Έχω ακούσει ότι το πιλάτες είναι σαν τη γιόγκα χωρίς το κομμάτι του διαλογισμού, επειδή πολλές ασκήσεις μοιάζουν μεταξύ τους. Έχω ακούσει ακόμα ότι δεν μετράει τόσο πολύ ως γυμναστική, επειδή δεν ιδρώνεις. Σαφώς ανάμεσα στο πιλάτες και στη γιόγκα υπάρχουν κοινές ασκήσεις (αν και με άλλα ονόματα). Άλλωστε ο ίδιος ο δημιουργός της μεθόδου, Τζόζεφ Πιλάτες, εμπνεύστηκε από τη γιόγκα, όπως όμως εμπνεύστηκε και από το μπαλέτο όταν γνώρισε την Μάρθα Γκράχαμ στη Νέα Υόρκη. Κι αν δεν είναι ζητούμενο να ιδρώσεις στο μάθημα αφού η φιλοσοφία της μεθόδου απέχει πολύ από το περίφημο «no pain no gain», υπάρχουν ασκήσεις στο προχωρημένο ρεπερτόριο που είναι αρκετά δύσκολες ακόμα και για τους πολύ γυμνασμένους.
Ας καταρρίψουμε λοιπόν κάποιους μύθους γύρω από αυτή τη μοναδική μέθοδο που δεν έχει κερδίσει μόνο εμένα ως δασκάλα, αλλά και χιλιάδες άλλα άτομα που βλέπουν και απολαμβάνουν τα οφέλη της στο σώμα τους.
Μύθος #1: Το πιλάτες είναι σαν τη γιόγκα
Είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους μύθους. Αν και τα δύο συστήματα ανήκουν στις εναλλακτικές μεθόδους εκγύμνασης που εστιάζουν στον δεσμό νου και σώματος, και έχουν ομοιότητες σε αρκετές ασκήσεις προκειμένου να δυναμώσουν και να χαρίσουν ευκαμψία στο σώμα, εντούτοις έχουν και σημαντικές διαφορές. Καταρχήν, το πιλάτες δεν περιέχει το πνευματικό στοιχείο που έχει η γιόγκα. Χρησιμοποιούν διαφορετικά μοτίβα κινήσεων και διαφορετικό τρόπο αναπνοής. Το πιλάτες στοχεύει σε συγκεκριμένες μυϊκές ομάδες και περιοχές για να αναπτύξει εσωτερική δύναμη και να βελτιώσει τη στάση του σώματος, ενώ στη γιόγκα έμφαση δίνεται στη διατήρηση της θέσης σε ορισμένες στάσεις. Οι ασκήσεις στο πιλάτες προσαρμόζονται και τροποποιούνται ανάλογα με τις ανάγκες, ιδιαιτερότητες, ηλικία, φυσική κατάσταση του ασκούμενου, στη γιόγκα οι ασκήσεις είναι πιο γενικές. Οι ασκήσεις στη γιόγκα γίνονται μόνο στο στρώμα, στο πιλάτες εκτός από τις ασκήσεις στο έδαφος υπάρχουν και οι ασκήσεις στα ειδικά όργανα.
Μύθος #2: Το πιλάτες είναι εύκολο
Ίσως αυτός να είναι ο μεγαλύτερος μύθος! Κάνω πιλάτες παραπάνω από είκοσι χρόνια και υπάρχουν ακόμα ασκήσεις που με δυσκολεύουν! Δημιουργείται η εντύπωση ότι οι ασκήσεις είναι εύκολες επειδή συχνά εκτελούνται σε πιο αργό ρυθμό. Δύο από τις αρχές της μεθόδου είναι ο έλεγχος και η ακρίβεια στην εκτέλεση μίας άσκησης, ώστε ο ασκούμενος να λάβει την ουσιαστική αξία της άσκησης. Απαιτείται συγκέντρωση για να γίνει σωστά και αυτό μπορεί να αποδειχθεί πολύ δύσκολο.
Μύθος #3: Το πιλάτες είναι για γυναίκες
Δεν είναι μόνο μύθος αλλά και προκατάληψη η ιδέα ότι το πιλάτες είναι «μόνο για τις γυναίκες». Μπορεί να είναι πιο δημοφιλές στις γυναίκες αλλά οι ασκήσεις απευθύνονται σε όλους. Για την ιστορία, το πιλάτες δημιουργήθηκε από έναν άνδρα στη διάρκεια του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου και ενώ βρισκόταν έγκλειστος σε στρατόπεδο. Ο Τζόζεφ Πιλάτες ήταν γυμναστής, ορειβάτης, δύτης, μποξέρ, πυγμάχος, εκπαιδευτής πολεμικών τεχνών και μέχρι τα τελευταία του χρόνια (πέθανε σε ηλικία 87 ετών) διατηρούσε πολύ καλή σωματική κατάσταση. Όταν γνώρισε στη Νέα Υόρκη τη μεγάλη χορεύτρια Μάρθα Γκράχαμ και συνεργάστηκαν, η μέθοδός του έγινε αναπόσπαστο μέρος της προετοιμασίας των χορευτών, άλλωστε οι πρώτοι δάσκαλοι (όπως και ο δάσκαλός μου, Άλαν Χέρμαν) ήταν χορευτές. Σήμερα, βλέποντας και από τους μαθητές μου, ολοένα και περισσότεροι άνδρες βλέπουν τα οφέλη που τους χαρίζει η μέθοδος.
Μύθος #4: Με το πιλάτες φτιάχνεις κοιλιακούς
Το πιλάτες πράγματι ενδυναμώνει τους κοιλιακούς μυς, όμως αν ο στόχος σας είναι να αποκτήσετε 6 pack σε μερικά μαθήματα, μάλλον θα απογοητευτείτε. Διότι το πιλάτες δεν εστιάζει τόσο στους εξωτερικούς μυς όσο στο να δημιουργήσει ένα δυνατό κέντρο (powerhouse) δυναμώνοντας τους βαθύτερους κοιλιακούς μυς απ’ όπου ξεκινούν όλες οι κινήσεις. Όμως στο κέντρο του σώματος δεν βρίσκονται μόνο οι κοιλιακοί μύες. Ενδυναμώνονται συγχρόνως οι μύες της λεκάνης, των ισχίων, των γλουτών, το κάτω μέρος της πλάτης και το διάφραγμα για σταθερότητα κατά την εκτέλεση μίας άσκησης. Ενεργοποιούνται όλοι οι μύες για να αναπτύξουν το σώμα αρμονικά.
Μύθος #5: Πρέπει να έχεις ευλυγισία για να κάνεις πιλάτες
Άλλη μια εσφαλμένη εντύπωση. Όπως για να ξεκινήσετε το τρέξιμο δεν χρειάζεται να είστε σε άριστη καρδιοαναπνευστική κατάσταση, αλλά το κάνετε ακριβώς για να βελτιώσετε την καρδιοαναπνευστική σας κατάσταση, η ίδια λογική ισχύει και στο πιλάτες. Το πιλάτες καλύπτει όλα τα επίπεδα φυσικής κατάστασης και όπως θα προοδεύετε και θα βλέπετε την ενδυνάμωση του σώματος σας, θα βλέπετε να βελτιώνεται η ευλυγισία και η ευκαμψία συμβάλλοντας στη συνολική κινητικότητά σας.
Μύθος #6: Στο ρεφόρμερ γυμνάζεσαι καλύτερα
Τόσο οι ασκήσεις στο ρεφόρμερ (και στα άλλα όργανα) όσο και οι ασκήσεις στο ματ έχουν τον ίδιο στόχο και μπορούν να είναι το ίδιο δυναμικές και προκλητικές. Όμως συχνά υπάρχει η αίσθηση ότι το ρεφόρμερ, λόγω των ελατηρίων και των αντιστάσεων, «γυμνάζει» καλύτερα. Το ματ είναι η βάση για όλο το σύστημα ασκήσεων. Στο ματ μαθαίνουμε καλύτερα να έχουμε έλεγχο και σταθερότητα του σώματος από ό,τι στο ρεφόρμερ που υπάρχει η βοήθεια των ελατηρίων. Στο ματ χρησιμοποιούμε το σωματικό μας βάρος σαν αντίσταση, χωρίς την υποστήριξη από τα ελατήρια, καθιστώντας κάποιες ασκήσεις αρκετά δύσκολες. Ωστόσο, από τα πλεονεκτήματα του ρεφόρμερ είναι ότι κάθε άσκηση μπορεί να προσαρμοστεί ρυθμίζοντας το προσκέφαλο και την μπάρα, ενώ λόγω του ύψους είναι καλύτερο για άτομα που δυσκολεύονται ή δεν μπορούν να φτάσουν στο έδαφος και εξαιρετικό σε σκοπούς αποκατάστασης τραυματισμών. Το ιδανικό είναι ο συνδυασμός τους!
Η Αϊνόλα Τερζοπούλου είναι δημοσιογράφος, δημιουργός του www.livelifewell.gr, πιστοποιημένη δασκάλα στη μέθοδο πιλάτες και γιόγκα 200-RYT Yoga Alliance και πιστοποιημένη NLP Master & New Code Practitioner από την NLPGreece, τον επίσημο φορέα του πανεπιστημίου Santa Cruz-California. Συμμετέχει με την ιδιότητά της ως wellbeing coach στην ομάδα της nlpingreece®.
