Ήταν 6 Αυγούστου του 1987 όταν ο Δημήτρης Βακρινός, ταξιτζής στο επάγγελμα αποφάσισε να σκοτώσει με σιδηρολοστό τον συγκάτοικο του Παναγιώτη Γαγλία για μια ασήμαντη αφορμή. Αυτή θα ήταν και η αρχή μιας σειράς δολοφονιών από έναν άνθρωπο υπεράνω υποψίας. Ο πρώτος serial killer της Ελλάδας ή αλλιώς ο «δολοφόνος με το κράνος» όπως τον είχαν χαρακτηρίσει, καθώς συνήθιζε να πυροβολεί φορώντας το κράνος του μοτοσικλετιστή, μόλις είχε ξεκινήσει την δράση του…
Τα παιδικά χρόνια και τα βιώματα που σημάδεψαν την ζωή του
Ο Δημήτρης Βακρινός γεννήθηκε στο Πυρρή της Γορτυνίας το 1963. Ήταν ο δεύτερος γιος μια φτωχής πολύτεκνης οικογένειας, με έναν πατέρα αλκοολικό που φέρεται συχνά να τον κακοποιούσε. Για όλους στο μικρό χωριό ήταν ο γιος του Βρούβα, έτσι αποκαλούσαν τον πατέρα του λόγω του προβλήματος αλκοολισμού που αντιμετώπιζε, μέτριος μαθητής και σύμφωνα με τις μαρτυρίες των συγχωριανών του όχι ιδιαίτερα κοινωνικός.
Τα προβλήματα με τον πατέρα του θα τον οδηγήσουν στην απόφαση σε ηλικία μόλις 13 ετών να φύγει για την Αθήνα όπου και θα δουλέψει σε ταβέρνα στην Χασιά, φιλοξενούμενος από την οικογένεια που είχε την ταβέρνα. Λίγο καιρό αργότερα όμως στην Αθήνα έρχονται και οι γονείς του. Εκεί είναι που διαπιστώνει για μια ακόμη φορά ότι η συμβίωση με τον πατέρα του ήταν αδύνατη. Ο Δημήτρης Βακρινός σταματά την δουλειά στην ταβέρνα, εκπαιδεύεται σε τεχνική σχολή στα ναυπηγεία στον Σκαραμαγκά και βρίσκει δουλειά οξυγονοκολλητή, όπου παραμένει ως το 1992.
Η προσωπική ζωή και οι δύο γάμοι
Το 1990 γνωρίζει την Ευαγγελία Γερασίμου με την οποία λίγους μήνες αργότερα θα ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας. Ο γάμος θα διαρκέσει μόλις 14 μήνες λόγω των συγκρούσεων που άρχισαν να υπάρχουν όταν ο Βακρινός σταμάτησε να εργάζεται στα ναυπηγεία. Από εκεί θα πάρει μια μεγάλη αποζημίωση την οποία όμως η σύζυγός του δεν θα δει ποτέ. Εκείνος θα αρχίσει να ξενυχτάει με παρέες που όμως ποτέ δεν παρουσίαζε, έτσι εκείνη αποφασίζει να τον χωρίσει και να τον διώξει από το σπίτι.
Το ίδιο βράδυ ο Βακρινός πηγαίνει στην αστυνομία καταγγέλλοντας ότι η γυναίκα του τον πέταξε έξω από το σπίτι. Απογοητευμένος από την απάντηση των αστυνομικών που δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι για την περίπτωση του, αποφασίζει να πάει στη Σαλαμίνα και να βάλει φωτιά στο εξοχικό του πεθερού του. Ο Βακρινός άλλαζε τη μια δουλειά μετά την άλλη ώσπου κατέληξε να γίνει οδηγός ταξί.
Τον Αύγουστο του 1996 παντρεύεται για δεύτερη φορά με την Κυριακή Χατζηδογιαννάκη. Μένουν σε ένα διαμέρισμα στην περιοχή του Μοσχάτου και για την γειτονιά ήταν πάντα ένας φιλήσυχος άνθρωπος. Οι πέντε δολοφονίες που θα ακολουθήσουν σοκάρουν τους ανθρώπους που τον έβλεπαν καθημερινά στη γειτονιά.
Οι στυγερές δολοφονίες
Πρώτο θύμα: 6 Αυγούστου 1987- Παναγιώτης Γαγλίας, 43 ετών. Για πρώτη φορά ο Βακρινός έβαψε τα χέρια του με αίμα σε ηλικία μόλις 25 ετών σκοτώνοντας τον συγκάτοικό του με σιδηρολοστό καθώς όπως είχε υποστηρίξει του είχε κλέψει μια καραμπίνα. Με απίστευτη ψυχραιμία τύλιξε το πτώμα με ναύλον σακούλες και στη συνέχεια το πέταξε σε ερημική περιοχή λίγο έξω από το Άργος.
Δεύτερο θύμα: 19 Νοεμβρίου 1993-Αναστασία Σιμιτζή, 28 ετών. Ο Βακρινός παρέλαβε την νεαρή κοπέλα ως πελάτισσα στο ταξί. Της πρότεινε να πάνε σε κάποιο μπαρ για ποτό κι εκείνη δέχτηκε. Στη συνέχεια της είπε να συνεχίσουν την βραδιά τους σε ένα ξενοδοχείο, εκείνη αρνήθηκε προσβάλλοντας τον όπως υποστήριξε ο ίδιος, αφού τον αποκάλεσε «κοντό». Έξαλλος, την περιλούζει με πετρέλαιο και την καίει ζωντανή. Το απανθρακωμένο πτώμα της βρέθηκε την επόμενη μέρα.
Τρίτο θύμα: 9 Ιανουαρίου 1994-Θεόδωρος Ανδρεάδης, 35 ετών. Πρόκειται για έναν συνάδελφό του με τον οποίο είχαν λογομαχήσει λίγες μέρες νωρίτερα για έναν πελάτη που δεν τον άφησε να πάρει στην πιάτσα της Ελευσίνας. Ο Βακρινός προσποιούμενος τον πελάτη επιβιβάστηκε στο ταξί του Ανδρεάδη ο οποίος μετά από τόσο καιρό δεν τον αναγνώρισε. Τον οδήγησε στο Λουτράκι όπου και τον σκότωσε με σαρανταπεντάρι πιστόλι αφού πρώτα με μία πρόφαση τον υποχρέωσε να σταματήσει, ενώ του έκλεψε και το ρολόι. Στη συνέχεια μετέφερε ο ίδιος το ταξί στην Ελευσίνα, το πυρπόλησε και το έκαψε. Το πτώμα βρέθηκε λίγες ώρες αργότερα.
Τέταρτο και πέμπτο θύμα: Κώστας Σπυρόπουλος, 21 ετών και Αντώνης Σπυρόπουλος, 20 ετών. Τους δολοφόνησε σ’ ένα βενζινάδικο με ένα 45άρι πιστόλι, λόγω οικονομικών διαφορών Ο Βακρινός προσπάθησε να κλέψει με αντικλείδι το αυτοκίνητο που είχε πουλήσει ο ίδιος στα δύο αδέλφια λίγους μήνες νωρίτερα. Η αρχική συμφωνία ήταν για 700.000 δρχ., αλλά τα δύο αδέλφια του έδωσαν τελικά 600.000. Ο Βακρινός θεώρησε ότι τον κορόιδεψαν κι αποφάσισε να κλέψει το αυτοκίνητό του. Όταν ο Βακρινός σταμάτησε σε ένα βενζινάδικο προκειμένου να βάλει βενζίνη και μην έχοντας αντιληφθεί ότι καταδιώκεται, τα δύο αδέλφια τον πλησίασαν προκειμένου να ζητήσουν εξηγήσεις για την κλοπή. Τότε ο Βακρινός τους σκότωσε, χρησιμοποιώντας μάλιστα δύο πιστόλια.
Έκτο θύμα: Σεραφείμ Αγιαννίδης: 30 Μαΐου 1996, Περιστέρι. Σύμφωνα με τον Βακρινό, το θύμα «του χάλασε το προξενιό με μια κοπέλα που ήταν ερωτευμένος και γι’ αυτό έπρεπε να πεθάνει». Ο Βακρινός επισκέφθηκε το σπίτι του θύματος στο Περιστέρι. Ψύχραιμα χτύπησε το κουδούνι. Την ώρα εκείνη ο Αγιαννίδης απουσίαζε και η μητέρα του που είδε τον κουκουλοφόρο από το ματάκι της πόρτας, ειδοποίησε την αστυνομία. Ο δολοφόνος κρύφτηκε και περίμενε μέχρι που εμφανίστηκε το θύμα τον οποίο και πυροβόλησε θανάσιμα. Από τα πυρά του δολοφόνου δεν γλίτωσαν ούτε οι αστυνομικοί που είχαν φτάσει για να διερευνήσουν την καταγγελία, ούτε ο πατέρας του θύματος, που τραυματίστηκαν σοβαρά. Ο τραυματισμός του συναδέλφου τους πείσμωσε τους αστυνομικούς, που έβαλαν σκοπό να συλλάβουν το δράστη. Για εκείνους ήταν πια «υπόθεση τιμής» η σύλληψη του.
Απόπειρες δολοφονιών
Η εγκληματική δράση του Δημήτρη Βακρινού όμως δεν σταματά στις δολοφονίες καθώς κατηγορήθηκε και για απόπειρες δολοφονιών σε βάρος νεαρών ατόμων.
14 Μαρτίου 1993: Απόπειρα ανθρωποκτονίας στον Βοτανικό δύο φίλων, του Ανδρέα Σβύρου, 18 ετών και του Θεόδωρου Μπίτουλα, 16 ετών. Αφορμή ήταν ότι οι δύο φίλοι, σε βραδινή βόλτα, είχαν πειράξει για αστείο φιλικό τους ζευγάρι. Ο Βακρινός πυροβόλησε εναντίον τους πολλές φορές και τα δύο νεαρά παιδιά τραυματίστηκαν σοβαρά.
10 Δεκεμβρίου 1995: Απόπειρα ανθρωποκτονίας στα Νέα Σεπόλια δύο φίλων, του Γιώργου Καυκά, 23 ετών και του Βασίλη Δίπλα, 23 ετών. Το βράδυ εκείνο ο Βακρινός έσπασε το αυτοκίνητο μιας γυναίκας και επιχείρησε να κλέψει διάφορα αντικείμενα απ’ αυτό. Όταν οι δύο φίλοι, που ήταν απλώς περαστικοί, επιχείρησαν να τον αποτρέψουν να το κάνει, ο Βακρινός άρχισε να τους πυροβολεί. Ο Δίπλας τραυματίστηκε ελαφρά και ο Καυκάς σοβαρά, με αποτέλεσμα να παραμείνει για το υπόλοιπο της ζωής του ανάπηρος.
20 Δεκεμβρίου 1995: Σχεδιασμός ανθρωποκτονίας σε βάρος αγνώστων στοιχείων μοτοσικλετιστή, με τον οποίο είχε νωρίτερα διαπληκτιστεί στο Μοσχάτο για την προτεραιότητα.
Η ώρα της σύλληψης και το τραγικό τέλος
Μετά την δολοφονία των δύο αδελφών ο χρόνος άρχισε να μετρά αντίστροφα για τον Βακρινό. Οι αστυνομικοί σκέφτηκαν ότι αντικλείδι για το κλεμμένο αυτοκίνητο θα μπορούσε να έχει μόνο ο αρχικός ιδιοκτήτης του, δηλαδή ο Βακρινός, και τον αναζητούσαν παντού, χωρίς να καταφέρνουν να τον εντοπίσουν. Μετά την δολοφονία του Αγιαννίδη, μια γειτόνισσα του θύματος κατέθεσε ότι ο δράστης διέφυγε με ένα ταξί. Ο Δημήτρης Βακρινός συνελήφθη τον Απρίλιο του 1997.
Στις 25 Μαΐου του 1997 ο Δημήτρης Βακρινός βρέθηκε νεκρός, κρεμασμένος από τα κορδόνια των παπουτσιών του, σε μια σωλήνωση των λουτρών της φυλακής του Κορυδαλλού. Δεν πρόλαβε ποτέ να δικαστεί για τις δολοφονίες που είχε διαπράξε…
