Μια ολική έκλειψη Σελήνης προσφέρει στο φεγγάρι ένα εντυπωσιακό κόκκινο χρώμα, το οποίο θα γίνει ορατό σε λίγες ώρες.
Η καλύτερη θέα αναμένεται να είναι από τη Βόρεια και Νότια Αμερική, καθώς και από ορισμένα μέρη της Αφρικής και της Ευρώπης.
Σημειώνεται ότι οι σεληνιακές εκλείψεις συμβαίνουν όταν το φεγγάρι, η Γη και ο ήλιος ευθυγραμμίζονται, με τη Γη να ρίχνει μια σκιά που μπορεί να καλύψει το φεγγάρι μερικώς ή ολικά.
Κατά τη διάρκεια μιας μερικής έκλειψης, η σκιά της Γης φαίνεται να «τρώει» το φεγγάρι, ενώ στην ολική έκλειψη, η πανσέληνος καλύπτεται και παίρνει ένα χάλκινο κόκκινο χρώμα, λόγω του ηλιακού φωτός που φιλτράρεται μέσα από την ατμόσφαιρα της Γης.

Οι εκλείψεις Σελήνης και Ηλίου συμβαίνουν από τέσσερις έως επτά φορές το χρόνο, σύμφωνα με τη NASA. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, μια μερική έκλειψη Σελήνης ήταν ορατή από την Αμερική, την Αφρική και την Ευρώπη, ενώ η τελευταία ολική έκλειψη Σελήνης πραγματοποιήθηκε το 2022.
Αυτή είναι η πρώτη ολική έκλειψη Σελήνης μετά το 2022. Στην Ελλάδα, η ολική φάση της έκλειψης δεν θα είναι ορατή, αλλά θα μπορέσουμε να παρατηρήσουμε τη στιγμή που η Σελήνη θα μπει στην παρασκιά της Γης. Η μέγιστη φάση θα λάβει χώρα στις 6:33 το πρωί της 14ης Μαρτίου, και συνιστάται να παρατηρηθεί από σημεία με ύψος. Ενώ για τις ηλιακές εκλείψεις απαιτούνται ειδικά γυαλιά, οι σεληνιακές εκλείψεις είναι ασφαλείς για παρατήρηση με γυμνό μάτι.
Η συγκεκριμένη έκλειψη Σελήνης αποτελεί την πρώτη από μια τετράδα σεληνιακών εκλείψεων, με τις επόμενες να συμβαίνουν στις 8 Σεπτεμβρίου 2025 (ολική), στις 3 Μαρτίου 2026 (ολική) και στις 28 Αυγούστου 2026 (μερική).
Δείτε live
Η ιστορία των εκλείψεων
Οι πολιτισμοί παρατηρούν και ερμηνεύουν τις σεληνιακές εκλείψεις εδώ και χιλιάδες χρόνια. Σύμφωνα με την ιστορικό Ζέο Όρτιζ, «οι αρχαίοι άνθρωποι γνώριζαν πολλά περισσότερα για τα ουράνια σώματα από όσα συχνά τους αποδίδουμε σήμερα».
«Κοίταζαν τον νυχτερινό ουρανό και είχαν πολύ πιο έντονη όραση από ό,τι έχουμε εμείς τώρα», δήλωσε η Όρτιζ από το Πανεπιστήμιο του Βόρειου Τέξας.
Ο Αριστοτέλης είχε παρατηρήσει ότι η σκιά που έριχνε η Γη στο φεγγάρι κατά τη διάρκεια μιας σεληνιακής έκλειψης ήταν πάντα καμπύλη, μια παρατήρηση που αποδείκνυε ότι η Γη είναι στρογγυλή.