Έντονη κριτική, στη σύνδεση του αποτελέσματος των επικείμενων ελληνικών βουλευτικών εκλογών με ζητήματα παγκόσμιας σημασίας, ασκεί το έγκυρο, αυστριακό εβδομαδιαίο πολιτικο-οικονομικό περιοδικό «Προφίλ» στο σημερινό τεύχος του και σε ένα οκτασέλιδο αφιέρωμα για την Ελλάδα με τίτλο «Κάθοδος (και επιστροφή;) στον Άδη», που υπογράφουν τέσσερις συντάκτες του (οι τρεις από αυτούς βρίσκονται στην Αθήνα).

Όπως καταγγέλλεται στην εισαγωγή του κύριου άρθρου του αφιερώματος, ολόκληρος ο κόσμος έχει αποφασίσει να συνδέσει την ετυμηγορία των Ελλήνων, με καθοριστικά ζητήματα παγκόσμιας σημασίας, όπως, αν η Ελλάδα θα χάσει το ευρώ ως νόμισμα και θα βυθιστεί στη φτώχεια τα επόμενα χρόνια, ακολουθούμενη από Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, ή αν θα βυθιστεί ολόκληρη η Ευρωζώνη στην ύφεση, ή αν ο ιός θα μεταδοθεί στην παγκόσμια οικονομία, ή, ακόμη, αν ο Ομπάμα χάνει τις πιθανότητες επανεκλογής του.

Στο άρθρο επισημαίνεται πως, σε μια έξαρση υπερβολής, για όλα αυτά και πιθανόν για ακόμη περισσότερα, επιδιώκεται να καταστεί υπεύθυνος ο ελληνικός λαός των μόλις 11 εκατομμυρίων ανθρώπων, με την ετυμηγορία του της επόμενης Κυριακής, ενώ υπογραμμίζεται ότι, κατά παράδοξο τρόπο, κανείς δεν γνωρίζει κατά πόσο, σε αυτή την αλλόκοτη υπερφόρτιση απλών εκλογών, πρόκειται για πολιτικάντικα μέσα και κατά πόσο για πραγματικές ανησυχίες, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ.

Και το γεγονός αυτό είναι η καλύτερη απόδειξη, ότι δεν μπορεί να είναι συνέχεια μόνον οι Έλληνες υπεύθυνοι για την πανωλεθρία, αλλά προφανώς πρόκειται για ένα συστημικό λάθος που συνίσταται στο ό,τι, σε εκείνον που βρίσκεται στη χειρότερη κατάσταση, μετατίθεται η ευθύνη όλων των άλλων.

Αναφέρεται κατόπιν, ότι ο ελληνικός λαός καλείται και πάλι στις κάλπες γιατί οι εκλογές της 6ης Μαΐου δεν έφεραν μια βιώσιμη πλειοψηφία, αν και ουσιαστικά, από τις αρχές του 2010 η Ελλάδα δεν κυβερνάται από την Αθήνα, αλλά βρίσκεται υπό τη διοίκηση της «τρόικας», της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Το βασικό κριτήριο σε αυτές τις εκλογές, είναι η στάση των κομμάτων στο πρόγραμμα λιτότητας που κατέστρωσε η «τρόικα», αρχικά με την κυβέρνηση του σοσιαλιστή Γιώργου Παπανδρέου και κατόπιν με εκείνη του τεχνοκράτη Λουκά Παπαδήμου, δηλαδή, το αν θα πρέπει το αποκαλούμενο «μνημόνιο» να εφαρμοστεί ή να καταγγελθεί.
Για μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού πρόκειται για δρακόντεια, αλλά αναποτελεσματικά, μέτρα λιτότητας, ενώ η ΕΕ ζητά την τήρησή τους απειλώντας ανοικτά την Ελλάδα, ούτε λίγο ούτε πολύ, σε περίπτωση απόρριψής τους, με την έξοδό της από την Ευρωζώνη και συνδέοντας με την κατηγορία πως με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα οδηγεί σε κλιμάκωση όλων των κακών της παγκόσμιας οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Το άρθρο παραπέμπει στον πρωθυπουργό του Καναδά, ο οποίος, ως μόνος, όπως σημειώνει, είχε επικρίνει, την περασμένη εβδομάδα, τον παραλογισμό αυτής της απόδοσης ευθυνών, τονίζοντας ο ίδιος, πως δεν μπορεί κανείς να θεωρεί τις ελληνικές εκλογές ως απόφαση για το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας.

Συγχρόνως το άρθρο καταγγέλλει, πως ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μπαρόζο, ξεκίνησε τον «ελληνικό προεκλογικό αγώνα» του λέγοντας πως, εν πλήρη γνώση της κατάστασης ο ελληνικός λαός πρέπει να αποφασίσει ανάμεσα σε εναλλακτικές επιλογές, αναλογιζόμενος ότι πραγματικά πρόκειται για ιστορικές εκλογές για το μέλλον της χώρας, διότι αν θέλει να παραμείνει στην Ευρωζώνη, τότε η απόφαση πρέπει να προέλθει από την Ελλάδα.
Και αυτό, σύμφωνα με το άρθρο – στο οποίο παρατίθενται στη συνέχεια παρόμοιες δηλώσεις των Ρομπάι και Γιούνκερ – σημαίνει για τον κάθε θνητό, πως οι Έλληνες θα πρέπει να ψηφίσουν κόμματα που εγγυώνται την τήρηση των όρων του πακέτου διάσωσης, διαφορετικά οδηγούνται στη χώρα των νεκρών και όλα αυτά γίνονται, όπως υπογραμμίζει ειρωνικά το άρθρο, στη βάση της αρχής της «μη ανάμιξης της ΕΕ σε εθνικές εκλογές».

Προστίθεται στη συνέχεια, πως αυτές τις «συγκαλυμμένες προειδοποιήσεις και απειλές», χαρακτηρίζει «εκβιασμό» ο Αλέξης Τσίπρας, του οποίου το κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, ανέβασε το ποσοστό του από το 4,6 % (το 2009) στο 16,8 % στις εκλογές της 6ης Μαΐου και βρίσκεται στις δημοσκοπήσεις, με ένα 23,6 %, στήθος με στήθος με τη συντηρητική Νέα Δημοκρατία.

Στο άρθρο γίνονται αναφορές στα συνθήματα των συγκεντρώσεων του προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, για την ευκαιρία ιστορικής αλλαγής στην Ελλάδα, για νίκη της ελπίδας κατά του φόβου αλλά και για ένα αγώνα κατά των νεοφιλελεύθερων Βρυξελλών, του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού, για μια επανάσταση που ξεκινά στην Ελλάδα και σύντομα θα εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη, ενώ παρατίθενται δηλώσεις στελεχών του κόμματος.

Επισημαίνεται συγχρόνως, πως από τον προεκλογικό αγώνα λείπουν συγκεντρώσεις της Νέας Δημοκρατίας με τον αρχηγό της Αντώνη Σαμαρά ενώ παρατίθεται σχετική δήλωση στελέχους της πως δεν είναι εύκολο για τους πολιτικούς του κόμματός του και του ΠΑΣΟΚ να εμφανίζονται δημόσια, καθώς είναι μισητοί από πολλούς.

Κάτι που οδηγεί στο άρθρο στο συμπέρασμα, πως το καλύτερο σενάριο για το άμεσο μέλλον στην Ελλάδα θα είναι μια μισητή κυβέρνηση, στηριζόμενη από την απεχθή «τρόικα» και τους περιφρονούμενους Γερμανούς, δηλαδή ο τρικέφαλος κέρβερος της Αρχαιότητας.

Το αφιέρωμα του «Προφίλ» συνοδεύεται από μαρτυρίες πολιτών στην Αθήνα που έχουν πληγεί από την κρίση, όπως επίσης από συνεντεύξεις του πρώην υπουργού Εξωτερικών της Γαλλίας, Ιμπέρ Βεντρίν και του ιδρυτή και προέδρου, της ειδικευόμενης σε ανάλυση οικονομικών κινδύνων, συμβουλευτικής εταιρείας, Ιαν Μπρέμερ.