Οι εξορμήσεις στη φύση πάντα λειτουργούν αναζωογονητικά για τον οργανισμό, γι αυτό και δεν χάνουμε ευκαιρία κάθε φορά που μπορούμε να οργανώνουμε εκδρομές σε προορισμούς που είναι προικισμένοι από το μεγαλείο της φύσης.
Αυτήν την φορά έχουμε ως πρωταγωνιστικό παράγοντα το υδάτινο στοιχείο και επιλέγουμε τρεις περιοχές με λίμνες, ποτάμια και καταρράκτες.
Πάντα Βρέχει, Ευρυτανία
Ένα από τα πιο συγκλονιστικά και εντυπωσιακά σημεία στο νομό της Ευρυτανίας, το φαράγγι Πάντα Βρέχει, μεταξύ των χωριών Δολιανά και Ροσκά. Οι λάτρεις της φύσης, και όχι μόνο, εντυπωσιάζονται από το συγκλονιστικό φυσικό σκηνικό ολόγυρά τους.
Οι όμορφοι καταρράκτες δημιουργούνται από την προσπάθεια των παγωμένων νερών που έρχονται από το απόκρημνο βουνό της Καλιακούδας να γίνουν ένα με τα νερά του Κρικελιώτη ποταμού, βρίσκοντας διέξοδο από τοις πηγές στις κορυφές του φαραγγιού.
Η αίσθηση της συνεχούς τεχνητής βροχής είναι εμφανής, καθώς το μεγάλο ύψος των καταρρακτών δεν επιτρέπει τη συνεχή και συμπαγή ροή των νερών. Έτσι, δημιουργείται μια μεγάλη ακτίνα από μικρές και μεγάλες σταγόνες, δημιουργώντας ένα μαγευτικό τοπίο!
Λίμνη Δόξα
Απογείωση του φυσικού κάλλους στο Φενεό, ή όπως τον αποκαλούν και οι περισσότεροι «Κορινθιακή Ελβετία» η Λίμνη Δόξα αποτελεί ένα από τα «στολίδια» της Κορινθίας. Περικυκλωμένη από τα Αροάνια όρη και τις κορυφές της Κυλλήνης, εκτείνεται σε υψόμετρο 900 μέτρων, η κατασκευή της ολοκληρώθηκε τη δεκαετία του 1990 και στηρίχτηκε στον χείμαρρο Δόξα, που ρέει σε εκείνη την περιοχή.
Πυκνά δάση κοσμούν τα βουνά γύρω από τη λίμνη ενώ ξεχωριστό ενδιαφέρον έχει το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Φανούριου ή Παλαιομονάστηρο, πάνω σε μια στενή λωρίδα γης, μέσα στο νερό.
Λούσιος
Αν και δεν πρόκειται για ένα από τα πιο μεγάλα ποτάμια της χώρας, καθώς είναι ένας από τους παραποτάμους του Αλφειού, με μήκος μόλις 23 χιλιομέτρων, είναι εντυπωσιακός και σίγουρα όμορφος λόγω του τοπίου που τον περιβάλει.
Οι πηγές του Λούσιου βρίσκονται στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, κοντά στο χωριό Καλονέρι και νοτιότερα στην περιοχή της αρχαίας Θεισόας, στο νομό Ηλείας, ενώ στο μεγαλύτερο μέρος τους οι όχθες του «στεφανώνονται» από κοφτερούς βράχους, που δεν επιτρέπουν το πέρασμα ανάμεσά τους.
Με αυτόν τον τρόπο, όμως, δημιουργήθηκε το πανέμορφο φαράγγι του, που προστατεύεται από το υπουργείο Πολιτισμού ως «περιοχή ενιαίου αρχαιολογικού χώρου», με τη χλωρίδα και την πανίδα να συνυπάρχουν αρμονικά.