Η πάλλευκη και γαλήνια πινελιά που μοιάζει να αναδύεται από τα νερά του Αιγαίου στο νοτιοανατολικό τμήμα της Σίφνου αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία του νησιού.
Οι ακτίνες του ήλιου «χαϊδεύουν» απλά το κτίσμα κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής στον ιερό βράχο της Χρυσοπηγής, στο δρόμο μεταξύ Φάρου και Πλατύ Γιαλού. Το μοναστήρι που ανοικοδομήθηκε με σκοπό να φιλοξενήσει τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, προσφέρει μοναδικές εικόνες στους επισκέπτες του.
Σημείο αναφοράς για το νησί, είναι ταυτόχρονα η πολιούχος και προστάτιδα του από το 1964. Χτισμένη το 1615 δημιουργήθηκε για να στεγάσει τη θαυματουργή εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής που σώσανε οι ψαράδες του νησιού από τη θάλασσα. Η κύρια εκκλησία είναι μια βασιλική με κυλινδρικό θόλο και εσωτερικούς τοίχους που σχηματίζουν μια ημικυκλική αψίδα ενώ διαθέτει κι ένα υπέροχο ξυλόγλυπτο τέμπλο και το δάπεδό της είναι μαρμαρόστρωτο.
Από το 1760 αποτελεί μετόχι του μοναστηριού της Βρυσιανής, ενώ οφείλει την ονομασία της στον καλόγερο Παρθένο Χαιρέτη, ο οποίος την ονόμασε έτσι προς ανάμνηση της προηγούμενης μονής όπου ασκήτεψε πριν έρθει στη Σίφνο, την Χρυσοπηγή Χανίων.
Αν παρατηρήσει κανείς καλύτερα θα δει ότι ο βράχος όπου είναι χτισμένη η μονή ενώνεται με το υπόλοιπο νησί με μια γέφυρα. Σύμφωνα, λοιπόν με την παράδοση η Παναγία έκοψε το βράχο στα δύο μετά από κάλεσμα μιας καλόγριας ώστε να σωθεί από την επιδρομή πειρατών.
Η δεύτερη εκδοχή ισχυρίζεται ότι όταν οι καλόγριες του μοναστηριού πήγαν να ανάψουν τα καντήλια βρήκαν τους πειρατές να κοιμούνται στην εκκλησία. Από το άρωμα του λιβανιού ένας πειρατής ξύπνησε, σήκωσε και τους υπόλοιπους και άρχισαν να τις κυνηγάνε. Τότε η Παναγία, προκειμένου να τις σώσει από τα χέρια πειρατών, έκοψε το βράχο στα δύο.
Κατάλευκη και με το φως του ήλιου να της προσδίδει περισσότερη λάμψη, έρχεται σε αντίθεση με την άγρια ομορφιά του βραχώδους τοπίου ολόγυρά της, χαρίζοντας σε όσους την επισκεφτούν αφορμή για αμέτρητα φωτογραφικά κλικ.
