Ο Τζώνυ Θεοδωρίδης ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ, όπου συνομίλησε με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στη μακροχρόνια δικαστική του διαμάχη με τον ΑΝΤ1 σχετικά με τη συμμετοχή του στην επιτυχημένη σειρά «Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου και μεταξύ άλλων είπε:

«Όταν έμαθα ότι η Λάμψη υπάρχει στο εξωτερικό, ζήτησα να μάθω τι γίνεται. Σε 80 χώρες του κόσμου παίζεται η Λάμψη, ακόμα και αυτή τη στιγμή.
Από τη στιγμή που υπάρχει νόμος πρέπει να δω τι γίνεται. Έτσι ξεκίνησε μια ιστορία πριν από κάποια χρόνια με ένα συμβόλαιο που ισχυρίζεται η άλλη πλευρά ότι εμείς υπογράψαμε το 1991.
Υπάρχει όμως ένας νόμος, ο οποίος βγήκε το 1993, που αυτό που είπαμε εμείς είναι ότι «παιδιά, το ιδιωτικό συμφωνητικό είναι ισχυρότερο από τον νόμο; Όχι, σε καμία κυβέρνηση.

Άρα, λοιπόν, το ’93 που βγήκε ο νόμος δεν ισχύει τίποτα απολύτως. Αυτό που είναι το πιο περίεργο στην όλη ιστορία για μένα είναι ότι γράφτηκαν πάρα πολλά ψέματα. Γράφτηκε ότι εγώ δεν ήμουν πρωταγωνιστής στη Λάμψη, ότι έπαιζα μόνο σε 10 επεισόδια τον μήνα και κάτι τέτοια. Μόνο και μόνο από τα αποδεικτικά στοιχεία, από τα ένσημα, αν δει κάποιος, αποδεικνύεται ότι εγώ ήμουν 12 χρόνια.

Εμείς αυτό που περιμέναμε είναι να μπορέσει να τελεσιδικήσει πια και στον Άρειο Πάγο για να μπορέσουμε να φύγουμε στο εξωτερικό. Δηλαδή είμαστε έτοιμοι πια, βέβαια θα το πάω και παραπέρα».

Όταν η Νάνσυ Ζαμπέτογλου του επεσήμανε ότι το κανάλι κέρδισε το Εφετείο, τότε ο ηθοποιός σημείωσε:

«Και ο ΑΝΤ1 έχει άλλη μία δικαστήρια απόφαση την οποία έχω κερδίσει εγώ. Άρα λοιπόν, από τη στιγμή που δεν βρίσκεις το δίκιο σου στην Ελλάδα, πας στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Είναι απλό το πράγμα».

«Το κλίμα τα τελευταία χρόνια δεν ήταν καλό, ο Χρήστος Πολίτης είχε σε όλα δίκιο»

«Η Λάμψη είναι μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Δώδεκα χρόνια από τα δεκαπέντε. Τα πρώτα χρόνια ήταν πάρα πολύ όμορφα. Ήταν κάτι καινούργιο για μας, ένας ηθοποιός που δεν ήξερες πώς είναι να πληρώνεται με το μήνα. Ήμουν από τους πρώτους που υπέγραψαν. Ήταν πολύ ωραία γιατί είχαμε κείμενα μπροστά μας, μπορούσαμε να διαβάζουμε.

Μετά άρχισε ένα σαδιστικό πράγμα. Από τα έξι χρόνια και μετά, δεν είχαμε κείμενα. Κοιμόμουν στο στούντιο, είχα δωμάτιο πάνω στον Διογένη. Δεν προλάβαινα να διαβάζω. Το κλίμα τα τελευταία χρόνια δεν ήταν καλό. Ο Χρήστος Πολίτης σε αυτά που είπε, είχε σε όλα δίκιο. Για το κλίμα που υπήρχε. Δεν ήταν το ίδιο. Σαν ηθοποιοί υποφέραμε. Ήταν ψυχοφθόρο. Γιατί ήταν τελευταία στιγμή. Μου έστελναν ένα κείμενο τώρα και έπρεπε να το πω

Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Είναι πολλά τα χρόνια. Όταν έμαθα ότι υπάρχει Λάμψη στο εξωτερικό, είπα “πείτε μου τι γίνεται”. Έτσι ξεκίνησε μια ιστορία εδώ και χρόνια, με ένα συμβόλαιο που υπέγραψα το 1991. Υπάρχει όμως ένας νόμος που βγήκε μετά. Είναι ότι το ιδιωτικό συμφωνητικό είναι πάνω από το νόμο; Θα πάω στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια».