Το Μουντιάλ είναι η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση, αυτή στην οποία όλοι ονειρεύονται να παίξουν, να προπονήσουν, να σφυρίξουν. Μπορεί, επομένως, ο καθένας να φανταστεί ότι οι παίκτες, οι προπονητές ή οι διαιτητές προετοιμάζονται όσο πιο τέλεια γίνεται πριν μπουν στο γήπεδο. Και έτσι είναι κατά πάσα πιθανότητα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις, όπως για παράδειγμα ο Γερμανός ρέφερι Βάλτερ Εσβάιλερ, ο οποίος έγραψε τη δική του ιστορία στον αγώνα της Ιταλίας με το Περού…

Το 1977 είχε αναδειχθεί κορυφαίος διαιτητής της Γερμανίας αλλά ανεξάρτητα από το πόσο καλός ήταν σε αυτό, στο να παίρνει τις σωστές αποφάσεις, ήταν εξίσου καλός -αν όχι καλύτερος- και στο να δίνει το show του σε κάθε αγώνα. Ήταν τέλειος στο να εκπλήσσει τους πάντες και αν κάποιος δεν το πιστεύει αυτό, μπορεί να ρωτήσει τον Φραντς Μπεκενμπάουερ, τον οποίο ο Εσβάιλερ είχε αφήσει άφωνο σε έναν αγώνα. Γιατί; Επειδή του είχε ζητήσει να… συλλαβίσει το όνομά του ώστε να το γράψει σωστά στην κίτρινη κάρτα που ετοιμαζόταν να του δείξει! Δυνατός, αν μη τι άλλο…

Αυτός ο τύπος λοιπόν, ο οποίος σε αγώνα του γερμανικού πρωταθλήματος το 1982 είχε απαντήσει σε παίκτη που ζητούσε πέναλτι στα τελευταία λεπτά ότι «δεν δίνονται πέναλτι τέτοια ώρα κύριε…», ήταν ένας από αυτούς που είχε επιλέξει η FIFA για να σφυρίξουν στο Μουντιάλ 1982 στην Ισπανία. Και σφύριξε όντως. Μόνο σε ένα παιχνίδι, αλλά αρκούσε και αυτό για να κάνει τη διαφορά και να χαρίσει μια φάση που μνημονεύεται πάντα στα σχετικά αφιερώματα του διεθνή Τύπου όταν έρχεται κάθε τέσσερα χρόνια η ώρα για το Μουντιάλ.

Τρία λίτρα κρασί, τούμπα, σπασμένο δόντι

Στις 18 Ιουνίου 1982, λοιπόν, στο Μπαλαΐδος του Βίγκο, η Ιταλία αντιμετώπισε το Περού στο πλαίσιο της 2ης αγωνιστικής του 1ου ομίλου. Η Σκουάντρα Ατζούρα προηγήθηκε νωρίς με τον Κόντι και οι Περουβιανοί ισοφάρισαν στα τελευταία λεπτά με τον Ντίας, με το 1-1 να είναι το τελικό αποτέλεσμα. Δεν ήταν αυτό, όμως, που έμεινε από το συγκεκριμένο παιχνίδι αλλά η σύγκρουση του διαιτητή με τον Βελάσκεζ, με τον Εσβάιλερ να πέφτει στο έδαφος καθώς οι κίτρινες και κόκκινες κάρτες σκορπίζονταν γύρω του…

Ο Γερμανός διαιτητής μένει για λίγο στο έδαφος, ζαλίζεται, λέει κάτι αλλοπρόσαλλα σε όσους τον πλησιάζουν, μαζεύει τις κάρτες και τη σφυρίχτρα του, αλλά δεν μπορεί να μαζέψει και το δόντι που έχασε λόγω της σύγκρουσης… Μια σύγκρουση που ο ίδιος, χρόνια αργότερα, την εξήγησε με την εξής δήλωση: «ο είδατε στην τηλεόραση. Ο Βελάσκεζ δεν με είδε, ούτε εγώ τον είδα. Αν δεν είχα εκπαιδευτεί τόσο καλά, πιθανόν να είχα τραυματιστεί άσχημα στον αυχένα. Σύντομα, όμως, το ματς συνεχίστηκε. Ειλικρινά δεν ήμουν θυμωμένος μαζί του και τον συνάντησα και μετά από καιρό σε άλλο διεθνές παιχνίδι. Ήταν πολύ ωραίος τύπος».

Πολύ ωραίος τύπος, όμως, ήταν και ο ίδιος, σύμφωνα με όσα αποκάλυψε στη συνέχεια ένας υπάλληλος του ξενοδοχείου «Mexico», στο οποίο διέμενε ο Εσβάιλερ. «Στο μεσημεριανό του γεύμα, αυτός ο διάσημος Γερμανός κύριος ήπιε τρία λίτρα κρασί μόνος του. Όταν έμαθα ότι αργότερα είχε να διευθύνει ποδοσφαιρικό αγώνα, δεν ήθελα να το πιστέψω», ήταν η μαρτυρία του υπαλλήλου για τον ρέφερι, ο οποίος έγινε δεκτός το 2002 στη Νότια Κορέα ως επίσημος προσκεκλημένος της Ένωσης Διαιτητών με την εξής φράση: «Καλησπέρα, κάνε μια ανάποδη τούμπα…».