Αυτό που συνέβη την Τρίτη, φυσικά και δεν ήταν απόρροια των όσων έγιναν τις τελευταίες ημέρες.Ο κανόνας των 13 χρόνων που πορεύτηκαν μαζί, ήταν πως για κάθε ανανέωση χρειάζονταν μόλις δυο λεπτά (έλεγαν «ναι, συνεχίζουμε μαζί» και τελείωνε το θέμα) και μετά κάθονταν παρέα μια-δυο ώρες, ώστε να αναλύσουν τα «θέλω» τους και τον τρόπο που θα τα αποκτήσουν.

Η πρώτη εξαίρεση ήταν αυτή της 9ης Ιουνίου του 2010, ημέρα που ο Παναθηναϊκός είχε τη φιέστα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Το πρωί, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε συναντηθεί με τους Θανάση και Παύλο Γιαννακόπουλους, αλλά δεν είχαν καταλήξει κάπου. Παρ’ όλα αυτά, ο -γνωστός παρορμητικός- Θανάσης Γιαννακόπουλος άρπαξε το μικρόφωνο του ΟΑΚΑ, το απόγευμα και ενώπιον 10.000 φιλάθλων είπε πως ο «Ζοτς» θα μείνει στον Παναθηναϊκό για δυο ακόμα χρόνια, προς… έκπληξη των παικτών (ομολόγησαν λίγο μετά ότι… δεν είχαν μάθει κάτι τέτοιο) και του ιδίου του Σέρβου, που επίσης επισήμανε πως δεν έχει οριστικοποιηθεί κάτι, πριν διαβεβαιώσει πως όλα θα πάνε καλά!

Η νέα συνεργασία ήταν και πάλι διετής και τότε… άρχισαν τα όργανα: λίγες ώρες μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας, ο Παύλος Γιαννακόπουλος δήλωνε στο ΣΠΟΡ FM 94.6 πως «έχουμε κουραστεί και μπορεί να φύγω και να δώσω τον Παναθηναϊκό σε έναν καλό φίλο της ομάδας». Αυτός ο φίλος δεν εμφανίστηκε ποτέ (δεν υπήρχαν ενδιαφερόμενοι), όπως δεν βρέθηκε και επενδυτής (τον οποίον επίσης αναζήτησε η οικογένεια Γιαννακόπουλου) και κάπου στις αρχές Ιουλίου αποφάσισαν πως «για να μη διαλυθεί η ομάδα» όπως είχε πει χαρακτηριστικά ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, στη «SportDay», θα έμεναν μια ακόμη σεζόν, με μικρότερο μπάτζετ. Είχε χαθεί όμως, χρόνος μαζί και παίκτες (πέραν του Φώτση και του Νίκολας που πήγαν στη Μιλάνο, «χάθηκαν» και στόχοι) και οι «πράσινοι» υποχρεώθηκαν να καταφύγουν σε λύσεις ανάγκης (Σμιθ, Λόγκαν).

Εν πάση περιπτώσει, το ρόστερ ολοκληρώθηκε και η χρονιά ξεκίνησε με τους Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλους να θυμίζουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα πως αυτή θα ήταν η τελευταία τους χρονιά στην ΚΑΕ. Περιττό να αναφέρουμε πως ενόσω συνέβαιναν όλα αυτά, κυριαρχούσε και μια γενικότερη αβεβαιότητα, έτσι; Γιατί όταν δεν έχεις να βάλεις πετρέλαιο στο ΟΑΚΑ, με συνέπεια να έχεις διαδοχικά κρούσματα αθλητών με ίωση, αντιλαμβάνεστε τι άλλο μπορεί να συνέβαινε που θα επηρέαζε ποικιλοτρόπως την ομάδα.

Κάθε φορά που ετίθετο στον Ομπράντοβιτς ερώτηση για το -αβέβαιο- μέλλον, παρέπεμπε τους… ενδιαφερόμενους στη διοίκηση και εκείνοι επαναλάμβαναν πως δεν μένουν. Κάποια στιγμή, τον Απρίλιο διαβάσαμε για Ρώσους επενδυτές που… κατ’ ουσίαν θα αναλάμβαναν το φυσικό αέριο της χώρας και παρεμπιπτόντως θα έπαιρναν και την ΚΑΕ (εδώ θα ήταν χρήσιμο να θυμίσουμε ότι το κράτος, μέσω του ΕΣΥ, χρωστά μια περιουσία στη ΒΙΑΝΕΞ και δεν μπορεί να τη δώσει -λόγω κρίσης) και προ του κινδύνου να μην πάει η «πράσινη» ΚΑΕ σε χέρια που θα τιμούσαν την ιστορία της και το όνομά της, οι Γιαννακόπουλοι άρχισαν να σκέφτονται το ενδεχόμενο να μείνουν, με διαδοχή (να περάσει δηλαδή, η ΚΑΕ στα χέρια του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, γιου του Παύλου). Και αν άρχιζαν να επεξεργάζονταν τα πώς και τα γιατί, δεν ειδοποίησαν σχετικά με την πρόθεσή τους τον Ομπράντοβιτς…

Η δημόσια έκκληση

Στις 30/4, μετά τον τέταρτο ημιτελικό με τον Κολοσσό, στη Ρόδο, ο «Ζοτς» είπε πως «δεν γνωρίζω τι γίνεται ακριβώς με τα δημοσιεύματα για το ενδιαφέρον των Ρώσων, αλλά ελπίζω να μάθω τις επόμενες μέρες τι ακριβώς θα γίνει. Ελπίζω ότι πριν φύγουμε για την Κωνσταντινούπολη, να έχουμε μία καλύτερη εικόνα για όλα αυτά που ακούγονται. Αν έχουν βάση ή είναι απλά σενάρια. Οποια και να είναι η απόφαση, θέλουμε να ξέρουμε πριν από το φάιναλ φορ». Μόνο που η επιθυμία του δεν ικανοποιήθηκε.

Το κερασάκι στην τούρτα

Μετά το φάιναλ φορ ήταν που πρωτοσυναντήθηκαν οι Γιαννακόπουλοι με τον «Ζοτς», για να τον ενημερώσουν περί των αποφάσεών τους. Δηλαδή, όταν εκείνος είπε πως «μάλλον αυτό είναι το τελευταίο μου παιχνίδι στο ΟΑΚΑ», μετά τον τέταρτο τελικό, είχαν ήδη μιλήσει. Εξ ου και είπε σε οικείους του «εγώ έχω κάνει ένα βήμα μπροστά. Περιμένω να το κάνουν κι εκείνοι». Αυτό που έκαναν ήταν… να δημοσιοποιήσουν όσα ήθελαν, πριν του τα πουν. Μάθαινε δηλαδή, από τα ΜΜΕ όσα τον αφορούσαν. Και αυτό δεν το λες ακριβώς ένδειξη σεβασμού.

Πηγή: sday.gr