Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για την πρεμιέρα της σειράς Μάγισσα, Φλεγόμενη καρδιά Δευτέρα 7 Οκτωβρίου στις 22.30 και τελειώνοντας το πρώτο επεισόδιο που είδαμε σε ειδική δημοσιογραφική προβολή στα Village, έχουμε να πούμε πως ανυπομονούμε να ξεκινήσει. Είναι η Μάγισσα η σειρά της χρονιάς; Η απάντηση είναι «ναι, θα μπορούσε» γιατί δείχνει να έχει όλα τα φόντα, την ποιότητα και το εξαιρετικό καστ για να προσφέρει μια συναρπαστική τηλεοπτική σεζόν.
Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για μια ακριβή παραγωγή που έχει δώσει σημασία και στην παραμικρή λεπτομέρεια και σειρές τέτοιου επιπέδου δεν βλέπουμε συχνά στην ελληνική τηλεόραση. Εξάλλου, όπως είπαν και οι δημιουργοί της Μάγισσας, «δεν έχουν κάνει εκπτώσεις» στο κόστος παραγωγής και αυτό αποτυπώνεται στο πρώτο κιόλας επεισόδιο. Μάλιστα, όπως παραδέχτηκε ο σκηνοθέτης, Λευτέρης Χαρίτος: «Στον νου μου είχα να βγει καλό το αποτέλεσμα».
Στη δημοσιογραφική προβολή βρέθηκε σύσσωμη η οικογένεια του ΑΝΤ1, όλο το καστ της σειράς (απουσίαζε η Μαρία Κίτσου), ενώ αυτό που εισέπραττες ήταν ο ενθουσιασμός όλων για το έργο που παραδίδουν στους τηλεθεατές. Μάλιστα, στο ίδιο μήκος με τον σκηνοθέτη, κινήθηκαν και οι δύο σεναριογράφοι, Μελίνα Τσαμπάνη και Πέτρος Καλκόβαλης, οι οποίοι και φέτος κινούνται σε διαφορετικά μονοπάτια, δημιουργώντας μία πρωτότυπη ιστορία, σε μια χρονιά που στην ελληνική μυθοπλασία γίνεται του… copyright, αφού οι περισσότερες σειρές είναι βασισμένες σε ξένες παραγωγές.
Το σεναριογραφικό δίδυμο εξήγησε πως ζητούμενο και φέτος είναι η ποιότητα, ενώ παραδέχτηκαν πως δεν ήταν εύκολη η μετάβαση από τον πρώτο στον δεύτερο κύκλο. Ωστόσο, Τσαμπάνη και Καλκόβαλης κάνουν αυτή τη μετάβαση να μοιάζει εύκολη και να είναι ένα αριστούργημα. Όπως και η σκηνοθεσία του Χαρίτου που πέτυχε από το πρώτο επεισόδιο να μας ταξιδέψει πίσω στον χρόνο.
Και αυτό -πέρα από την πλοκή- είναι και το δυνατό σημείο της Μάγισσας: το ταξίδι στον χρόνο. Από το 1910, όπου μας συστήνεται ο δισέγγονος της Θεοφανώς και του Μάρκου, ο Ανδρέας Λάσκαρης, μεταφερόμαστε στο 1710, στην Πανδώρα (Μαρία Κίτσου) εκεί όπου ξεκίνησαν όλα. Και κάπου εδώ εμφανίζεται και η Θεοφανώ ως συνδετικός κρίκος του παρελθόντος με το μέλλον και αυτή η σύνδεση, όπως γίνεται, είναι αριστουργηματική! Δεν θα πούμε περισσότερα για να μη δώσουμε και spoiler.
Ωστόσο, μπορούμε να σας αποκαλύψουμε πως από το πρώτο κιόλας επεισόδιο φάνηκε ότι ο έρωτας και το μυστήριο είναι τα βασικά συστατικά της πλοκής. Τα κοστούμια είναι εξαιρετικά (ειδικά τα βενετσιάνικα) και σε μεταφέρουν στο κλίμα της εποχής, ενώ αυτό που μας έκανε θετική εντύπωση είναι πως δεν «φόρεσαν» τους ηθοποιούς, αλλά οι ηθοποιοί φόρεσαν τα κοστούμια.
Τι θέλουμε να πούμε με αυτό; Πως όλοι τους, από τους πρωταγωνιστές μέχρι τους δευτεραγωνιστές (τουλάχιστον όσους είδαμε στην πρεμιέρα), έχουν μπει στο «πετσί» των ρόλων. Έχουν γίνει οι χαρακτήρες οι ίδιοι που υποδύονται και αυτό δεν λες πως είναι και το πιο εύκολο, όταν μάλιστα έχεις να κάνεις με ρόλους δύσκολους και καθόλου σύγχρονους. Αλλά σε τέτοιες «αποστολές» φαίνεται ο καλός ηθοποιός και οι άνθρωποι της Μάγισσας έχουν κάνει τη σωστή επιλογή.
