Η ζωή δεν ήταν πάντα πολύ ευγενική με τον Λούις Ντάνιελ Αρμστρονγκ, τον άνθρωπο που έμοιαζε να τραγουδάει «σαν να προσπαθεί κάποιος να πει ένα αστείο μέσα από μια τρομπέτα γεμάτη με χαλίκια». Γεννήθηκε στο γκέτο των μαύρων στη Νέα Ορλεάνη, γιος ενός εργάτη και μιας πόρνης. Ο πατέρας του σύντομα εγκατέλειψε τη συζυγική στέγη και εκείνος έπρεπε να εργαστεί για να συντηρήσει τον εαυτό του και τη μητέρα του. Μετέφερε κάρβουνα και τραγουδούσε σε μπαρμπέρικα για να εξοικονομήσει κάποια χρήματα. Αυτή ήταν και η πρώτη του εμπειρία στη μουσική που τον βοήθησε να αρχίσει να καταλαβαίνει τι γινόταν γύρω του.

Ενα ατυχές περιστατικό τον βοήθησε να κάνει το άστρο του να λάμψει. Υστερα από ένα άσκοπο πυροβολισμό στον αέρα ο 12χρονος Λούις συνελήφθη και πήγε στο αναμορφωτήριο. Εκεί του έδωσαν για πρώτη φορά να παίξει τρομπέτα. Η εξέλιξή του και η δεξιοτεχνία που έδειξε στην εκμάθηση των πνευστών ήταν τέτοια που μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα έγινε ο ηγέτης της ορχήστρας.

Από το γκέτο, πέρασε γρήγορα στα πλωτά καζίνο του Μισισιπή και από εκεί στην ορχήστρα του Kιντ Ορι. Τότε πραγματοποίησε και τον πρώτο του γάμο με μία πόρνη. Η σχέση δεν μακροημέρευσε, όμως η καριέρα του Αρμστρονγκ συνέχισε την ανοδική της πορεία. Η φιλία του με τον καθιερωμένο τότε κορνετίστα Τζο Kινγκ Ολιβερ, όχι μόνο τον επηρέασε μουσικά αλλά τον βοήθησε επαγγελματικά. Εμφανίζεται στο κλαμπ Λίνκολν Γκάρντενς στο Σικάγο, ένα μέρος που ήταν σχολείο για τους τζαζίστες.

Ο δεύτερος γάμος του ήταν με την πιανίστρια Λίλιαν Χάρντιν, η οποία είχε κάνει σπουδές μουσικής και βοήθησε τον αυτοδίδακτο Αρμστρονγκ να μπει βαθύτερα στο νόημα. Τον παραινούσε να είναι πιο φιλόδοξος και εκείνος εντάχθηκε στη ορχήστρα του Φλέτσερ Χέντερσον στη Νέα Υόρκη. Το παίξιμό του τον έκανε να ξεχωρίσει αμέσως: η τζαζ πάντα φλέρταρε με διάφορους ρυθμούς και εκείνος ενδυνάμωσε το πνεύμα του αυτοσχεδιασμού. Αυτό όμως που έκανε τον μουσικό πολύτιμο στις δισκογραφικές ήταν η μοναδική του φωνή.

Η καριέρα του απογειώνεται το ’30. Χωρίζει την προηγούμενη σύζυγό του και παντρεύεται την Αλφα Σμιθ. Αρχίζει να παίζει συχνά στη Βρετανία. Η τρομερή επιτυχία, που γνωρίζει ως μαύρος καλλιτέχνης, βοηθά πολλούς νέους μουσικούς αργότερα να βγουν από το γκέτο. Ηταν ο πρώτος έγχρωμος καλλιτέχνης, που εμφανίστηκε σε τόσες ταινίες. Μετά την κατάρρευση των Μπιγκ Μπαντς έρχονται τα τρομερά του τραγούδια που άφησαν εποχή: από το «Χαλόου Ντόλι» μέχρι το «Γουάντερφουλ Γουέρλντ». Πέθανε σαν σήμερα στις 6 Ιουλίου 1971.

πηγή: Kathimerini.gr