Η σπάνια πάστα του μαέστρου

Ο λογαριασμός του Mr.Chip στο twitter έβγαλε ένα πολύ ενδιαφέρον στατιστικό μετά τη λήξη του Κολομβία-Πολωνία. Με μίνιμουμ 7 αγώνες σε Μουντιάλ, μέτρησε την αναλογία της συμμετοχής σε γκολ σε συνάρτηση με τα ματς σε όλη την ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Ο Χάμες Ροδρίγκες με 1.43 έρχεται δεύτερος πίσω μόνο από τον Γκερντ Μίλερ και αποτελεί τον ποδσσφαιριστή με τη συμμετοχή στα περισσότερα γκολ για τα δύο τελευταία Μουντιάλ. Στα 22 του ήταν από τους ποδοσφαιριστές που εκτοξεύτηκαν το 2014 στη Βραζιλία και η Ελλάδα είχε την… ατυχία να πέσει πάνω του, καθώς απέναντι στη «γαλανόλευκη» σημείωσε το πρώτο του μουντιαλικό τέρμα. Τελείωσε τη διοργάνωση με έξι γκολ, με highlight φυσικά τη ζωγραφιά του απέναντι στην Ουρουγουάη. Στοπάρισμα με την πλάτη στην εστία έξω από την περιοχή, απευθείας γύρισμα πριν το τόπι σκάσει στο χορτάρι και κεραυνός πρώτα στο οριζόντιο δοκάρι και μετά στα δίχτυα. Έργο τέχνης. Για όσους δεν το θυμούνται, είχε ζωγραφίσει και απέναντι στην Ιαπωνία.

Ο Αντσελότι τον πήρε στη Μαδρίτη, εκπληρώνοντας το όνειρό του μικρού από την Koύκουτα. Η πρώτη του χρονιά ήταν πολύ ελπιδοφόρα, αλλά η συνέχεια δεν ήταν αντίστοιχη. Η απόφαση του Ζιντάν, ο οποίος από την αρχή δεν τον εμπιστεύτηκε, να μην τον κρατήσει στη Ρεάλ Μαδρίτης (όπως έκανε και με τον Μοράτα) κατά πολλούς αναλυτές στοίχισε στη «βασίλισσα» το βάθος στο ποιοτικό ρόστερ, που θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα στο Πρωτάθλημα. Ο Αντσελότι τον πήρε στο ξεκίνημα της προηγούμενης σεζόν στη Μπάγερν, όμως πάσχισε να τον χωρέσει στο σύστημά του, ενώ τον είδε να βγαίνει νοκ-άουτ από τραυματισμό στο ξεκίνημα. Ο Ιταλός δεν στέριωσε στο Μόναχο.  Αυτή τη φορά όμως, η αλλαγή στον πάγκο έκανε καλό στον Ροδρίγκες, καθώς η άφιξη του Χάινκες τον απογείωσε. Ο προπονητής με το μεγαλύτερο ποσοστό νικών στην ιστορία του Champions League αντιλήφθηκε άμεσα ότι έχει στην κατοχή του έναν ατόφιο playmaker. Ένα σύγχρονο «δεκάρι», προσαρμοσμένο στο ποδόσφαιρο του σήμερα, χωρίς να υπολείπεται στις physical απαιτήσεις του και με προσαρμοστικότητα σε όλες τις μεσοεπιθετικές θέσεις. Όταν ο Χάμες αναδεικνυόταν ξανά MVP στη νίκη επί της Μάιντς, ο Γερμανός τεχνικός τον χαρακτήριζε «θεόσταλτο», προσθέτοντας ωστόσο ότι μπορεί να παίξει ακόμα καλύτερα. Ο Χάινκες, ο οποίος έχει αποδείξει πολλάκις ότι είναι κορυφή στο man management, του έδωσε τη μπαγκέτα, αναθέτοντας του έναν πολύ σημαντικό ρόλο στο κομμάτι της δημιουργίας. Ο Κολομβιανός, είτε παίζοντας ως κεντρικός στην μεσοεπιθετική τριπλέτα του 4-2-3-1, είτε στο τρίγωνο του κέντρου στο 4-3-3 πλάι στον Βιδάλ, βρήκε τον ρόλο του. Ακόμα κι όταν χρειαζόταν να ξεκινάει από πιο οπισθοχωρημένες θέσεις, η διορατικότητά του ήταν σημείο-κλειδί στην άνοδο της Μπάγερν, αλλά και στη δική του εκτόξευση πριν το Μουντιάλ. Όταν οι Γερμανοί τον ρώτησαν, εντυπωσιασμένοι, για την προσαρμογή του σε θέση «οκταριού», εκείνος απαντούσε: «Έπαιξα σε παρόμοια θέση στη Μαδρίτη υπό τον Κάρλο Αντσελότι και τον Ζινεντίν Ζιντάν. Σε αυτή τη θέση, μπορώ να δημιουργήσω περισσότερο. Αισθάνομαι άνετα σε διαφορετικούς ρόλους, κάτι που είναι σπουδαίο, επειδή στον προπονητή της Κολομβίας Χοσέ Πέκερμαν, αρέσει να με χρησιμοποιεί ακόμα πιο μπροστά, ως δεύτερο επιθετικό ή αριστερό εξτρέμ». Τελείωσε τη σεζόν έχοντας δημιουργήσει τις περισσότερες ευκαιρίες για τους Βαυαρούς στο πρωτάθλημα και με εξαιρετικά ποσοστά επιτυχίας στις πάσες. To timing ήταν εξαιρετικό. Θαρρείς και ήταν γραμμένο να βρεθεί στην καλύτερη κατάσταση, αγωνιστικά και ψυχολογικά, πριν επιστρέψει στο Παγκόσμιο Κύπελλο, τη διοργάνωση που πριν τέσσερα χρόνια ανέβασε την καριέρα του σε top επίπεδο και τον έστειλε στους Μερένγκες. Στην πρεμιέρα του Μουντιάλ, ένας τραυματισμός στην γάμπα τον κράτησε στον πάγκο. Και όταν πέρασε, μισολαβωμένος, στη θέση του παιδικού του φίλου Κιντέρο, οι καφετέρος που ήταν από το 3′ με 10 παίκτες δεν κατάφεραν να τον αξιοποιήσουν. Απέναντι στην Πολωνία η θέση του ήταν εκεί που έπρεπε. Στο χορτάρι, όχι στον πάγκο. Και απέναντι σε μια ομάδα που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο για να ανακόψει με ξύλο  δική του, είχε την απάντηση που έπρεπε. Ένα μαγικό άγγιγμα για το κεφάλι του Μίνα στο 1-0. Αλήτικο, βγαλμένο από τα παλιά δεκάρια της Λατινικής Αμερικής. Στο ενενηντάλεπτο, ο Χάμες μοίρασε μερικές σακούλες στο «φτερό», είχε ατομικές ενέργειες, δημιουργία, ευκαιρίες, αλλά κρατούσε το καλύτερο για το τέλος. Η ασίστ που βγάζει στην κάθετη κίνηση του Κουαδράδο, δείχνει με τον καλύτερο τρόπο ότι οι γκολάρες που τον έχρισαν πρώτο σκόρερ στη διοργάνωση της Βραζιλίας είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου. Ο Χάμες έχει το σπάνιο στις μέρες μας DNA του δεκαριού, τη διορατικότητα και το μυαλό που τον γεμίζει με ικανοποίηση όχι μόνο όταν κάνει ο ίδιος τα δίχτυα να κουνιούνται, αλλά και όταν φτιάχνει τις προϋποθέσεις για τους συμπαίκτες του, όταν αισθάνεται ότι το παιχνίδι περνάει από τα πόδια του, όταν οι 11 φανέλες στο χορτάρι χορεύουν στον δικό του ρυθμό. Και έχει τη μαγική ικανότητα να σε κάνει να πετάγεσαι από την καρέκλα σου χωρίς να βάλει γκολ, αλλά δημιουργώντας το. Ο συνδυασμός των χαρακτηριστικών και της ευφυΐας του τον κάνουν έναν πλήρη επιθετικό μέσο, ιδανικό για όλες τις καταστάσεις. Για να κουβαλάει μπάλα, για να παίζει βαθύτερα και να οργανώνει, για να πατάει περιοχή, για να εκτελεί, για να βγαίνει στα άκρα, για να κάνει κάθετο παιχνίδι στον άξονα. Ο Χάινκες έδειξε ότι απλά θέλει τον κατάλληλο χειρισμό και έναν ρόλο στην 11άδα που να του δίνει την δυνατότητα να βγάζει τις εμπνεύσεις του στο χορτάρι. Οι Γερμανοί επιμένουν ότι το μέλλον του θα είναι μόνιμα στη Βαυαρία, οπότε θα έχει ενδιαφέρον να δούμε την μετά-Μουντιαλική πορεία του με άλλον προπονητή. Σε κάθε περίπτωση, τα έξι γκολ και οι τέσσερις ασίστ σε 7 ματς με την εθνική σε Παγκόσμιο Κύπελλο, δείχνουν ότι έχει το εδικό βάρος να πάρει στις πλάτες του μια ολόκληρη χώρα στην κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση του κόσμου, χωρίς να λυγίσει από την πίεση. Και αυτό είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό της σπάνιας πάστας του… Πηγή: gazzetta.gr