Σύμφωνα με το εορτολόγιο σήμερα 21 Απριλίου γιορτάζουν
Αλεξάνδρα, Αλεξία, Αλέξω, Αλέκα, Σάντρα, Σάσα
Ιανουάριος
Ιανός, Ιανή
Φαίστος, Φαιστή, Φαιστίνα
Αύριο γιορτάζουν
Νέαρχος, Νιάρχος
Ναθαναήλ, Ναθάνης, Ναθαναήλος, Ναθαναήλης, Ναθαναηλία, Ναθανηλία
Λαμπροτρίτη
Ραφαέλα, Ραφαέλλα, Ραφαήλα, Ραφαηλία, Ραφαήλ, Ραφαήλος, Ραφαέλος
Νικόλαος, Νικόλας, Νίκος, Νικολός, Νικολής, Νικολάκης, Νικολέττα, Νικολούδα, Νικολίτσα, Νικολίνα, Νικολέτα, Νικόλ
Ειρήνη, Ρένα, Ρήνα, Ρηνιώ, Ρηνούλα, Ειρήνα, Ειρήνγκω, Ρένια
Σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη
Αγίας Αλεξάνδρας βασιλίσσης, Αγίων Ιανουαρίου και Φαύστου
Ποια ήταν η Αγία Αλεξάνδρα η βασίλισσα και οι ακόλουθοι της Απολλώς, Ισαάκιος και Κοδράτος
Η Αγία Αλεξάνδρα ήταν σύζυγος του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284–305 μ.Χ.). Σε πλήρη αντίθεση με τον σκληρό και αιμοδιψή άντρα της, διακρινόταν για την ήρεμη και φιλάνθρωπη φύση της, ενώ η Χάρη του Θεού την φώτιζε όλο και περισσότερο. Η μεταστροφή της ήρθε τη στιγμή του μαρτυρίου του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, όταν η καρδιά της πλημμύρισε από πίστη και θεϊκή συγκίνηση. Στρέφεται τότε προς τον αυτοκράτορα και τον παρακαλεί να σταματήσει τα βασανιστήρια.
Ο Διοκλητιανός, θεωρώντας την αντίδρασή της δείγμα γυναικείας αδυναμίας, της ζητά να απομακρυνθεί, αλλά η Αλεξάνδρα του απαντά μεγαλόφωνα ότι τέτοιες σκηνές δεν αρμόζουν σε ανθρώπους ούτε στο στέμμα που φέρει. Όταν ο αυτοκράτορας ύβρισε το Όνομα του Χριστού, εκείνη στάθηκε με θάρρος και διακήρυξε την πίστη της στον Ιησού και την καταγγελία της απέναντι στους διώκτες των χριστιανών. Εκείνος, ανίκανος να δεχτεί πως η ίδια του η σύζυγος είχε μεταστραφεί, θεώρησε πως είχε χάσει τα λογικά της.
Η Αγία όμως παρέμεινε ακλόνητη στην ομολογία της, με αποτέλεσμα να εξοργίσει τον Διοκλητιανό, ο οποίος διέταξε τη σύλληψή και τη φυλάκισή της. Στο σκοτεινό κελί, η Αλεξάνδρα πέρασε τη νύχτα προσευχόμενη, όχι για τη σωτηρία της, αλλά για την Εκκλησία που σείονταν από τους διωγμούς. Δεν φοβόταν τον θάνατο· τον ποθούσε, αλλά μέσα της δίσταζε: όχι από δειλία, αλλά από φόβο μήπως ο άντρας της φορτωθεί και τη δική της δολοφονία στην πλάστιγγα της Θείας Δικαιοσύνης.
Ζήτησε λοιπόν από τον Ύψιστο να πάρει την ψυχή της χωρίς να φτάσει η ώρα της εκτέλεσης, ως ένδειξη ελέους για τα χρόνια της σιωπής δίπλα σε έναν τύραννο. Ο Θεός άκουσε τη δέησή της, και δύο ημέρες πριν από το μαρτύριο του Αγίου Γεωργίου, το 303 μ.Χ., η βασίλισσα ξεψύχησε στο κελί της.
Το παράδειγμά της ακολούθησαν και τρεις ακόλουθοί της: ο Απολλώ, ο Ισαάκιος και ο Κοδράτος. Ήταν έντιμοι και ευσεβείς υπηρέτες, που αγαπούσαν την κυρά τους και αναγνώριζαν την καλοσύνη της. Η μαρτυρία της τους ώθησε να αναζητήσουν την αλήθεια. Έτσι, επισκέφθηκαν έναν ιερέα, άκουσαν τον λόγο του Θεού και αναχώρησαν με πίστη και φλόγα στην καρδιά, έτοιμοι να βαδίσουν στα βήματά της. Κάποια στιγμή ομολόγησαν και εκείνοι δημοσίως την πίστη τους στον Χριστό.
Ο Διοκλητιανός, συνεπής στον τρόμο του, διέταξε και τον δικό τους θάνατο. Τον Κοδράτο τον αποκεφάλισαν, ενώ τον Απολλώ και τον Ισαάκιο τούς καταδίκασαν σε θάνατο με πείνα και δίψα – ίσως από τα πιο σκληρά βασανιστήρια. Εκείνοι όμως υπέμειναν με γενναιότητα, ενισχυμένοι από την ελπίδα ότι σύντομα θα ενωθούν με την Αγία Αλεξάνδρα στον Παράδεισο. Και πράγματι, η πίστη τους ανταμείφθηκε. Η Εκκλησία, τιμώντας την αυτοθυσία και τη μετάνοιά τους, τους εορτάζει μαζί με την Αγία Αλεξάνδρα την ίδια ημέρα.
