Μέσα στα τόσα προβλήματα που προκάλεσε η πανδημία, ήρθε το εξ’ αναβολής, Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου (EURO 2020) για ν’ αποφορτίσει λίγο την καθημερινότητα μας, δείχνοντας μας παρελθοντικές εικόνες από το μέλλον. Δηλαδή την επιστροφή σε μια “προσαρμοσμένη κανονικότητα παραλογισμού” την οποία έχει ήδη εισάγει επιτυχώς στο ποδόσφαιρο η πολιτική!

γράφει ο Χρήστος Αργυρίου*

Πολιτικοί χρησιμοποίησαν το λαοφιλέστερο άθλημα στο κόσμο ως αφορμή έναρξης πολέμων. Δύο απλά παραδείγματα είναι ο πόλεμος μεταξύ Ονδούρας και Ελ Σαλβαδόρ το 1969 που ονομάστηκε “Ο πόλεμος του ποδοσφαίρου” με αφορμή τον μεταξύ τους αγώνα για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1970 στο Μεξικό.

Το δεύτερο πιο πρόσφατο παράδειγμα, είναι αυτό του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, με αφορμή το παιχνίδι ανάμεσα στον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου και στη Δυναμό Ζάγκρεμπ το 1990. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, διότι στο άρθρο αυτό θα προσπαθήσω ν’ αναδείξω την εμπλοκή της πολιτικής στο ποδόσφαιρο που χρησιμοποιεί ως δίαυλο επικοινωνίας, στην πλατιά μάζα του κόσμου.

Δύο τρανά παραδείγματα του φετινού Euro 2020 αποδεικνύουν τα γραφόμενα μου. Το πρώτα έχει να κάνει με την φανέλα της εθνικής Ουκρανίας.

Σ’ αυτή φαίνεται ένας χάρτης της χώρας, που περιλαμβάνει και τη χερσόνησο της Κριμαίας, την οποία η Ρωσία θεωρεί δικό της έδαφος. Διαμαρτυρόμενη στην UEFA η μόνη αλλαγή που έγινε ήταν η αφαίρεση του συνθήματος “Δόξα στους ήρωες” λόγο της ακροδεξιάς, παραστρατιωτικής προέλευσης του (συνδέεται και με τους Ναζί κατά πολλούς). Το επιχείρημα της UEFA για τη διατήρηση του χάρτη στη φανέλα ήταν το εξής, “Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το χάρτη, αφού η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει την Κριμαία ως Ουκρανικό έδαφος”.  

Το δεύτερο παράδειγμα που μας ενδιαφέρει άμεσα, είναι αυτό της φανέλας της f.YROM (εφόσον δεν επιχορηγούμαι από το κράτος μπορώ να τους αποκαλώ με τ’ όνομα που είχαν) η οποία αναγράφει το ΦΦΜ (Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου Μακεδονίας).

Στην επιστολή διαμαρτυρίας, που σωστά εξέδωσε ο κ. Δένδιας προς τον ομόλογου του κ. Οσμάνι, η απάντηση ήταν η εξής,   “Η Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου της Μακεδονίας (FFM) είναι ένας ανεξάρτητος και μη κερδοσκοπικός οργανισμός που είναι εγγεγραμμένος στο Γενικό Μητρώο ως ένωση και ως εκ τούτου δεν χρηματοδοτείται από το κράτος. Η Συμφωνία των Πρεσπών αναφέρεται σε ιδρύματα που λαμβάνουν κρατική επιχορήγηση.” Για την ιστορία, η UEFA απέρριψε το αίτημα μας.

 Η πρόβλεψη μου, από το 2017, γι’ αλλαγή των συνόρων στα Δυτ. Βαλκάνια προήλθε από την δήλωση του Αμερικανού Γερουσιασστή, Ντάνα Ρόχραμπαχερ (Ρεμπ.) ο οποίος είχε δηλώσει σε Αλβανικό τηλεοπτικό σταθμό (2017) πως η f.YROM δεν είναι χώρα και πρέπει να μοιραστεί, δείχνοντας τις σκέψεις των ΗΠΑ για την περιοχή.

Τι έχει αλλάξει όμως από το 2017 στο 2021; Η κυβέρνηση των ΗΠΑ βεβαίως. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν με μια “εκτελεστική εντολή”/ (διάταγμα Ιουν. 2021) προβλέπει κυρώσεις για όσους υπονομεύουν ή απειλούν συνθήκες όπως αυτή των Πρεσπών που διαφυλάσσουν την ειρήνη και την εδαφική ακεραιότητα στα Δυτ. Βαλκάνια. Όμως ό,τι και να υπογράψει οποιοσδήποτε Πρόεδρος, θα πρέπει να γνωρίζει πως όπως υπάρχει παραοικονομία, παρακράτος, υπάρχει και παραπολιτική. Είναι αυτή η πραγματική στρατηγική που επιθυμούν οι ΗΠΑ στα Δυτ. Βαλκάνια ή απλώς καθησυχάζουν το διεθνές περιβάλλον;

Στην αρχή σας μίλησα για την ”Προσαρμοσμένη κανονικότητα του παραλογισμού”, τη συναντούμε κι εδώ. Ποιος παραβιάζει λοιπόν τη συνθήκη των Πρεσπών ποικιλοτρόπως; H f.YROM. Ποιοί χρηματοδοτούν κ. Οσμάνι την Ποδοσφαιρική σας Ομοσπονδία που “βαφτίσατε” ΜΚΟ;

Εν κατακλείδι η ίδια η γείτονα χώρα υπονομεύει τη συμφωνία, διότι όπως τουΐταρε κι ο Ευρωπαίος αρμόδιος Επίτροπος διεύρυνσης της ΕΕ κ. Γ. Χαν (20 Οκτ. 2018) “Χρειαζόμαστε πολιτική ικανότητα κι όχι κομματικά παιχνίδια”. Δυστυχώς όμως τα κομματικά παιχνίδια κι αυτοί που τα υποκινούν, θα συνεχίσουν να υπονομεύουν τη συνθήκη κι όποια ελπίδα για την ουτοπική, όπως θ’ αποδειχθεί ένταξη της Γείτονος στην ΕΕ.

*Ο Χρήστος Αργυρίου είναι διεθνολόγος και συνεργάτης του Stratfor