Την έντονη ανησυχία του για «ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας» της χώρας μας εξέφρασε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας με σημερινή δήλωσή του, με αφορμή χθεσινό δημοσίευμα γαλλικής εφημερίδας που ανέφερε ότι υπάρχει μελέτη για πώληση ελληνικών περιουσιακών στοιχείων ύψους 125 δισ. ευρώ.
Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, σε μια ιδιαίτερα σκληρή δήλωσή του κάνει λόγο ακόμη και για εσχάτη προδοσία.
Ο κ. Τσίπρας είπε ότι μετά το χθεσινό δημοσίευμα γαλλικής εφημερίδας που φανερώνει σχέδιο να περάσουν 125 δισ. δημόσιας περιουσίας στα χέρια εταιρείας με έδρα το Λουξεμβούργο καταλαβαίνουμε πλέον για ποιο λόγο οι Γερμανοί βιομήχανοι κόντεψαν να σηκώσουν στα χέρια τον κ. Παπανδρέου.
Διερωτόμαστε, πρόσθεσε ο κ. Τσίπρας, ποιος Έλληνας πολιτικός, ποιος υπουργός ή πρωθυπουργός μπορεί να βάλει την υπογραφή του σ΄ ένα τέτοιο σχέδιο εκποίησης του δημόσιου πλούτου και επίσης, «διερωτόμαστε εάν μια τέτοια επιλογή δεν σημαίνει έσχατη προδοσία για τον ελληνικό λαό και για την πατρίδα. Και αν δεν σημαίνει αυτό προδοσία, τότε τι είναι προδοσία;».
Ο κ. Τσίπρας τόνισε ότι ο κ. Παπανδρέου δεν έχει τη νομιμοποίηση να προχωρήσει στο ξεπούλημα της χώρας και πρόσθεσε : «Ας το καταλάβουν όσοι σχεδιάζουν ένα τέτοιο σχέδιο εκποίησης. Ας το καταλάβουν ότι πολύ σύντομα θα χάσουν τα αυγά και τα πασχάλια. Πολύ σύντομα όσοι πλιατσικολόγοι ετοιμάσουν να πάρουν κοψοχρονιά όλη τη χώρα, να καταλάβουν ότι θα χάσουν τα λεφτά τους».
Νωρίτερα, ο κ. Τσίπρας είχε συνάντηση με το προεδρείο της ΟΛΜΕ και σε δήλωσή του για την κατάσταση στα σχολεία τόνισε ότι σχολείο δίχως βιβλία, δίχως στοιχειώδη υλικοτεχνική υποδομή, δίχως στοιχειώδεις δαπάνες για καθαριότητα και υγιεινή, δίχως εκπαιδευτικούς και με στοιβαγμένους μαθητές ανά 30 στις τάξεις, δεν μπορεί να είναι σχολείο. Επίσης, είπε ο κ. Τσίπρας, η εκπαίδευση με εξαθλιωμένους, πεινασμένους εκπαιδευτικούς δεν μπορεί να είναι εκπαίδευση.
Ο κ. Τσίπρας κατηγόρησε τόσο τον πρωθυπουργό γιατί όπως είπε, η κυβέρνηση Παπανδρέου όφειλε να αφήσει τον πιο ευαίσθητο κοινωνικό τομέα, τα σχολειά μας, έξω απ’ αυτή τη λαίλαπα τη μνημονιακή, αλλά έπραξε το αντίθετο, όσο και την υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου τονίζοντας ότι κάποιος πρέπει να πληρώσει το πολιτικό κόστος γι αυτές τις επιλογές. Και η κα Διαμαντοπούλου, η υπουργός που κατάφερε μόλις μέσα σε δύο χρόνια να διαλύσει ό,τι με κόπους, θυσίες και αγώνες είχε κατακτηθεί τις τελευταίες δεκαετίες, πρέπει να πληρώσει το πολιτικό κόστος.