Η ικανότητα αγάπης και συμπόνιας είναι από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ωστόσο, ενώ η κατανόηση των δεινών ενός ατόμου μπορεί να εμπνεύσει ήπια συναισθήματα, υπό ορισμένες συνθήκες, τα συναισθήματα τρυφερότητας και συμπάθειας μπορεί να οδηγήσουν σε επιθετική συμπεριφορά.
Μια ομάδα ερευνητών από τις ΗΠΑ πιστεύει, ότι το φαινόμενο αυτό ισχύει επειδή συγκεκριμένες ορμόνες, που παράγονται από νευρικά κύτταρα αλληλεπιδρούν και οδηγούν σε επιθετικότητα, προκειμένου το άτομο να βοηθήσει όσους έχουν ανάγκη. Αυτό –όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές- μπορεί να εξηγεί το γιατί οι άνθρωποι είναι έτοιμοι να βλάψουν κάποιον, προκειμένου να προστατέψουν κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο.
«Δεν έχει να κάνει με το θυμό ή με αίσθηση προσωπικής απειλής» εξήγησε ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Μπάφαλο, Michael Poulin.
Ο ίδιος, όπως αναφέρει δημοσίευμα της MailOnline, πιστεύει ότι δύο νευρο-ορμόνες πρέπει να συμμετέχουν στους μηχανισμούς που «ξυπνούν» αυτήν την αντίδραση.
Οι νευρο-ορμόνες είναι χημικές ουσίες που παράγονται από τα νευρικά κύτταρα και λειτουργούν τόσο ως ορμόνες στη ροή του αίματος, όσο και ως νευροδιαβιβαστές στον εγκέφαλο.
«Τόσο η οξυτοκίνη, όσο και η βασοπρεσίνη φαίνεται ότι εξυπηρετούν μια λειτουργία, η οποία οδηγεί σε αύξηση συμπεριφορών προσέγγισης και φαίνεται ότι υποκινούν τους ανθρώπους στο να έρθουν κοντά με άλλους» πρόσθεσε ο ερευνητής και κατέληξε: «Τα αποτελέσματα της έρευνας και των πειραμάτων που κάναμε, υποδηλώνουν ότι τα αισθήματα που μας δημιουργούνται όταν κάποιος έχει την ανάγκη μας –αυτό που αποκαλούμε ως ενσυναίσθηση ή συμπόνια- μπορούν να προβλέψουν την επιθετικότητα εκ μέρους αυτών που έχουν ανάγκη».
