Με μια απίστευτη και πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα δύναμη στην εξομολόγηση, ένα κορίτσι 22 χρονών σήμερα, η Αρετή Παληού, αποφάσισε να μιλήσει δημόσια για ένα έγκλημα που για χρόνια περνούσε κάτω από την μύτη μας αλλά φαίνεται πως έχει αποκτήσει τεράστιες διαστάσεις, σηκώνοντας έτσι στους νεανικούς ώμους της ένα πρόβλημα κοινωνικό με ανυπολόγιστα δραματικές συνέπειες για τα θύματα του.
Η ιστορία της είναι πια γνωστή στο πανελλήνιο. Γνωστός δικηγόρος της Αθήνας, ο οποίος τότε ήταν 56 ετών και παντρεμένος, διέρρευσε στο διαδίκτυο προσωπικό υλικό της Αρετής αφού πρώτα την είχε αποπλανήσει και κακοποιήσει μαζί με μια συγγενή της. Η αποκάλυψη της Αρετής προκάλεσε ντόμινο εξελίξεων αφού άλλα δύο κορίτσια (αδελφές) δήλωσαν πως ο δικηγόρος τις είχε κακοποιήσει και εκείνες από όταν ήταν ατίστοιχα 9 και 11 ετών.
Πριν από μερικές μέρες, η Αρετή ανέβασε ένα video στον λογαριασμό της στο facebook, μιλώντας ανοιχτά και επώνυμα για το revenge porn με στόχο να ενδυναμώσει τις γυναίκες και να μπει δυναμικά το θέμα στη δημόσια ατζέντα.
Για αυτό το video που σήκωσε ένα κύμα αλληλεγγύης στον αγώνα της, η ίδια μας είπε: «Την περασμένη Πέμπτη το βράδυ είχα βγει με μια φίλη μου, η οποία έχει πέσει θύμα revenge porn από το πρώην αγόρι της και η υπόθεση βρίσκεται τώρα στα δικαστήρια. Μου εξομολογήθηκε ότι δεν έχει στήριξη από την οικογένεια της και γύρισα σπίτι απίστευτα εκνευρισμένη. Την επόμενη μέρα, είχα και εγώ δικαστήριο. Έστησα λοιπόν αυθόρμητα το tablet μου πάνω στο γραφείο και είπα: “θα τα πω όλα και αύριο θα πάω στο δικαστήριο και δεν θα φοβάμαι για τίποτα”. Μέχρι πριν από δύο μήνες, τις περισσότερες φορές δεν εμφανιζόμουν γιατί δεν το άντεχα. Τώρα έφυγε το βάρος από πάνω μου. Όταν μοιράζεσαι την αλήθεια και όταν ξέρεις ότι την λες και ολόκληρη παύει να υπάρχει η οποιαδήποτε ντροπή. Η αλήθεια εξαγνίζει τον φόβο. Θέλω να πω όμως πως η υπόθεση του Παναγιωτόπουλου ήταν αυτή που με έκανε να πάρω δημόσια θέση. Με αυτή την υπόθεση συνέβη ο, τι και με την Σοφία Μπεκατώρου που έδωσε την πάσα για το ξέσπασμα του #metoo στην Ελλάδα».
Ακολουθεί η αφήγηση της Αρετής για τον Γολγοθά που πέρασε
Η αρχή του ζόφου
Τον γνώρισα μέσα από την συγγενή μου. Μου τον είχε γνωρίσει ως φίλο της, επειδή έλεγε πως ήταν ερωτευμένη μαζί του και αφού εκείνος είχε ακούσει πολλά για εμένα ήθελε να με γνωρίσει. Ήμουν 12 ετών. Με φλέρταρε από εκείνη την ηλικία ήδη, αλλά εγώ ως παιδί δεν το αντιλαμβανόμουν αυτό.
Το πρώτο περιστατικό που κακοποιήθηκα απο εκείνον και από την συγγενή μου ήταν το 2014. Ήμουν 14 ετών. Συνέβη απότομα- μέσα σε ένα βράδυ. Μετά από την κακοποίηση, οι δύο τους άρχισαν να μου λένε: «σε αγαπάμε, πρέπει να μας εμπιστεύεσαι». Εκείνος μου έλεγε: «δεν την θέλω, πάντα εσένα ήθελα. Η οικογένεια σου δεν σε αγαπάει». Το περιστατικό είχε συμβεί καλοκαίρι και έκτοτε μου μιλούσε καθημερινά για να με στρέψει ενάντια στην οικογένεια μου. Με πίεζε παράλληλα να του στέλνω υλικό. Με έπειθε ότι ως αντάλλαγμα για την αγάπη του εγώ έπρεπε να του στέλνω φωτογραφίες και να έρθουμε σε ερωτική επαφή. Φοβόμουν όμως να του πω πως δεν ήθελα.
Γρήγορα, οι απαιτήσεις του έγιναν πάρα πολύ άσχημες και άρρωστες. Μου ζητούσε ακραίο περιεχόμενο και σεξουαλικές πράξεις παρουσία της συγγενή μου ή της γυναίκας του ή της καλύτερης μου φίλης. Κάπου εκεί αντιλήφθηκα ότι μόνο για αγάπη δεν πρόκειται. Σε εκείνη τη φάση, η συγγενής μου, στην οποία είχα μεγάλη αδυναμία, με παρακαλούσε να μην πω κάτι. Μου έλεγε: «ήταν ένα λάθος, δεν θα ξαναγίνει. Είναι καλός άνθρωπος». Ήξερε φυσικά τις συνέπειες και για εκείνη. Τώρα είναι και αυτή κατηγορούμενη.
Πια, πιστεύω ότι θυματοποίησε και την συγγενή μου, η οποία ήταν πολύ ευάλωτη σε εκείνη τη φάση, είχε πρόβλημα αλκοολισμού. Μας εκφόβισε όλες, με το επάγγελμά του, την εξουσία του, το υποτιθέμενο κύρος του.
Μίλησα στην οικογένεια μου ένα χρόνο μετά. Σε ένα βαθμό το πέτυχε να με αποξενώσει από το οικογενειακό μου περιβάλλον γιατί ήμασταν σε δύσκολη κατάσταση, μόλις είχε πεθάνει ο αδερφός του πατέρα μου που ήταν και συνέταιρος του. Οι γονείς μου δούλευαν πολύ. Επίσης εγώ ήμουν στην κορύφωση της εφηβείας μου και είχα τα αναμενόμενα ξεσπάσματα που έχει ένας έφηβος με τους γονείς του. Επίσης, το γεγονός ότι στην κακοποίηση μου εμπλέκονταν και μια στενή μου συγγενής με δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο στο να το εξομολογηθώ.
Εκείνο το χρόνο που το κράτησα κρυφό, άρχισα να έχω πολλές ψυχοσωματικές αντιδράσεις. Συνεχόμενοι πυρετοί ανεξήγητοι. Παράλληλα πήρα 20 κιλά. Πηγαίναμε στους γιατρούς με τους γονείς μου και όλοι έλεγαν ότι το πρόβλημα είναι ψυχολογικό.
Η εξομολόγηση
Ένα χρόνο μετά λοιπόν μιλάω στους γονείς μου. Την επόμενη μέρα της εξομολόγησης λιποθύμησα στο σχολείο. Πήγαινα τότε δευτέρα Λυκείου. Οι γονείς μου ήρθαν και με πήραν από το σχολείο και πήγαμε αμέσως στην αστυνομία.
Από τότε ξεκίνησε για εμένα ένας αγώνας ψυχολογικός. Έμαθα ότι είχα ήδη «κληρονομήσει» κατάθλιψη και ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή- διαταραχή πανικού. Για εννιά μήνες έπαιρνα μια συγκεκριμένη αγωγή. Φυσικά, η στενή ψυχολογική μου παρακολουθήση συνεχίζεται στο αμείωτο μέχρι σήμερα.
Σε αυτή την φάση, οι γονείς μου σταμάτησαν να με ενημερώνουν για τις εξελίξεις. Έπρεπε να δώσω πανελλήνιες και ήμουν μάλιστα πολύ καλή μαθήτρια.
Φυσικά δεν έγραψα όσο καλά θα έγραφα υπό άλλες συνθήκες- έβγαλα 17.000 μόρια αλλά και μόνο που τα κατάφερα και έδωσα εξετάσεις και πέρασα σε μια καλή σχολή ήταν μια τεράστια επιτυχία. Ο στόχος των πανελληνίων με έσωσε . Σταμάτησα να σκέφτομαι ο, τιδηποτε άλλο και επικεντρώθηκα στα μαθήματα.
Έχω πια περάσει λοιπόν στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό στο ΑΠΘ και αρχές του 2018 πρέπει να κατέβω στην Αθήνα για να πάω για πρώτη φορά στον ανακριτή. Εκεί ενημερώνομαι για πρώτη φορά, ότι ο πατέρας μου και η αδερφή του είχαν λάβει στο facebook τους από ένα ψεύτικο προφίλ, φωτογραφίες μου γυμνές. Τις αναγνώρισα αμέσως.
Η καθημερινότητα γνωρίζοντας ότι προσωπικές φωτογραφίες ήταν διαθέσιμες στον καθένα
Ήταν η μεγαλύτερη τρομοκρατία που δέχθηκα στη ζωή μου. Μάλιστα, το ότι οι φωτογραφίες διέρρεαν από το 2017 μέχρι και σήμερα που μίλησα δημόσια, ήταν κάτι που με τρομοκρατούσε καθημερινά, για πολλά έτη.
Για ένα χρόνο απείχα από τα social media. Κάθε μέρα, έμπαινα στις σελίδες γνωστών πορνο site και κοιτούσα να δω αν είχε διαρρεύσει τίποτα εκεί.
Εντωμεταξύ, με έβρισκαν διάφοροι επιτήδειοι με ψεύτικα προφίλ. Μου έστελναν μηνύματα και με απειλούσαν πως αν δεν τους στείλω υλικό θα έστελναν τις φωτογραφίες μου στους γονείς μου, στον εργασιακό μου χώρο και στους φίλους μου. Και όντως το έκαναν.
Σταμάτησα να βγαίνω από το σπίτι και έπαθα ξανά κατάθλιψη, ξεκινώντας και πάλι φαρμακευτική αγωγή. Μόλις ορθοπόδησα λίγο, αποφάσισα να μην δίνω σημασία. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος να προχωρήσω. Το δέχτηκα ως καθημερινότητα. Ότι δηλαδή κάθε πρωί θα ανοίγω το κινητό μου και θα βλέπω τον εαυτό μου σε ψεύτικα προφίλ. Παρόλα αυτά, πήγαινα στην Ηλεκτρονική Δίωξη της Θεσσαλονίκης, όπου έμενα τότε ως φοιτήτρια. Με ήξεραν πια με το μικρό μου όνομα. Μου είπαν ότι πολλές από τις φωτογραφίες μου διακινούνταν μέσω dark web και πως εκεί μάλιστα οι εγκληματίες ανταλλάσσουν μέχρι και IBAN για να κάνουν αγοραπωλησία φωτογραφιών και video.
Έναν τον βρήκαν και …..όλως τυχαίως έχει για συνήγορο τον κατηγορούμενο κακοποιητή μου. Δυστυχώς, οι επισκέψεις μου στην δίωξη δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα.
Και ενώ περίμενα ότι το υλικό μου δεν θα έφτανε πια… και σε όλη την Ελλάδα, άνθρωποι από το νησί μου, έφτασαν να μου πουν: «Αρετή υπάρχουν φωτογραφίες σου στο internet». Η ντροπή πολλαπλασιάστηκε. Όπως και η αυτολογοκρισία στην οποία υπέβαλα τον εαυτό μου.
Να σου δώσω ένα παράδειγμα- επειδή μου αρέσει πολύ η Ιστορία ήθελα να κάνω ένα κανάλι στο Youtube με περιεχόμενο ιστορικό, σαν σύντομα μαθήματα. Δεν μπορούσα. Φοβόμουν ότι θα έρθουν τρολ και θα με σχολιάζουν ή θα βάζουν εκεί τις φωτογραφίες μου. Άλλο παράδειγμα: έχω γράψει δύο παιδικά παραμύθια. Ο φόβος να τα εκδώσω ήταν τεράστιος. Ο πατέρας μου με έπεισε να το κάνω.
Η αυτολογοκρισία μετά το revenge porn, απλώνεται σε όλα τα επίπεδα. Με όσες φίλες μου συζήτησα την υπόθεση μου, μετά καμία δεν ξαναέστειλε υλικό στον φίλο της. Ακόμα και με αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπούν δεν έχουμε πια εμπιστοσύνη. Το μετατραυματικό στρες που μου δημιούργησε αυτή η υπόθεση με δυσκόλεψε απίστευτα στη συνέχεια στις σχέσεις μου με το άλλο φύλο.
Και φυσικά δημιούργησε τεράστιο τραύμα και στην οικογένεια μου. Μου πήρε πολλά χρόνια να σταματήσω να αισθάνομαι ότι έκανα κακό στους γονείς μου και πως είμαι η ντροπή της οικογένειας. Πονάει πάρα πολύ να βλέπεις δύο ανθρώπους που σε αγαπάνε και σε στηρίζουν να έρχονται αντιμέτωποι με κάτι τέτοιο. Αυτό ήταν και το πιο τεράστιο κομμάτι της προσπάθειας μου- η αποενοχοποίηση του εαυτού μου.
Οι ψυχολόγοι μου με βοήθησαν πολύ σε αυτό, λέγοντας μου κάθε φορά: «δεν είσαι το μόνο θύμα, είστε πάρα πολλές κοπέλες σε αυτή τη θέση, είναι φαινόμενο της εποχής».
Η λανθασμένη στάση της κοινωνίας ως αντίληψη αλλά και νομοθετικά
Το ότι η υπόθεση μου έχει κολλήσει και δεν έχει οριστεί ακόμα δικάσιμος, με εξοργίζει. Η εξέλιξη έχει ως εξής: για να μην παραγραφούν τα πλημμελήματα χωρίστηκαν σε: πορνογραφία ανηλίκων, διακίνηση πορνογραφικού υλικού και προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας. Πρωτόδικα, ο δικηγόρος καταδικάστηκε σε δύο χρόνια και τέσσερις μήνες με αναστολή. Τώρα, βρισκόμαστε στη διαδικασία της έφεσης και το επόμενο δικαστήριο έχει οριστεί για τον Ιανουάριο. Αναμένουμε δηλαδή την ποινή σε δεύτερο βαθμό. Με βούλευμα απαλλάχθηκε από την κατηγορία του βιασμού αλλά εκκρεμεί η δικάσιμος για το κακούργημα της κατάχρησης σε ασέλγεια. Αυτός βγαίνει και ισχυρίζεται ότι είναι αθώος, το παραπάνω κακούργημα όμως εκκρεμεί. Μας έκανε μάλιστα μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση ότι τον κατηγόρησα δήθεν για βιασμό ενώ ποτέ δεν χρησιμοποίησα αυτή τη λέξη στις καταθέσεις μου. Να σημειώσω πως δεν έχει διαγραφεί από τον δικηγορικό σύλλογο Αθηνών, ούτε του έχουν αφαιρέσει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Σκεφτείτε πως εκτός από έμενα τον έχουν καταγγείλει άλλα δύο κορίτσια. Τις γνώρισα μόλις μίλησαν και αυτές, με έναν τρόπο, δημόσια. Σήμερα, αυτές οι γυναίκες είναι 24 και 26 χρονών. Όταν τον κατήγγειλα εγώ, ο δικηγόρος προφυλακίστηκε. Όταν βγήκε από τη φυλακή κάλεσε την μητέρα των κοριτσιών για να την εκβιάσει πλαγίως, λέγοντας της ότι η δική μου υπόθεση θα καταπέσει γιατί είναι όλα ψέματα. Εκείνη όμως το είπε στις κόρες της και εκείνες με τη σειρά τους τον κατήγγειλαν. Ασκούσε και σε εκείνες ψυχολογική πίεση λέγοντας τους: «είμαι δικηγόρος και αν με καταγγείλετε δεν υπάρχει περίπτωση να κερδίσετε τίποτα».
Το ένα κορίτσι κακοποιούνταν από τα 9 της χρόνια και το άλλο από τα 11. Ξεκίνησε το 2006, τότε που η μητέρα τους ήταν σύντροφος του για ένα διάστημα. Οι μαρτυρίες τους είναι σοκαριστικές. Με τεχνάσματα και παιχνίδια τις παρότρυνε να αγγίζουν το πέος του, τις ανάγκαζε να βλέπουν πορνό, τις βιντεοσκοπούσε… Όσα βίωσαν εκείνες είναι ένα τίποτα μπροστά σε αυτά που βίωσα εγώ. Μόλις η μητέρα τους, η οποία ήταν χήρα και είχε δυσκολευτεί και εκείνη στη ζωή της πολύ, τα έμαθε, τις πήρε και έφυγαν στο εξωτερικό.
Τώρα τρεις γυναίκες τον καταγγέλλουμε για συναφείς υποθέσεις και το δικαστήριο δεν τις έχει συνδέσει! Για τις δύο αδελφές έχει οριστεί δικάσιμος τον Μάιο και θα είμαστε όλες εκεί. Είναι εντυπωσιακό ότι στο δικαστήριο δεν φέρνει συνήγορο, υπερασπίζεται μόνος του τον εαυτό του. Και πριν από κάθε δίκη ως δια μαγείας συμβαίνει το εξής: διαρρέουν και άλλες φωτογραφίες μου. Ο δικηγόρος άλλωστε είχε φροντίσει να γράφει το πλήρες όνομα μου και έβαζε και screenshots από το προφίλ μου στο facebook και στο instagram.
Η αντίληψη της κοινωνίας όμως για τις γυναίκες είναι εντελώς λανθασμένη. Επειδή από μικρή είχα έντονα θηλυκά στοιχεία στο σώμα μου έπρεπε να τους πείσω ότι τότε ήμουν ανήλικη. Ο σεξισμός είναι απίστευτος, φτάνει μέχρι το: «αφού είσαι έτσι πληθωρική, καλά να πάθεις». Οι μισογύνηδες άλλωστε κατακρίνουν το revenge porn. Κάποιος μου είχε γράψει κάτω από ένα video μου: «εσείς φταίτε που τσιτσιδώνεστε».
Και μπορεί να δεχτείς λανθασμένη αντίδραση ακόμα και από μια γυναίκα. Θυμάμαι ότι όταν το εκμυστηρεύτηκα σε μια καθηγήτρια μου στη σχολή, εκείνη μου είπε: «κι εσύ βρε κορίτσι μου είσαι τόσο σεμνή και σοβαρή, πως σου συνέβη;»
Ξέρεις τι σκεφτόμουν σήμερα; Ότι από τα 15 μου προσπαθώ να είμαι ήρεμη και να ευτυχήσω. Συνειδητοποίησα ότι αν δεν την κυνηγήσω την ευτυχία μου και να δεν προσπαθήσω να την διεκδικήσω, δεν θα έρθει ποτέ μόνη της. Είναι οξύμωρο που το λέω, αλλά μόλις έμαθα ότι υπάρχουν και άλλα κορίτσια που είχε κακοποιήσει και ότι μπορούμε να βοηθήσουμε η μια την άλλη μπήκε ένα φρένο στη στεναχώρια μου. Έχουμε πια η μια την άλλη.
Και είναι φοβερό που και αυτές μου είπαν πως και στις δικές τους περιπτώσεις, όλων των εμπλεκόμενων γυναικών, λειτούργησε ένα μοτίβο- αυτός αλίευε ευάλωτες γυναίκες, όπως η συγγενής μου και η μητέρα των κοριτσιών, για να φτάσει στα παιδιά τους. Και τα τρία παιδιά μας έστρεψε εναντίον των οικογενειών μας. Μας έκανε να είναι ο μόνος άνθρωπος που εμπιστευόμαστε.
Η φωτεινή πλευρά της κοινωνίας
Ο φίλος μου με στηρίζει και είναι περήφανος που βρήκα το θάρρος να φτάσω ως εδώ. Είναι δίπλα μου όπως κι η οικογένεια μου. Στην καλή πλευρά της κοινωνίας είναι και η ψυχολόγος μου που με έπεισε πως δεν φέρω εγώ την ευθύνη για ο, τι συνέβη. Μόλις ανάρτησα το video στο facebook μου, πολύ γρήγορα μου έγραψαν τουλάχιστον 30 κορίτσια που έχουν υποστεί κακοποίηση, έχουν βιαστεί ή έχουν πέσει θύματα revenge porn. Δυστυχώς, οι περισσότερες δεν το έχουν καταγγείλει πουθενά. Και αυτό λέω τώρα σε όλες: μιλήστε!
Όμως, μου έχουν στείλει και εκατοντάδες, τουλάχιστον 300 μηνύματα, άντρες. Μηνύματα απίστευτα υποστηρικτικά. Όλα αυτά τα χρόνια είχε καλλιεργηθεί στο μυαλό μου η εντύπωση ότι όλοι οι άντρες είναι μισογύνηδες και δεν αγαπούν το φύλο μας. Τώρα αυτή η αγάπη που δέχθηκα από το αντίθετο φύλο με σόκαρε αλλά και με συγκίνησε.
Επίσης, ένας βασικός λόγος που στάθηκα στα πόδια μου είναι το ότι απευθύνθηκα στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας. Εκεί βρήκα μια τεράστια αγκαλιά, πρώτα από όλα από την κα Κική Πετρουλάκη, την οποία πια έχω σαν δεύτερη μητέρα μου. Οι άνθρωποι στο δίκτυο είναι αυτοί που με έπεισαν να αρχίσω να εμφανίζομαι ξανά στα δικαστήρια. Μου είπαν: «άντεξες τόσα ως τώρα, μπορείς να αντέξεις και αυτό». Μαζί μου στα δικαστήρια έρχονται και γυναικείες οργανώσεις όπως η φεμινιστική οργάνωση «Το Μωβ».
Κλείνοντας, θέλω να σταθώ στα εξής: πως η διαρροή πορνογραφικού υλικού πρέπει να γίνει κακούργημα, πως είναι αδιανόητο αυτές οι υποθέσεις να τρέχουν χρόνια και να σαπίζουν στα ελληνικά δικαστήρια, και πως κακοποιητές σαν τον δικηγόρο συνεχίζουν να ασκούν το επάγγελμα τους. Ακόμη, πως κάθε γυναίκα που το έχει υποστεί πρέπει να απευθύνεται σε οργανώσεις που στηρίζουν τα δικαιώματα μας.
Και τέλος να τονίσω και το εξής πάρα πολύ σημαντικό: όλο αυτό κύμα του revenge porn που ζούμε τώρα στην Ελλάδα έπρεπε να είχε ξεκινήσει όταν διέρρευσε το video της Ιωάννας Τούνη. Δεν του δώσαμε τη σημασία που έπρεπε. Και όχι όνο αυτό- την κατηγόρησε κιόλας μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Και το ίδιο συνέβη και όταν ανάλογη καταγγελία έκανε και η Νικολέτα Ράλλη. Γιατί; Επειδή είναι όμορφες και γνωστές; Ακόμα και εκδιδόμενη να είναι μια γυναίκα δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Το revenge porn είναι έγκλημα. Αν δεν μπορούμε να εξαφανίσουμε τη διαστροφή, ας εμποδίσουμε τουλάχιστον την ανοχή. της.
