναι ανεξάρτητο έδαφος, καθώς οι ντόπιοι αρνούνται να υποταχθούν σε οποιαδήποτε εξουσία και οι Ινδοί έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους να τους δαμάσουν. Ένα είναι σίγουρο, ότι το κοινώς χαρακτηρισμένο «πιο εχθρικό μέρος του κόσμου στον ξένο» δεν θα σε καλωσορίσει αν θελήσεις να εξερευνήσεις τους κοραλλιογενείς υφάλους του. Η ινδική κυβέρνηση μάλιστα, σε μια ύστατη προσπάθεια να αναπτύξει σχέσεις με τους γείτονές της (το σύμπλεγμα βρίσκεται στον Κόλπο της Βεγγάλης), τους Σεντινελέζους (όπως τους λέει ο κόσμος αν και κανείς δεν ξέρει πώς αποκαλούν οι ίδιοι τους εαυτούς τους), αγκυροβόλησε στην παραλία τους το 1964(!) και τους άφησε δώρα στην άμμο, αν και το μόνο που πήραν ως αντάλλαγμα ήταν βέλη και δόρατα, εγκαταλείποντας έτσι κάθε απόπειρα επαφής. Κάπου 50-500 Σεντινελέζοι ζουν στον δικό τους απομονωμένο παράδεισο, τον οποίο είναι διατεθειμένοι να διαφυλάξουν από το ξένο στοιχείο με κάθε κόστος. Κι ενώ δεν ξέρουμε κυριολεκτικά τίποτα για τον τρόπο της ζωής τους, είμαστε αναμφίβολα σίγουροι για το γεγονός ότι δεν αγαπούν τους τουρίστες. Τελευταίο συναπάντημα μαζί τους ήταν το 2006, όταν δυο ψαράδες παρασύρθηκαν στις ακτές τους και βρήκαν άμεσα τον θάνατο από τους ντόπιους. Ούτε το ελικόπτερο που πήγε να παραλάβει τις σορούς τους δεν κατάφερε να προσγειωθεί. Τροπικός παράδεισος ναι, αλλά δεν αξίζει το ρίσκο. Που δεν είναι καν ρίσκο δηλαδή, είναι βεβαιότητα…
Παραλία Hanakapiai – Χαβάη
Μια κριτική που δεν μπορεί να διατυπωθεί για τη συγκεκριμένη παραλία είναι ότι προσπαθεί να κρύψει τους κινδύνους της! Πόσες ακόμα πινακίδες να βάλει δηλαδή; Ακόμα και λογαριασμό κρατά με τις πεντάδες όσων έχουν χάσει τη ζωή τους εδώ, διαθέτοντας μάλιστα μπόλικο χώρο και για άλλα θύματα. Το πρόβλημα εδώ είναι τα ρεύματα και μιλάμε για ρεύματα που παραμένουν μοναδικά στον κόσμο. Χωρίς υφάλους και ξέρες να διαχωρίζουν την παραλία από τον ωκεανό, τα ρεύματα είναι πανίσχυρα και αιχμαλωτίζουν ακόμα και ικανότατους κολυμβητές χωρίς δυνατότητα απεμπλοκής. Ταυτοχρόνως, είναι αρκετά απομονωμένη, οπότε μην περιμένεις τεράστια διασωστική επιχείρηση αν κάτι πάει στραβά. Όπως το λέει εξάλλου και το ενημερωτικό τουριστικό φυλλάδιο, οι περισσότεροι θάνατοι λαμβάνουν χώρα σε ξένους που δεν είναι εξοικειωμένοι με τα φαινόμενα της παλίρροιας.
Εκτός συναγωνισμού: Ατόλη Μπικίνι – Νήσοι Μάρσαλ, Ειρηνικός Ωκεανός
Το Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς ήταν ο απόλυτος τόπος πυρηνικών δοκιμών μεταξύ 1946-1958, με περισσότερες από 20 ατομικές να το έχουν πλήξει. Οι Αμερικανοί το χαρακτήρισαν βέβαια «ασφαλές» το 1997, αν και οι αυτόχθονες κάτοικοί του αρνήθηκαν να επιστρέψουν. Ακόμα και η κατανάλωση τοπικών φυτών απαγορεύεται αυστηρά, παρά το γεγονός ότι είναι όπως είπαμε «ασφαλές». Δεν μασουλάμε λοιπόν καρύδες και δεν μπαίνουμε στα νερά, καθώς η απουσία αλιευτικής δραστηριότητας εδώ και 65 χρόνια έχει κάνει τη θαλάσσια ζωή να ανθήσει. Και όπου υπάρχει τόσο ψάρι, υπάρχουν και τόσοι καρχαρίες… Δείτε όλα τα θέματα του Weekend