Τελευταία μέρα του Αυγούστου του 1997. Οι τιφόζι των Νερατζούρι είχαν γεμίσει το Giuseppe Meazza σαν να ήταν κάποιο μεγάλο derby, όμως η Ιντερ έπαιζε απλά με την Μπρέσια. Απαντες ήταν εκεί για να υποδεχθούν τον καλύτερο επιθετικό στον κόσμο, Ρονάλντο, τον οποίο ο Μάσιμο Μοράτι μόλις είχε φέρει από την Μπαρτσελόνα. Το ματς όμως δεν πήγαινε καλά, η μπάλα δεν ήθελε να μπει και ο Βραζιλιάνος δεν μπορούσε να ανοίξει λογιαριασμό στη γιορτή που είχε στηθεί για τον ίδιο. Αντίθετα, εκείνη που έμελλε να σκοράρει πρώτη ήταν η Μπρέσια. Στο ίδιο παιχνιδι έκανε ντεμπούτο με την Ιντερ και ένας 21χρονος Ουρουγουανός, ο οποίος λίγο αφού είχε μπει σαν αλλαγή έστειλε μια φωτοβολίδα σε κάθε παραθυράκι και έκλεψε την παράσταση που είχε στηθεί για το ‘φαινόμενο’. Αυτός ο τύπος ήταν ο Αλβαρο Ρεκόμπα. Γεννήθηκε το 1976 στο Μοντεβίδεο και ξεκίνησε να παίζει μπάλα στην Ντανούμπιο. Το εκπληκτικό ταλέντο του τον έφερε να κάνει ντεμπούτο σε ηκλικία 16 ετών και στα πρώτα δύο χρόνια της καριέρας του έβαλε 32 γκολ σε 31 αγώνες, κάτι που του χάρισε άμεσα μεταγραφή στην κορυφαία ομάδα της χώρας, Νασιονάλ. Ο Ρεκόμπα συνέχισε να είναι εκπληκτικός και στο υψηλότερο επίπεδο, έβαλε 30 γκολ σε 27 αγώνες και τράβηξε τα βλέμματα από κλαμπ της Ευρώπης. Οπως αυτό του θρύλου της Ιντερ, Σάντρο Ματσόλα, ο οποίος τον πρότεινε στον Μάσιμο Μοράτι. Ο τελευταίος, παρότι είχε δώσει το ποσό ρεκόρ -για εκείνη την εποχή- των 18 εκατ. ευρώ για τον Ρονάλντο, έκανε την κίνηση και πήρε στο Μιλάνο και τον μικρό που φώναζαν ‘el chino’. recoba-siempre-con-noi Από εκείνη τη μέρα στο Meazza, από το πρώτο του κιόλας παιχνίδι, ο Ρεκόμπα έγινε ο αγαπημένος των οπαδών. Με την ταχύτητα, τις ντρίμπλες και το εκπληκτικό αριστερό, δημιουργούσε προβλήματα σε κάθε άμυνα, όπως δημιούργησε και τεράστιες απαιτήσεις. Η συνέχεια όμως δεν ήταν αυτή που ήθελαν να φαντάζονται οι περισσότεροι. Ο ‘el chino’, παρατσούκλι που κόλλησε λόγω των ασιατικών χαρακτηριστικών του, είδε τον χρόνο συμμετοχής του να γίνεται όλο και μικρότερος σε μια Ιντερ που τερμάτισε πίσω από την Γιουβέντους. Τον Ιανουάριο της επόμενης σεζόν οι Νερατζούρι αποφάσισαν να τον δανείσουν στην Βενέτσια, η οποία μαχόταν για την αποφυγή του υποβιβασμού. Εκεί, ο Ρεκόμπα είχε την ευκαιρία να δείξει ότι πραγματικά αξίζει και την άρπαξε καθώς αναδείχθηκε στον απόλυτο ήρωα. Ηταν μέσα σε κάθε γκολ του κλαμπ της Βενετίας, είτε δίνοντας ασίστ, είτε σκοράροντας εντυπωσιακά και ‘έδεσε’ αμέσως με τον Φίλιπο Μανιέρο, με τον οποίο δημιούργησαν ένα από τα καλύτερα δίδυμα στην Serie A. Στα 19 ματς που έπαιξε με την Βενέτσια, ο Ρεκόμπα πέτυχε 11 γκολ και έδωσε 9 ασίστ, όντας ο κύριος λόγος που η ομάδα πέτυχε τον στόχο της παραμονής. Μια από τις φοβερές εμφανίσεις του ήταν κόντρα στην Ιντερ, η οποία είχε μία απογοητευτική σεζόν και τερμάτισε στην 8η θέση, μόλις 4 βαθμούς πάνω από την Βενέτσια. Την επόμενη σεζόν, ο νέος τεχνικός, Μαρσέλο Λίπι, κάλεσε πίσω τον Ρεκόμπα ο οποίος θα έπαιζε περισότερο απ’ όσο με τους Σιμόνι και Λουτσέσκου. Ο Ουρουγουανός κατάφερε να είναι από τους καλύτερους σε μία άσχημη σεζόν για την Ιντερ, η οποία έμεινε εκτός Champions League. Ο Λίπι μπορεί να απολύθηκε, όμως ο Μάσιμο Μοράτι είχε δει τα πράγματα που ήθελε και του έδωσε νέο συμβόλαιο με απολαβές 4 εκατ. ευρώ τον χρόνο κάνοντάς τον από τους πιο ακριβοπληρωμένους στο κόσμο. Τα πράγματα δεν άργησαν να γίνουν και πάλι άσχημα για τον αριστεροπόδαρο μάγο ο οποίος πιάστηκε να έχει πλαστό διαβατήριο και του επιβλήθηκε αποκλεισμός ενός χρόνου. Τελικά η ποινή μειώθηκε σε 6 μήνες όμως ο ‘el chino’ δεχόταν χτυπήματα από παντού. Ακολούθησαν διαδοχικοί τραυματισμοί, σε γόνατο, αστράγαλο και ώμο και έκαναν εφιάλτη τα χρόνια του στην Ιντερ. Την ίδια στιγμή, τα Μέσα Ενημέρωσης έκαναν σκληρή κριτική και τόνιζαν ότι οι καλές εμφανίσεις έχουν γίνει κάτι σπάνιο. Εκείνο που του είχε μείνει ήταν μερικές στιγμές μαγείας όπως το φάουλ με την Ρόμα και η κούρσα με την Λέτσε. cuper-moratti Ο Εκτορ Ραούλ Κούπερ δήλωσε ότι είναι απογοητευμένος από την εμφάνιση του Ρεκόμπα στο ματς την Λάτσιο που έφερε την απώλεια του Scudetto το 2002 όπως και το 2003 όταν η Ιντερ αποκλείστηκε από την Μίλαν στα ημιτελικά του Champions League. Τελικά, το ότι δεν χρησιμοποιούσε τον Ουρουγουανό, κόστισε στον Αργεντινό προπονητή τη δουλειά του στους Νερατζούρι, αφού ήταν κάτι που δεν άρεσε στον Νο1 οπαδό του ‘el chino’, Μάσιμο Μοράτι. Ο,τι καλό έκανε πλέον ο Ρεκόμπα ήταν σαν αλλαγή. Οπως συνέβη δηλαδή και στο τελευταίο του αξιομνημόνευτο ματς με την Ιντερ τον Ιανουάριο του 2005. Οι Νερατζούρι μάχονταν με την Σαμπντόρια για μια θέση στο Champions League και οι Γενοβέζοι με γκολ των Τονέτο (44′), Κουτουζόβ (83′) προηγήθηκαν 0-2. Για ακόμα μια φορά ο Ουρουγουανός ήρθε από τον πάγκο, έδωσε στον Μάρτινς για το 1-2 (88′), ο Βιέρι έκανε το 2-2 στο 92′ και στο 94′ με τρομερό σουτ εκτός περιοχής έγραψε το τελικό 3-2 σε μια τρομερή ανατροπή. Ιντερ και Ρεκόμπα τελικά χώρισαν το 2007, ύστερα από 72 γκολ σε 248 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις, ένα Κύπελλο UEFA, 2 πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα και 2 Super Cup. Τότε, ο πρώην προπονητής του στην Βενέτσια, Βάλτερ Νοβελίνο, τον θέλησε στην Τορίνο αλλά τα πράγματα δεν ήταν ούτε αυτή τη φορά όπως παλιά και ύστερα από μια ήσυχη σεζόν αποχαιρέτισε την Ιταλία για να υπογράψει ως ελεύθερος στον Πανιώνιο, όπου έπαιξε για 1.5 χρόνο. Μετά την Ελλάδα, ο Ρεκόμπα επέστρεψε στην πατρίδα και την πρώτη του ομάδα, Ντανούμπιο, για να την αφήσει ξανά για να παίξει στην Νασιονάλ. Ενας παίκτης με πραγματικά σπάνιο ταλέντο, ο Ρεκόμπα έβαλε τέλος σε μια καριέρα που όλοι ξέρουν ότι θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη. Ποτέ δεν έδειξε πάθος για προπόνηση και ποτέ δεν έπιασε το peak που είχαν ονειρευτεί οι τιφόζι όταν τον είχαν πρωτοδεί. «80.00 οπαδοί ήρθαν να δουν τον Ρονάλντο Λουίζ Ναζάριο ντα Λίμα, όμως αντί γι’ αυτό ανακάλυψαν τον Αλβαρο ‘el chino’ Ρεκόμπα με το αριστερό πόδι δυναμίτη…».

Πηγή: gazzetta.gr