Η αυτοχειρία του 33χρονου Πολωνού στο κελί του στις φυλακές Κέρκυρας, ο οποίος πριν λίγο καιρό ομολόγησε ότι δολοφόνησε τον 7χρονο γιο της συντρόφου του και για 5 χρόνια έκρυβαν αρχικά τη σορό και στη συνέχεια τα οστά του, δεν μπορεί κανείς να πει ότι ξένισε όσους γνωρίζουν τον «άγραφο νόμο» των φυλακών.
Ακόμη και οι πλέον σκληροί ποινικοί, ισοβίτες και βαρυποινίτες, δεν μπορούν να αποδεχτούν στον δικό τους μικρόκοσμο -αυτόν μίας φυλακής- τους παιδοκτόνους, τους παιδεραστές, τους δολοφόνους γυναικών… Γι’ αυτό και «φροντίζουν» να τους κάνουν κυριολεκτικά τον βίο αβίωτο, «σπρώχνοντας» τους ακόμη και στο απονενοημένο διάβημα για να… γλιτώσουν!
Φυσικά, ελάχιστες είναι οι φορές που αυτό έχει αποδειχτεί, για δύο λόγους: ο πρώτος έχει να κάνει με την ιδιότυπη ομερτά εντός των φυλακών και ο δεύτερος με την απαξία που έχουν προκαλέσει προηγουμένως στην κοινωνία οι εγκληματίες αυτοί που κανείς δεν ενδιαφέρεται και ιδιαίτερα να μάθει τι έχει γίνει… Σκληρό, ενδεχομένως και άδικο, όμως είναι μία πραγματικότητα που κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει.
Η περίπτωση του 33χρονου Πολωνού, δεν είναι η μόνη στα αστυνομικά χρονικά της Ελλάδας που ο «άγραφος νόμος» των φυλακών εφαρμόστηκε…
Μανώλης Δουρής: Το ημερολόγιο δείχνει 24 Φεβρουαρίου 1996 και η είδηση που κυριαρχεί στην επικαιρότητα είναι ότι ο Μανώλης Δουρής βρέθηκε κρεμασμένος στο κελί του στις φυλακές Τριπόλεως.
Στα αστυνομικά χρονικά έχει μείνει ως «ο παιδοκτόνος της Ερμιόνης», καθώς κακοποίησε σεξουαλικά τον 6χρονο γιο του, Νίκο, στη συνέχεια τον σκότωσε και αφού για ώρες παρίστανε τον απελπισμένο πατέρα, δήθεν τυχαία εντόπισε το σημείο που βρίσκονταν η σορός του.
Τα ψέματα του, όμως, δεν άντεξαν πολύ και συνελήφθη από τους αστυνομικούς που χειρίστηκαν την σοκαριστική υπόθεση. Από την πρώτη στιγμή που ο Μανώλης Δουρής κρίθηκε ένοχος βίωσε τον «άγραφο νόμο» των φυλακών, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι οι κρατούμενοι στην Τρίπολη απειλούν ακόμη και με εξέγερση εάν τον μετέφεραν εκεί!
Με τα πολλά, αποφασίζεται η μεταγωγή του στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Κέρκυρας, όπου είχε διαμορφωθεί ειδικός χώρος για την κράτησή του. Ωστόσο, κατά τη μεταγωγή του, κακοποιήθηκε, βιάστηκε και ξυλοκοπήθηκε, ενώ κατεβαίνοντας από την κλούβα το πρόσωπό του ήταν αλλοιωμένο από τα χτυπήματα που είχε δεχτεί από τους άλλους κρατούμενους. Για περίπου δυόμισι χρόνια ο παιδοκτόνος της Ερμιόνης άλλαζε σωφρονιστικά καταστήματα: Κορυδαλλός, Κέρκυρα και Τρίπολη. Τελικά, μην αντέχοντας άλλο τις τύψεις(;) και τη βίαιη συμπεριφορά απέναντι του, αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του στο κατάστημα κράτησης στην πρωτεύουσα της Αρκαδίας. Ένα καλώδιο τηλεόρασης, είναι αυτό με το οποίο θα κρεμαστεί…
Δημήτρης Βάκρινος: Ο επονομαζόμενος «serial killer με το ταξί» άντεξε μόλις ένα μήνα στο κελί των φυλακών Κορυδαλλού, πριν βρεθεί κρεμασμένος από τα κορδόνια των παπουτσιών του σε μία σωλήνωση στα μπάνια του καταστήματος κράτησης. Η αποκάλυψη της δράσης του μικροκαμωμένου και λιγομίλητου ταξιτζή σόκαρε το πανελλήνιο, πραγματοποιώντας 5 δολοφονίες και 4 απόπειρες σε χρονικό διάστημα 9 ετών.
Παρά το γεγονός ότι στις φυλακές δεν επιτρέπονται τα κορδόνια, ο Δημήτρης Βάκρινος κατάφερε να κρύψει όχι ένα, αλλά δύο ζευγάρι (σ.σ. αν και κανείς δεν μπορεί το ενδεχόμενο κάποιος άλλους να του τα έδωσε για τον… βοηθήσει). Από την πρώτη στιγμή οι συγκρατούμενοι του είτε του γύρισαν την πλάτη, ούτε του φέρθηκαν κακοποιητικά. Το ημερολόγιο έδειχνε 12 Μαΐου 1997…
Αντώνης Δαγκλής: Στα αστυνομικά χρονικά θα μείνει ως «ο δολοφόνος των ιεροδούλων», καθώς καταδικάστηκε για τις δολοφονίες τριών γυναικών, ενώ προσπάθησε να δολοφονήσει άλλες έξι σε χρονικό διάστημα περίπου 4 μηνών. Τι ακριβώς συνέβη –εξηγήσαμε στην αρχή του κειμένου το γιατί- δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα γνωστό, όμως, οι φήμες θέλουν τους συγκρατούμενους του να εφαρμόζουν τον «άγραφο νόμο» και να τον κακοποιούν με τον χειρότερο τρόπο.
Ο Αντώνης Δαγκλής βρέθηκε απαγχονισμένος, στις 2 Αυγούστου 1997, στο κελί 33 του Ψυχιατρικού Καταστήματος των Δικαστικών Φυλακών Κορυδαλλού, με τον συγκρατούμενό του, Γ. Μακρίδη, να έχει αυτοκτονήσει και εκείνος. Άντεξε το κελί μόλις για έξι μήνες…
