Τι σχέση μπορεί να έχει η θρυλική αμερικανίδα αντιρατσίστρια και μούσα των μοντερνιστών Νάνσυ Κιούναρντ, με την πολυθρόνα του ποιητή Μίλτου Σαχτούρη, ένα πορτρέτο του ζωγράφου Θανάση Τσίγκου και του ποιητή Αρσένι Ταρκόφσκι, έναν παπαγάλο, ένα ηλιοβασίλεμα στη Σύρο, ή ένα νέο κορίτσι μπροστά σε ανοιχτό παράθυρο με θέα ουρανοξύστες;
Τα παραπάνω και πολλά ακόμα, είναι έργα της Εύας Περσάκη, από την έκθεση της «Ταξίδι στον χρόνο», που εγκαινιάζεται στις 14 του μηνός, στη γκαλερί «Αέναον».
Κόρη της πρωτοπόρου στην ελληνική αφαιρετική ζωγραφική, Γιάννας Περσάκη, και του Ούγγρου γλύπτη, Lazlo Slabo, η πολυταξιδεμένη Εύα Περσάκη, ανασύρει από τη μνήμη της εικόνες που συνδέονται κάθε φορά με νέα ερεθίσματα.
Βασικό συστατικό του έργου της είναι το χρώμα, μέσα από το οποίο, κάθε της σύνθεση αποκτά ιδιαίτερη ζωντάνια, παλμό και μια φρεσκάδα ζωής.
Πρόσωπα και τοπία, γυμνές φιγούρες, άνθρωποι μέσα στο τοπίο, ακόμα και τα κρινάκια σε παραλία της Σύρου, πριν ξεριζωθούν από τις ξαπλώστρες, «πρωταγωνιστούν» στις συνθέσεις της, παρακινώντας το θεατή για ένα βλέμμα ονειροπόλο.
Σπούδασε σχέδιο με τον Πάνο Σαραφιανό και στην ΑΣΚΤ, στο εργαστήρι ζωγραφικής του Μαυροειδή και νωπογραφία με τον Κ. Ξυνόπουλο. Αργότερα στο Νεπάλ, μαθήτευσε στη βουδιστική ζωγραφική κοντά στον θιβετιανό ζωγράφο Targe. Πραγματοποίησε την πρώτη της έκθεση στην Αθήνα, το 1985, στην γκαλερί «Ωρα», του Μπαχαριάν.
Γεννήθηκε στο Παρίσι, μεγάλωσε μεταξύ Αθήνας και Γαλλίας κι όταν αποφάσισε να σπουδάσει ζωγραφική στο Παρίσι , ο σπουδαίος γλύπτης Κώστας Κουλεντιανός, τη συμβούλευσε να γυρίσει στην Αθήνα.
Ένα σχέδιο της μεγάλης ποιήτριας, Αχμάτοβα, η συναρπαστική Νάνσυ Κιούναρντ με αφρικάνικα βραχιόλια περασμένα στα χέρια της, η γυμνή φιγούρα μιας νέα κοπέλας ξαπλωμένης σ΄ένα ντιβάνι και δίπλα της ένας παπαγάλος, σκεπτικισμός και αισιόδοξα χρώματα κυριαρχούν στην έκθεση της Εύας Περσάκη, «Ταξίδι στον χρόνο», η οποία θα διαρκέσει ως τις 24/3.
