Ένα από τα πιο μυσταγωγικά και περίεργα σημεία στο Περού συναντάται στο νότιο τμήμα της χώρας της Νότιας Αμερικής, στο έδαφος της ερήμου Nazca. Ο λόγος για τις περίφημες γραμμές Nazca, μια ομάδα πολύ μεγάλων γεωγλυφικών χαραγμένων στο έδαφος, που υπολογίζεται ότι δημιουργήθηκαν το χρονικό διάστημα μεταξύ 500 π.Χ. και 500 μ.Χ. Μέχρι το 2020, μεταξύ 80 και 100 νέων τέτοιων έργων βρέθηκαν με τη χρήση drone, με τους αρχαιολόγους να πιστεύουν ότι υπάρχουν ακόμη περισσότερα που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμη.

Οι γραμμές Nazca του Περού, που το 1994 χαρακτηρίστηκαν ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, είναι ένα από τα μεγάλα μυστήρια του κόσμου και ο σκοτεινός σκοπός της δημιουργίας τους έχει δημιουργήσει θεωρίες που περιλαμβάνουν τα πάντα, από ιερά τελετουργικά έως αρχαίους εξωγήινους. Οι ίδιες οι γραμμές είναι περίπου 2.000 ετών και κατασκευάστηκαν από τους γηγενείς λαούς της Nazca.

Τα σχήματα κυμαίνονται από γεωμετρικά μοτίβα έως λεπτομερείς εικόνες της τοπικής άγριας ζωής, όπως αράχνες και πιθήκους, όλα σκαμμένα στο έδαφος. Παρά την ηλικία τους, οι γραμμές επέζησαν για χιλιάδες χρόνια με μικρές αλλαγές ή φθορές. Κανείς δεν είναι σίγουρος γιατί ακριβώς οι κάτοικοι της Nazca δημιούργησαν αυτά τα παράξενα γεωγλύφη, αλλά η κορυφαία θεωρία είναι ότι χρησιμοποιήθηκαν ως σημείο για να προσεύχονται στους θεούς για βροχή.

Οι περισσότερες γραμμές κινούνται κατευθείαν στο τοπίο, αλλά υπάρχουν επίσης σχέδια ζώων και φυτών. Μεμονωμένα το κάθε σχέδιο έχει μήκος από 0.4 έως 1.1 χλμ., ενώ το συνολικό τους μήκος είναι μεγαλύτερο από 1.300 χλμ. Όλο αυτό το «έργο» καλύπτει μια έκταση περίπου 50 τ. χλμ., με την κάθε γραμμή να έχει βάθος κατά μέσο όρο 10 έως 15 εκατοστά. Το πλάτος των γραμμών ποικίλλει σημαντικά, αλλά περισσότερα από τα μισά είναι ελαφρώς πάνω από το ένα τρίτο του μέτρου, ενώ σε ορισμένα μέρη μπορεί να έχουν πλάτος μόνο 30,5 εκατοστά και σε άλλα ακόμη και 1.8 μέτρα.

Μερικές από τις γραμμές Nazca σχηματίζουν σχήματα που είναι ορατά ακόμη και από τον αέρα (σε ύψος 500 μέτρων) αν και είναι επίσης ορατά από τους γύρω λόφους και άλλα ψηλά μέρη. Τα σχήματα είναι συνήθως κατασκευασμένα από μία συνεχή γραμμή, ενώ λόγω της απομόνωσης και του ξηρού ανέμου αλλά και του σταθερού κλίματος του οροπεδίου, οι γραμμές διατηρούνται ως επί το πλείστον φυσικά.