Πριν αποφασίσει ότι θέλει να γίνει ηθοποιός, άλλαξε ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά τριάντα έξι επαγγέλματα. Μια επιλογή κάθε άλλο παρά «Απαράδεκτη», αφού την υποστηρίζει με συνέπεια περισσότερα από τριάντα χρόνια.
Ο Σπύρος Παπαδόπουλος, ο αγαπημένος ηθοποιός και παρουσιαστής, ήταν το βράδυ της Τρίτης (15/3) καλεσμένος στην ΕΡΤ και στην εκπομπή «Αυτός και ο άλλος» με τους Θοδωρή Βαμβακάρη και Τάκη Γιαννούτσο για μια συνέντευξη γεμάτη αλήθειες.
Μίλησε για την απρόσμενη επιτυχία των «Απαράδεκτων» και το πώς νιώθει που επέστρεψαν φέτος στην ελληνική τηλεόραση. Θυμήθηκε τον Βλάσση Μπονάτσο και την υπόλοιπη θρυλική παρέα και εξήγησε γιατί δεν του αρέσει να βλέπει τον εαυτό του στην τηλεόραση.
«Ισχύει ότι με καλεί η Δήμητρα στο σπίτι της και μου δείχνει τα επεισόδια. Δεν είχα δει ούτε ένα. Το ζούσα από μέσα και μετά δεν ήθελα να το δω. Δεν μου αρέσει να με βλέπω και να με ακούω. Δεν μου πολυάρεσα. Στον τρόπο που παίζω. Ταίριαζα πολύ στον χαρακτήρα του Σπύρου» είπε και διηγήθηκε πώς τους έπιασε νευρικό γέλιο στο γύρισμα του εορταστικού επεισοδίου.
Τι είπε για τον Βλάσση Μπονάτσο;
«Αυτός που βλέπετε όλοι ήταν. Αυτό που προσπαθούσε να κρύψει είναι το πόσο ευαίσθητος ήταν. Θυμάμαι στιγμές που δεν κάνει να τις πω. Έκανε πράγματα που δεν τα έλεγε σε κανένα. Μια περίοδο βγαίναμε κάθε βράδυ οι δυο μας και αλητεύαμε.
Και για την ημέρα του θανάτου του: «Πήγαινα στη Χαλκίδα για ένα γύρισμα, ήμουν στο αυτοκίνητο και άκουσα την είδηση στις 7 το πρωί. Τράβηξα χειρόφρενο! Και λέω στους άλλους που ήταν μαζί μου “ακούσατε αυτό που άκουσα;”».
Άνοιξε ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο της επαγγελματικής του ζωής, την παρουσίαση του «Στην υγειά μας» και διηγήθηκε στιγμές που πήρε μαζί του φεύγοντας από αυτόν τον πολυετή τηλεοπτικό «γάμο».
«Δεν υπήρξε καν διαζύγιο, απλώς ξύπνησα μια μέρα στις 5:00 το πρωί και είπα, όχι ξαφνικά, μαζευόταν πράγμα μέσα μου, και είπα ότι πρέπει να σταματήσω για το καλό το δικό μου και της εκπομπής. Έτσι και έγινε.
Είχα κουραστεί λίγο, τα 2-3 τελευταία χρόνια γινόντουσαν πράγματα που δεν ήταν της απολύτου επιλογής και αρεσκείας μου για διάφορους λόγους, χατίρια και τα λοιπά. Έβαζα νερό στο κρασί μου. Αλλά κάποια στιγμή έμεινε σκέτο νερό και είπα ότι δεν με αντιπροσωπεύει απολύτως αυτό το πράγμα», είπε ο Σπύρος Παπαδόπουλος.
Μίλησε με παρρησία για τις αποκαλύψεις στον χώρο του θεάματος, που ήρθαν στο φως μέσω του κινήματος #metoo, έκανε λόγο για ωμοφαγία και κανιβαλισμό και επιχειρηματολόγησε γιατί περίσσεψε η υποκρισία.
«Για συγκεκριμένα άτομα με ξάφνιασαν οι καταγγελίες.
Από την άλλη όπως πάντα γίνεται, τώρα ο καθένας λέει τη γνώμη του, γίνανε και θλιβερά πράγματα, μια ωμοφαγία και ένας κανιβαλισμός και κυρίως από ανθρώπους του χώρου που δεν το περίμενα.
Δεν τολμάει κάποιος να πει ότι “πήρε τον δρόμο της Δικαιοσύνης αλλά εγώ στεναχωριέμαι για αυτόν τον άνθρωπο” και πέφτουν να τον φάνε. Πήγαν να τη φάνε τη Σμαράγδα (Καρύδη) όχι ξένοι άνθρωποι αλλά του χώρου σε σημείο που να αναρωτιέσαι αν δεν ήταν αυτοί επιτυχημένοι άνθρωποι θα το κάνατε. Η απάντηση κατά τη γνώμη μου είναι όχι.
Αυτό που με πείραξε πιο πολύ είναι για τους συναδέλφους μου.
Με έχει πειράξει και αυτό με τον Παύλο Χαϊκάλη που ένας πολύ σπουδαίος ηθοποιός αναγκάστηκε να πάει στο χωριό του.
Υπήρξαν καταγγελίες για όχι πολύ σπουδαία πράγματα γιατί η υποκρισία περισσεύει. Δεν έκανε και τίποτα φοβερό, επειδή τα ξέρω κιόλας, κουταμάρες έκανε κατά τη γνώμη μου, κάποιες αστοχίες.
Είπα και το λέω ακόμα ότι αν ανέβαζα έργο και είχα ρόλο θα τον έπαιρνα τον Παύλο και δεν θα είχε και κανένα πρόβλημα ο κόσμος.
Τόσο πια καρατόμηση λες και ζούμε σε μια αγγελική κοινωνία.
Πάει η παιδοφιλία στο Βατικανό εδώ και δεκαετίες και παίρνουμε τον Χαϊκάλη και τον καρατομούμε; Αν έκανε κάτι ας πάει στα δικαστήρια να τα βρούνε.
Υπάρχει ένας ιησουιτισμός κυρίως από τους συναδέλφους μου.
Εμείς παίξαμε με τον Παύλο πριν από δύο χρόνια στο Άλσος που γινόταν χαμός με τους ΑΝΕΛ. Εγώ δεν είδα κάτι, έβγαινε και έπεφτε το θέατρο».
Με αφορμή την τρέχουσα θεατρική του δουλειά «Sexy Laundry», που πραγματεύεται τις προσπάθειες ενός παντρεμένου ζευγαριού να αναστήσει την ερωτική σπίθα στη σχέση του, μίλησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια για τις δικές του απιστίες, για το πόσο μονογαμικός αισθάνεται, αλλά και για την απιστία που έχει δεχθεί ο ίδιος και πώς τη διαχειρίστηκε.
«Η απιστία τονώνει αυτόν που την κάνει σε μια σχέση! Δεν το έκανα όταν δεν πήγαινε καλά η σχέση μου. Αν έλεγα κάτι αν με ανακαλύπτανε θα ήταν “είναι αυτό που φαίνεται”. Έχω πέσει θύμα απιστίας, μου το εξομολογήθηκε και δεν το περίμενα καθόλου, είμαι και ζώον λίγο σε αυτά. Πήρα ένα πακέτο τσιγάρα, πήγα σε έναν βράχο στη θάλασσα, κάπνισα όλο το πακέτο και γύρισα πίσω και είπα εντάξει. Δεν το ξανανέφερα ποτέ. Σιγά σιγά το ξεπέρασα. Δεν κατανόησα τον λόγο, απλώς της άρεσε. Με πείραξε λίγο παραπάνω από το κανονικό γιατί τύχαινε να μην γουστάρω καθόλου αυτόν τον άνθρωπο».