Θύματα απαγωγής που πέρασαν μαρτυρικές ώρες στα χέρια των απαγωγέων τους, επιχειρηματίες που βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη στα χέρια κακοποιών, υποθέσεις που συγκλόνισαν το πανελλήνιο.
Η απαγωγή αποτελεί ένα από τα πιο βαριά κακουργήματα και στην χώρα μας είναι αρκετές οι υποθέσεις που απασχόλησαν τις Ελληνικές Αρχές αλλά και τους απλούς πολίτες που παρακολουθούσαν λεπτό προς λεπτό τις εξελίξεις.
Οι περισσότερες από αυτές εξιχνιάστηκαν και οι δράστες οδηγήθηκαν στη φυλακή, κάποιες περιπτώσεις όμως δεν είχαν αίσιο τέλος και τα θύματα βρέθηκαν δολοφονημένα και απανθρακωμένα, ενώ υπάρχουν και εκείνες που δεν έχουν διαλευκανθεί ακόμη και σήμερα.
Υπόθεση Μαρσελίνο (1990)
Ο 17χρονος τους ακολούθησε και ξεκίνησαν για το Σχιστό. Εκεί τους περίμεναν τρία άτομα (Σταμάτης Γρυπαίος, Δημήτρης Σκαφτούρος, Γιάννης Λαζάρου), τα οποία όρμησαν στον Μαρσελίνο, ρίχνοντας μάλιστα και μια πιστολιά στον αέρα για εκφοβισμό. Οι απαγωγείς, οι οποίοι όπως αποδείχθηκε ήταν γνωστοί του, μετέφεραν τον νεαρό ποδοσφαιριστή σε σπίτι στο Χαϊδάρι.
Ο Μαρσελίνο έμεινε δεμένος και με κουκούλα στο κεφάλι για 4-5 ημέρες, με τους απαγωγείς να τηλεφωνούν στον πάτερα του και να ζητούν 150.000.000 δραχμές ως λύτρα για να τον αφήσουν ελεύθερο. Μάλιστα στις τηλεφωνικές συνομιλίες ο απαγωγέας που έκανε τις διαπραγματεύσεις προσποιούνταν τον Ιταλό, ενώ έβαζε στον πατέρα του να ακούσει μαγνητοσκοπημένα μηνύματα του Μαρσελίνο.
Ο πατέρας κατήγγειλε τη απαγωγή στην Αστυνομία, ενώ οι δράστες αποφάσισαν να σκοτώσουν τον 17χρονο γιατί καθυστερούσε να τους δώσει τα λύτρα αλλά και γιατί πίστευαν ότι είχε αναγνωρίσει τους δύο κολλητούς του. Οι απαγωγείς λοιπόν οδήγησαν τον νεαρό σε ένα μαντρί στα Σκούρτα Βοιωτίας όπου είχαν σκάψει έναν λάκκο για να τον θάψουν. Οι δράστες τον πυροβόλησαν στην καρδιά και στον αυχένα και τον έθαψαν στο συγκεκριμένο σημείο.
Όταν επέστρεψαν πίσω συνέχισαν να τηλεφωνούν στον πατέρα του για τα λύτρα. Στις 19 Ιουνίου ο κτηνοτρόφος στον οποίο άνηκε το μαντρί ήρθε αντιμέτωπος με ένα μακάβριο θέαμα. Τα σκυλιά του είχαν ξεθάψει το πτώμα του Μαρσελίνο, το οποίο βρισκόταν σε προχωρημένη αποσύνθεση, ενώ το κεφάλι βρέθηκε 50 μέτρα πιο μακριά.
Στην κηδεία μάλιστα του νεαρού ποδοσφαιριστή οι δύο φίλοι του που βοήθησαν στην απαγωγή κρατούσαν το φέρετρο του. Η υπόθεση εξιχνιάστηκε μέσα σε λίγες ημέρες και οι δράστες οδηγήθηκαν στη φυλακή.
Υπόθεση Οσκανιάν (1991)
Οι απαγωγείς μαθαίνουν την εξέλιξη και τρομοκρατούνται. Αποφασίζουν να αφήσουν ελεύθερη την μικρή χωρίς να πάρουν δραχμή από τα δύο εκατομμύρια δολάρια που είχαν ζητήσει από τον πατέρα της. Την 12χρονη Βελγίδα βρίσκει ένας ταξιτζής και την μεταφέρει στο σπίτι της. Η Αστυνομία δεν καταφέρνει να εντοπίσει τους δράστες, μέχρι την επόμενη απαγωγή ενός μικρού παιδιού.
Υπόθεση Δαλάκα (1995)
Τον Νοέμβριο του 1995 ο 11χρονος Κωστάκης Δαλάκας επέστρεφε σπίτι του από το σχολείο. Άγνωστοι τον σταματούν στον δρόμο, τον βάζουν σε ένα φορτηγάκι και εξαφανίζονται. Πριν λίγους μήνες η γιαγιά του είχε κερδίσει στο λαχείο 130 εκατομμύρια δραχμές, κάτι όμως που γνώριζαν μόνο οι κοντινοί τους άνθρωποι. Οι απαγωγείς, που όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων ήταν η ίδια σπείρα με εκείνη που απήγαγε την 12χρονη Οσκανιάν, τηλεφωνούν στην οικογένεια και τους αναφέρουν ότι είναι φορείς του Aids και ότι αν δεν έπαιρναν τα χρήματα θα μετέδιδαν τον ιό στον 11χρονο.
Πέντε ημέρες αργότερα τους παραδίδεται το ποσό των 41 εκατομμυρίων ευρώ και έτσι τον αφήνουν ελεύθερο. Ο Κωστάκης Δαλάκας ήταν εκείνος που οδήγησε τις αστυνομικές Αρχές στους δράστες καθώς είχε παρατηρήσει ότι οι απαγωγείς τον είχαν μεταφέρει σε ένα σπίτι κοντά στο δικό του, μόλις πέντε λεπτά απόσταση. Μάλιστα είχε συγκρατήσει ότι ανέβηκε επτά σκαλιά. Έτσι διαπιστώθηκε ότι το σπίτι άνηκε στον έμπορο αυτοκινήτων από την Γλυφάδα, Γιάννη Χειλά, φίλο της οικογένειας, που διατηρούσε σχέσεις µε τη Φανή Ιωάννου Χατζηρουσέα, µακρινή θεία του 11χρονου. Τα κινητά τους τηλέφωνα γίνονται αντικείμενο έρευνας και λίγες μέρες αργότερα ομολογούν, και μαζί τους δύο ακόμα άτομα, ότι ήταν οι δράστες των δύο απαγωγών.
Υπόθεση Χαΐτογλου (1995)
Τον Δεκέμβριο του 1995 ο γνωστός βιομήχανος Αλέκος Χαΐτογλου, κάνοντας την ίδια διαδρομή που έκανε κάθε μέρα, πηγαίνοντας στο εργοστάσιο παρασκευής χαλβά, πέφτει θύμα απαγωγή στο 2ο χιλιόμετρο της οδού Ωραιοκάστρου-Θεσσαλονίκης. Μπροστά του εμφανίστηκαν δύο οπλισμένοι άντρες, που όπως έγινε αργότερα γνωστό ήταν οι αδελφοί Παλαιοκώστα, οι οποίοι ήταν και οι εγκέφαλοι της απαγωγής.
Για ογδόντα ολόκληρες ώρες, ο βιομήχανος βρισκόταν μέσα σε ένα αυτοκίνητο το οποίο κινούνταν συνεχώς. Τελικά τον απελευθέρωσαν στα ΚΤΕΛ Καρδίτσας, αφού προηγουμένως ο αδερφός του είχε καταβάλει 260 εκατομμύρια ευρώ σε ερημική τοποθεσία στο Νομό Φθιώτιδας. Ο Κώστας Χαΐτογλου, πρόεδρος τότε στην ομάδα μπάσκετ του Ηρακλή, ήταν ο υπερτυχερός του Λόττο με κέρδη 160 εκατομμύρια δραχμές.
Η οικογένεια Χαΐτογλου προσέφυγε στη Δικαιοσύνη καθώς θεώρησε ότι έγιναν λάθη και παραλείψεις στην υπόθεση, ζητώντας μάλιστα και αποζημίωση. Το Συμβούλιο της Επικρατείας όμως έκρινε πως δεν υπήρξαν παραλείψεις, ακυρώνοντας έτσι την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, που επιδίκασε αποζημίωση στον Αλέκο Χαΐτογλου και σε βάρος του Δημοσίου 228.427 ευρώ, που ισοδυναμούσε στο 30% των λύτρων.
Μετά την απελευθέρωσή του ο Χαΐτογλου είχε δηλώσει στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» για τους απαγωγείς του: «Μπορώ να πω ότι μου φέρθηκαν ανθρώπινα πάνω απ’ όλα και είχα την ευκαιρία να συζητήσω μαζί τους ώρες ατελείωτες και να καταλάβω ότι πρόκειται για ανθρώπους ενήμερους για όλη την κατάσταση που επικρατεί εδώ στην Ελλάδα και μάλιστα θα έλεγα ότι είχαν και κάποιο επίπεδο σαν άνθρωποι γενικά…».
Υπόθεση Κουκέα (1996)
Ήταν το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου του 1996, όταν η 24χρονη καθηγήτρια ξένων γλωσσών Ζέτα Κουκέα, επέστρεφε στο σπίτι της στο Ψυχικό όπου και έπεσε θύμα απαγωγής. «Επέστρεφα στο σπίτι μου στο Νέο Ψυχικό. Μόλις πάρκαρα το αυτοκίνητό μου, με απήγαγαν άγνωστοι με καλυμμένα τα πρόσωπά τους και με μετέφεραν σε ένα σπίτι… Ήμουν τρομοκρατημένη» είπε αργότερα στην κατάθεσή της.
Επί τέσσερις ημέρες την κρατούσαν όμηρο ζητώντας από τον πατέρα της λύτρα, για να καταλήξουν τελικά στο ποσό στο ποσό των 49,4 εκατομμυρίων δραχμών, από τα 400 που ζητούσαν αρχικώς. Το ραντεβού για την παράδοση των χρημάτων δόθηκε κάτω από υπόγεια διάβαση τούνελ κοντά στη φιλοσοφική σχολή της πανεπιστημιούπολης Ζωγράφου. Ο πατέρας της 24χρονης κοπέλας τους παρέδωσε τα χρήματα και οι απαγωγείς την οδήγησαν στην περιοχή του Παλαιού Φαλήρου όπου είχαν παρκάρει το αυτοκίνητό της και εξαφανίστηκαν. Το υπουργείο Δημόσιας Τάξης τους επικήρυξε με το ποσό των 200.000.000 δραχμών. Οι απαγωγείς συνελήφθησαν στις 8 Φεβρουαρίου του 1996.
Υπόθεση Ζώνα (2001)
Φεβρουάριος του 1996 και ο 35χρονος τότε Μιχάλης Μεταξάς, γιος του ιδιοκτήτη των ξενοδοχείων «Maris» στην Κρήτη, Νίκου Μεταξά, όπως κάθε πρωί κατευθυνόταν στο σημείο όπου είχε παρκάρει το αυτοκίνητο του στο Ηράκλειο της Κρήτης, προκειμένου να πάει στο εργοστάσιο κεραμοποιίας του. Ξαφνικά πέντε άτομα που του είχαν στήσει καρτέρι, με την απειλή όπλων τον ακινητοποίησαν, τον έβαλαν στο δικό τους αυτοκίνητο και εξαφανίστηκαν.
Λίγες ώρες μετά την απαγωγή άγνωστοι τηλεφώνησαν στον αδελφό του απαχθέντος, Ανδρέα Μεταξά, του ανακοίνωσαν ότι είχαν απαγάγει το Νίκο και του ζήτησαν το ποσό του ενός δισεκατομμυρίου δραχμών για να τον απελευθερώσουν. Παράλληλα τους συνέστησαν να μην καταγγείλουν το γεγονός στην Ελληνική Αστυνομία. Ο πατέρας και ο αδελφός σοκαρισμένοι καταφεύγουν στην αστυνομία, ενώ λίγο αργότερα ο πατέρας μεταφέρεται στο νοσοκομείο με καρδιακό επεισόδιο.
Αξιωματικοί της Ασφάλειας φθάνουν από την Αθήνα για να χειριστούν την υπόθεση. Ακολούθησε μια σειρά τηλεφωνημάτων και διαπραγματεύσεων, για να κατεβάσουν τελικά το ύψος των χρημάτων από το ένα δισεκατομμύριο στα 500.000.000 δραχμές, στη συνέχεια κατέβηκαν στα 300.000.000, μετά στα 100.000.000 για να καταλήξουν τελικά στα 50.000.000 δρχ. Οι απαγωγείς έδωσαν εντολή στον αδελφό του Ανδρέα Μεταξά, να αφήσει τα χρήματα έξω από ταβέρνα του Ηρακλείου Κρήτης, όπως και έπραξε. Τρεις ώρες αργότερα τον αφήνουν ελεύθερο κάτω από μια γέφυρα στο Λασίθι. Τον Οκτώβριο του 2001 ο βαρυποινίτης Παναγιώτης Βλαστός ομολογεί την συμμετοχή του στην απαγωγή.
Υπόθεση Μυλωνά (2008)
Στις 9 Ιουνίου 2008, η απαγωγή του επιχειρηματία Γιώργου Μυλωνά στην Θεσσαλονίκη θα συγκλονίσει το Πανελλήνιο. Τρεις πάνοπλοι κουκουλοφόροι, του την έχουν στημένη στο πάρκινγκ της μονοκατοικίας του στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης. Ο επιχειρηματίας επέστρεφε από φαγητό με την σύζυγο του, ενώ λίγη ώρα νωρίτερα είχε πει στον σωματοφύλακα του ότι μπορεί να αποχωρήσει. Οι κακοποιοί τον αναγκάζουν να επιβιβαστεί στο αυτοκίνητο και αφήνουν ελεύθερη την σύζυγο του. Οι απαγωγείς κρατούσαν τον «βασιλιά του αλουμινίου» σε μια μονοκατοικία έξω από την Θεσσαλονίκη, ζητώντας λύτρα από την γυναίκα του.
«Εγκέφαλος» της απαγωγής αποδείχθηκε ο Βασίλης Παλαιοκώστας, ο οποίος κατάφερε να αποσπάσει από την σύζυγο του επιχειρηματία, το αστρονομικό ποσό των 13.000.000 ευρώ ως λύτρα. «Εσύ μπορεί να είσαι ο Μυλωνάς του αλουμινίου, αλλά εμείς είμαστε οι Βαρδινογιάννηδες στις απαγωγές», ήταν τα λόγια του Βασίλη Παλαιοκώστα στον Γιώργο Μυλώνα, όπως αποκάλυψε ο ίδιος. Οι απαγωγείς συνελήφθησαν λίγο αργότερα και δικάστηκαν και για την συγκεκριμένη υπόθεση.
Υπόθεση Κυπριωτάκη (2009)
Στις 20 Μαΐου του 2009 ο 50χρονος ιδιοκτήτης εργοστασίου χρωμάτων από το Ηράκλειο Γιάννης Κυπριωτάκης, βρίσκεται άγρια δολοφονημένος και απανθρακωμένος. Δύο μέρες νωρίτερα είχε απαχθεί, με τους απαγωγείς του να τηλεφωνούν στη γυναίκα του και να ζητούν λύτρα 300.000 ευρώ. Μετά από διαπραγματεύσεις οι απαγωγείς συμφώνησαν να λάβουν το πόσο των 150.000 ευρώ για να τον αφήσουν ελεύθερο. Η συνάντηση ορίσθηκε, τα λύτρα δόθηκαν ο 50χρονος άνδρας όμως δεν αφέθηκε ποτέ ελεύθερος. Οι απαγωγείς του υπό τον φόβο ότι τους έχει αναγνωρίσει τον στραγγάλισαν και μάλιστα όπως αποδείχθηκε πριν παραλάβουν τα λύτρα.
Το σοκ της οικογένειας ήταν τεράστιο ενώ η Αστυνομία έπειτα από συνεχείς έρευνες κατάφερε να εντοπίσει και να συλλάβει τους απαγωγείς. Ένας Ηρακλειώτης και δύο Σύροι ήταν οι απαγωγείς και δολοφόνοι του 50χρονου. Και οι τρεις πρωτόδικα καταδικάστηκαν σε ποινή ισόβιας κάθειρξης. Όπως αποκαλύφθηκε στο δικαστήριο οι τρεις τους είχαν συντάξει λίστα με εύπορους κρητικούς που είχαν σκοπό να τους απαγάγουν.
Υπόθεση Παναγόπουλου (2009)
Στις 12 Ιανουαρίου του 2009, μια απαγωγή θα μονοπωλήσει σαν είδηση τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πρόκειται για την απαγωγή του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου. Ένα βανάκι κλείνει τον δρόμο στο πολυτελές αυτοκίνητο του εφοπλιστή στο Καβούρι και τρεις άνδρες κατεβαίνουν από το όχημά τους ντυμένοι στα μαύρα και κρατώντας όπλα. Αρπάζουν τον εφοπλιστή και τον μεταφέρουν στον σκουπιδότοπο του Υμηττού και στη συνέχεια τον έβαλαν στο πορτμπαγκάζ ενός άλλου οχήματος. Σημαντικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις και κυρίως στο «χρυσό» deal με τους απαγωγείς διαδραμάτισε η σύζυγος του Κατερίνα. Το μαρτύριο του κράτησε οκτώ ολόκληρες ημέρες, και όπως αποκάλυψε φοβήθηκε ότι θα τον σκοτώσουν.
Στις 13 Ιανουαρίου και στις 17 Ιανουαρίου 2009 η Κατερίνα Παναγοπούλου ταξίδεψε μέχρι το Ξυλόκαστρο, συγκεκριμένα στο 125ο χιλιόμετρο της Εθνικής Αθηνών – Πατρών, όπου οι απαγωγείς είχαν αφήσει μία βιντεοκασέτα και μία κασέτα ήχου που περιείχαν υλικό σχετικά με την απαγωγή. Η αντίστροφη μέτρηση για την παράδοση των λύτρων ξεκίνησε το βράδυ της 18ης Ιανουαρίου.
Η σύζυγός του μαζί με ένα ακόμη άτομο επιβιβάζονται σε ένα αυτοκίνητο και ακολουθώντας τις οδηγίες των απαγωγέων φθάνουν στην Θεσσαλονίκη. Εκείνη την ημέρα η παράδοση των λύτρων δεν έγινε ποτέ. Πραγματοποιήθηκε είκοσι τέσσερις ώρες αργότερα και λίγο μετά ο Περικλής Παναγόπουλος εντοπίστηκε από αστυνομικούς στο Χαϊδάρι. Λίγους μήνες μετά, συλλαμβάνονται 18 ύποπτοι και οδηγούνται σε δίκη μεταξύ των οποίων και ο Παναγιώτης Βλαστός.
Υπόθεση Γκόντα (2011)
Ο εφιάλτης για την 22χρονη φοιτήτρια, κόρη του πρώην δημάρχου και δικηγόρου Νίκου Γκόντα, ξεκίνησε στις 30 Αυγούστου του 2011. Την νύχτα εκείνη χτύπησε το τηλέφωνο της και μια ανδρική φωνή, ο οποίος υποστήριξε πως είναι υπάλληλος εταιρείας κινητής τηλεφωνίας την ενημέρωσε πως είχε κερδίσει ένα κινητό τηλέφωνο από κάποιον διαγωνισμό, ζητώντας της να το παραλάβει μέσω κούριερ κοντά στο σπίτι της. Αυτό ήταν και το ραντεβού με τους απαγωγείς της.
Οι τρεις δράστες με την απειλή ενός ψεύτικου όπλου την οδήγησαν σε μια ερημική τοποθεσία έξω από τα Ιωάννινα. Το πρώτο τηλεφώνημα έγινε στον πατέρα της κοπέλας από το κινητό της τηλέφωνο, όπου και του ζήτησαν ως λύτρα 4.000.000 ευρώ. Ο πρώην δήμαρχος τους απάντησε ότι δεν είχε τόσα χρήματα, ενώ ενημέρωσε αμέσως την αστυνομία.
Οι πολύωρες διαπραγματεύσεις, βοήθησαν την αστυνομία να εντοπίσει το σημείο μέσω του κοριού της ΕΥΠ. Τα χρήματα τα παρέλαβαν οι απαγωγείς με μια μοτοσικλέτα και η 22χρονη φοιτήτρια αφέθηκε ελεύθερη μια ώρα αργότερα. Οι αστυνομικοί συνέλαβαν δύο άτομα, υπάλληλοι και οι δυο σε πιτσαρία της περιοχής. Έναν Αλβανό και έναν έλληνα, ενώ μαζί τους συνελήφθησαν η σύζυγος και η μητέρα του επειδή τους βοήθησαν να κρύψουν τα χρήματα από τα λύτρα.
Υπόθεση Παπαγεωργίου (2012)
Ο 26χρονος Μάριος Παπαγεωργίου έπεσε θύμα απαγωγής στην περιοχή του Παλαιού Φαλήρου τη νύχτα της Πέμπτης 9 Αυγούστου 2012. Ο νεαρός άνδρας αναχώρησε με το αυτοκίνητό του από το Διακοφτό Αχαΐας, όπου βρισκόταν με τη μητέρα του, για το Αίγιο. Όπως διαπιστώθηκε εκ των υστέρων ο νεαρός άνδρας συνάντησε εκείνη την ημέρα τον 72χρονο οικογενειακό φίλο Πέτρο Μιχαλεάκο, ο οποίος κατηγορείται ότι είναι ο οργανωτής της απαγωγής.
Ο απαγωγέας μέσω άλλου προσώπου ζήτησε ως λύτρα 620.000 ευρώ, απειλώντας για την ζωή του. Οι επαφές με την μητέρα του Μάριου συνεχίσθηκαν μέχρι τις 17 Αυγούστου. Στις 16 Οκτωβρίου η αστυνομία καταφέρνει να εντοπίσει και να συλλάβει τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης, που εκτός από την απαγωγή, είχαν αποπειραθεί να ληστέψουν την μητέρα του η οποία είχε καταφέρει να συγκεντρώσει μεγάλο ποσό για τα λύτρα.
Λίγους μήνες αργότερα συλλαμβάνεται και η σύζυγος του 72χρονου για συμμετοχή στην απαγωγή. Οι έρευνες της αστυνομίας προσανατολίζονται στην παλιά, εγκαταλελειμμένη αμερικανική βάση σε μία από τις κορυφές του όρους Πατέρας – επάνω από τη Νέα Πέραμο. Αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. και άνδρες της ΕΜΑΚ ερεύνησαν εγκαταλελειμμένα, μισογκρεμισμένα κτίρια αλλά και πηγάδια γύρω από την παλιά βάση των ΗΠΑ όπου πιθανολογείται ότι βρίσκεται η σορός του άτυχου 26χρονου.
Η έρευνα στράφηκε σε αυτό το μέρος ύστερα από πληροφορίες ότι παλαιότερα μετέβαινε εκεί, ως οδηγός οχημάτων στις αμερικανικές βάσεις όπου εργαζόταν ο «εγκέφαλος» της απαγωγής Πέτρος Μιχαλεάκος. Ο άνθρωπος που έστησε την απαγωγή του Μάριου Παπαγεωργίου και εξαφάνισε τη σορό του, καταδικάστηκε ομόφωνα σε ισόβια κάθειρξη για την ανθρωποκτονία του κι ας μην έχει βρεθεί μέχρι σήμερα το πτώμα του άτυχου νέου.
Υπόθεση Μαρτίνου (2013)
Στις 12 Δεκεμβρίου του 2013 ο εφοπλιστής Κίκος Μαρτίνος βγαίνει από το πάρκινγκ της ναυτιλιακής εταιρείας Minerva Marine, στη συμβολή της λεωφόρου Βουλιαγμένης με την οδό Αιόλου στη Βούλα, όταν βλέπει ένα λευκό βαν να του κλείνει το δρόμο και ένα ακόμα αυτοκίνητο μάρκας Citroen C2 να ακολουθεί. Από το βαν κατέβηκαν δύο οπλισμένοι κουκουλοφόροι και πλησίασαν προς το μέρος του.
Ο 33χρονος εφοπλιστής χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του, έβαλε όπισθεν και εμβόλισε το Citroen το οποίο και ανεφλέγη και κινούμενος με ιλιγγιώδη ταχύτητα κατέφυγε στον χώρο στάθμευσης της εταιρείας. Το βαν των επίδοξων απαγωγέων βρέθηκε καμένο σε πάρκο στη συμβολή των οδών Ξάνθου και Καλύμνου. Από τις έρευνες προέκυψε ότι άνηκε σε άνδρα από τη Μεταμόρφωση, ενώ το Citroen σε γυναίκα που διαμένει στην Αθήνα.
Για τα δύο οχήματα δεν είχε δηλωθεί κλοπή, ενώ οι δράστες είχαν κατασκευάσει πλαστές πινακίδες κυκλοφορίας που αντιστοιχούν σε ίδιου τύπου και χρώματος αυτοκίνητα. Από το σημείο εικάζεται ότι έφυγαν πάνω από πέντε άτομα που συμμετείχαν στο όλο εγχείρημα. Ο εφοπλιστής αφού επέστρεψε στην εταιρεία του ενημέρωσε τη αστυνομία.
Υπόθεση Καραμολέγκου (2014)
Στις 14 Ιανουαρίου του 2014, αργά το βράδυ της Τρίτης, ο επιχειρηματίας Μανώλης Καραμολέγκος επιστρέφει σπίτι του στον Γέρακα, όταν πέφτει πάνω σε ένα τροχαίο ατύχημα που έχει κλείσει τον δρόμο. Όπως αποδείχθηκε το τροχαίο ήταν σκηνοθετημένο, καθώς ο οδηγός της μηχανής και του αυτοκινήτου τον ακινητοποιούν και με την απειλή όπλων τον αναγκάζουν να μπει στο πορτμπαγκάζ ενός ταξί που είχαν κλέψει ένα μήνα πριν. Για 12 ολόκληρες ώρες ο επιχειρηματίας βρισκόταν κλεισμένος στο πορτμπαγκάζ, για να καταλήξουν τελικά σε μια αγροικία στην Κερατέα. Οι απαγωγείς ζήτησαν λύτρα ύψους 2,5 εκατομμυρίων ευρώ και ο Μανώλης Καραμολέγκος επικοινωνεί με τον λογιστή του για να του ετοιμάσει τα χρήματα.
Οι συζητήσεις με τον έναν από τους απαγωγείς όμως απέδωσαν καρπούς, καθώς κατάφερε να τον πείσει ότι η περιοχή είχε γεμίσει με αστυνομικούς και ήταν θέμα χρόνου να τους εντοπίσουν. Έτσι του πρότεινε να πάνε μαζί στο Αστυνομικό Τμήμα και να παραδοθεί για να έχει ευνοϊκότερη μεταχείριση. Ο Μολδαβός απαγωγέας πείστηκε και τελικά μετέβησαν μαζί στο αστυνομικό τμήμα, όπου ο Μανώλης Καραμολέγκος είπε στους αστυνομικούς για τον απαγωγέα του ότι είχε κάνει ένα λάθος. Σύμφωνα με πληροφορίες ο 37χρονος εργαζόταν σε παρακείμενη επιχείρηση από αυτή του επιχειρηματία και γνώριζε τις κινήσεις του.
