Ζωντάνεψαν χθες τα γραφεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα, που γέμισαν φοιτητές, με αφορμή εκδήλωση για την απονομή του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Δεν φτιάχνεις ευρωπαϊκή ταυτότητα αν δεν φτιάξεις ευρωπαϊκή παιδεία», είπε η λέκτορας του Πανεπιστημίου του Πειραιά στις διεθνείς και ευρωπαϊκές σπουδές Φ. Ασδεράκη, στην ολιγόλεπτη ομιλία της μπροστά στους φοιτητές της και σε παλιά μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που αποτελούσαν το πάνελ.
Είχε προγραμματιστεί η προβολή βίντεο, σε ζωντανή σύνδεση με το Στρασβούργο, για την αναμετάδοση της τελετής από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και τη συμβολική απονομή του βραβείου από τον πρόεδρό του Μάρτιν Σουλτς προς όλους τους Ευρωπαίους πολίτες. Αλλά ο «δαίμων» της τεχνολογίας δεν επέτρεψε τη σύνδεση και έτσι δόθηκε κι άλλος χρόνος στη νεαρή πανεπιστημιακό…
«Η Ε.Ε. μπορεί να ξεκίνησε από τις ελίτ, αλλά το αν θα επιβιώσει είναι στα χέρια των κοινωνιών και μάλιστα των νέων ανθρώπων. Εσείς θα ψηφίσετε στις επόμενες ευρωεκλογές», είπε στους φοιτητές της και προσέθεσε: «Πρέπει να αποφασίσετε ποιά Ευρώπη θέλετε και να μην ψηφίσετε με εθνική ατζέντα. Με την ψήφο σας έχετε στα χέρια σας το μέλλον της Ευρώπης».
«Για να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση χρειάζεται θεσμική ανασυγκρότηση και ολοκλήρωση», τόνισε ο πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Γ. Ρωμαίος.
Η «αιρετική» ματιά του Γιάννη Μαρίνου είδε πολύ πριν από τους εμπνευστές της Ε.Ε., Ρομπέρ Σουμάν και Ζαν Μονέ, ένα πρόπλασμα Ευρωπαϊκής Ένωσης στον Ιωαάννη Καποδίστρια.
Ο βετεράνος δημσοιογράφος υπογράμμισε την απερίσκεπτη διαχείριση των κοινοτικών πακέτων από την Ελλάδα και τους Έλληνες που είδαν την Ε.Ε. μόνον ως «χρηματοδοτικά πακέτα» στη λογική του «να περνάμε καλά», για να καταλήξει με πικρία ότι «τίποτα δεν διδασκόμαστε από την ιστορία».
Ο δημοσιογράφος Θ. Παπαγιαννίδης είπε ότι το Νόμπελ που πήρε η Ε.Ε. πρέπει να αποκτήσει «και περιεχόμενο», καθώς «έχει καταστεί κρίσιμο να διασωθεί η ευρωπαϊκή προοπτική», τόνισε ότι τα ευρωπαϊκά θέματα αποτελούν «κινούμενη άμμο», ότι «η ΕΕ παράγει πολύ λίγη πολιτική» και ενθάρρυνε τα παιδιά «να αμφισβητήσουν».
Για να καταλήξει, πάντως, ότι «η Ευρώπη είναι πάντα εδώ», όπως απάντησε ο Ζακ Ντελόρ, τότε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όταν μετά από ένα άκαρπο ξενύχτι διαβουλεύσεων, ένας ευρωπαίος αξιωματούχος, του είπε ότι «η Ευρώπη δεν είναι ποτέ στην ώρα της».
Στο ερώτημα που έθεσαν οι φοιτητές για την απουσία ενιαίας εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ – και μάλιστα σε περίοδο που η Μεσόγειος βρίθει εξελίξεων (ενεργειακά, Αραβική εξέγερση) -, ο Γ. Δημητρακόπουλος, επίσης πρώην ευρωβουλευτής, παραδέχθηκε την απόσταση μεταξύ διακηρυγμένης πολιτικής (π.χ. Διαδικασία της Βαρκελώνης) και πράξης, ενώ ο κ. Ρωμαίος απάντησε ότι απουσιάζει ο θεσμός του κράτους από την ΕΕ που θα έδινε υπόσταση σε μια ενιαία εξωτερική πολιτική.
Δίνοντας το στίγμα της δυσκολίας, πάντως, έθεσε το ερώτημα αν – για παράδειγμα – τα ευρωπαϊκά όργανα αποφάσιζαν για την Κύπρο ή άλλα θέματα εξωτερικής πολιτικής με εθνικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα, εμείς θα συμφωνούσαμε;
Σε ερώτηση των παιδιών, «ευρώ ή δραχμή», ο συντονιστής της συζήτησης Θ. Παπανδρόπουλος (πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων) απάντησε ότι τα τελευταία 2,5 χρόνια η Ελλάδα μαζί με το κούρεμα έχει πάρει 410 δισ. βοήθεια, δηλαδή έξι φορές τη βοήθεια προς τις χώρες της Αφρικής, ενώ ο κ. Μαρίνος απάντησε ότι ούτε η Κύπρος απέφυγε τη δανειακή σύμβαση, καθώς το αίτημα προς τη Ρωσία δεν τελεσφόρησε, ενώ η Κίνα δεν ήταν διατεθειμένη να δανείσ�