Πρόοδο στην αντιμετώπιση των σοβαρότερων περιστατικών κορονοϊού σε σχέση με την έναρξη της πανδημίας, πράγμα που επιτρέπει να σωθούν ζωές, βλέπουν οι ειδικοί στη Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

«Έχει γίνει μεγάλη πρόοδος», βεβαιώνει ο δρ Ερίκ Μορί (Eric Maury), πρόεδρος της Societe de Reanimation de Langue Francaise (SRLF).

«Τα ποσοστά επιβίωσης έχουν σημαντικά αυξηθεί στις ΗΠΑ, σε όλες τις ηλικιακές ομάδες», δηλώνει ο Ντάνιελ Γκρίφιν (Daniel Griffin), επικεφαλής του τμήματος Λοιμωδών Νόσων στην proHEALTH, που εκπροσωπεί περί τους χίλιους γιατρούς από 22 νοσοκομεία της περιοχής της Νέας Υόρκης.

Η πρωταρχική αιτία αυτής της βελτίωσης είναι τα φάρμακα.

Από τον Ιούνιο, σειρά μελετών έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητα των κορτικοειδών στα σοβαρά περιστατικά της Covid-19.

Σύμφωνα με μελέτες που δημοσιεύθηκαν στις 2 Σεπτεμβρίου στην αμερικανική ιατρική επιθεώρηση Jama και όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων τα φάρμακα αυτά επιτρέπουν την μείωση κατά 21% της θνητότητας σε χρονικό διάστημα 28 ημερών στα σοβαρά περιστατικά της νόσου, μέσω της αντιμετώπισης της φλεγμονής που είναι και το χαρακτηριστικό της σοβαρής μορφής της Covid-19.

Κανένα άλλο φάρμακο δεν έχει δείξει σημαντικά αποτελέσματα στην μείωση της θνητότητας. Αυτό έχει οδηγήσει τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να συστήσει «την συστηματική χρήση των κορτικοειδών στους ασθενείς που βρίσκονται σε σοβαρή ή κρίσιμη κατάσταση».

«Πρόκειται για μία θεραπεία που μπορεί να σώσει ζωές», λέει ο δρ Τζιλάλι Ανάν, του νοσοκομείου Raumond Poincare του Garches, εκ των συντακτών μίας από τις μελέτες.

Άλλη αλλαγή: «Χορηγούμε αντιπηκτικά πολύ νωρίτερα και κατά περισσότερο επιθετικό τρόπο», εξηγεί ο δρ Μαρκ Λεόν (Marc Leone) της SFAR (Γαλλική Ένωση Αναισθησίας και Ανάνηψης). Στόχος, η αποφυγή σχηματισμού θρόμβων, που αποτελεί και μία από τις επιπλοκές της νόσου.

Έξω η υδροξυχλωροκίνη

Γενικότερα, «η αγωγή των ασθενών βασίζεται σε πολύ πιο περιορισμένο αριθμό στοχευμένων φαρμάκων», εξηγεί ο Ντάνιελ Γκρίφιν.

Έτσι, η υδροξυχλωροκίνη, φάρμακο που βρέθηκε στο κέντρο οξείας πολεμικής, η αποτελεσματικότητα του οποίου δεν αποδείχθηκε ποτέ, βρέθηκε εκτός παιγνίου.

Πέραν των φαρμάκων, μεγάλη πρόοδος έχει καταγραφεί στην αναπνευστική αγωγή των ασθενών που βρίσκονται στην εντατική.

«Στην αρχή, διασωληνώναμε πολύ γρήγορα τους ασθενείς. Τώρα, κάνουμε να πάντα για να αποφύγουμε την διασωλήνωση», δηλώνει η Κίρστεν Χέρνι, νοσηλεύτρια στο νοσοκομείο MedStar Μέριλαντ.

Η διασωλήνωση αποτελεί μία πολύ βαριά επεμβατική μέθοδο η οποία μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές, όπως λοιμώξεις.

«Γρήγορα αντιληφθήκαμε ότι οι ασθενείς που βρίσκονταν σε μηχανική υποστήριξη της αναπνοής είχαν λίγες πιθανότητες επιβίωσης», παρατηρεί ο δρ Γκρίφιν.

Στη Γερμανία, μία μελέτη που δημοσιεύθηκε στο τέλος του Ιουλίου στην επιθεώρηση The Lancet έδειξε ότι, ανεξαρτήτως ηλικίας, το 53% των ασθενών της Covid-19 με μηχανική υποστήριξη της αναπνοής πέθαιναν (το ποσοστό έφθανε στο 72% στους άνω των 80 ετών).

Οπότε εμφανίσθηκε μία εναλλακτική: οξυγονοθεραπεία ολοταχώς. Σχετικά πρόσφατη – εφαρμόζεται εδώ και μία δεκαετία – η τεχνική συνίσταται στην διοχέτευση μεγάλου όγκου οξυγόνου μέσω μικρών βαλβίδων τοποθετημένων στην μύτη.

Στροφή 180 μοιρών

«Είναι πολύ αποτελεσματικό, πολύ λιγότερο επεμβατικό και, κατά συνέπεια, πολύ πιο απλό στην χρήση από την διασωλήνωση», σύμφωνα με τον δρ Ζαν-Νταμιέν Ρικάρ (Jean-Damien Ricard) του νοσοκομείου Louis-Mourier της Κολόμπ.

Πραγματοποίησε έρευνα που δημοσιεύθηκε στα μέσα του Ιουλίου στην επιθεώρηση Intensive Care Medicine η οποία δείχνει ότι η οξυγονοθεραπεία αντικαθιστά αποτελεσματικά την διασωλήνωση σε ορισμένους ασθενείς.

«Αυτό αφορά λίγο περισσότερο από το 30% των ασθενών της ομάδας μας». Όπως και όσοι διασωληνώνονται, οι ασθενείς αυτοί τοποθετούνται μπρούμυτα «για την οξυγόνωση των περιοχών πίσω από τους πνεύμονες», πράγμα που αποδεικνύεται επωφελές.

Ακόμη και αν οι μελέτες που επιβεβαιώνουν την αποτελεσματικότητα των μεθόδων αυτών είναι πρόσφατες, όλες αυτές οι βελτιώσεις αγωγής εφαρμόζονται εδώ και λίγο καιρό με την καθοδήγηση της ιατρικής παρατήρησης και πρακτικής.

«Σχετικά με την διασωλήνωση, τα κορτικοειδή ή την υδροξυχλωροκίνη υπήρξε στροφή 180 μοιρών ανάμεσα στις αρχές του Μαρτίου και στις αρχές του Απριλίου. Τα βασικά μέτρα που θέσαμε σε εφαρμογή στις αρχές του Απριλίου ήταν αντίθετα με τις οδηγίες των αρχών του Μαρτίου και αυτήν την προσέγγιση ακολουθούμε ακόμη σήμερα», λέει ο δρ Γκρίφιν.

«Όταν εμφανίζεται μία νέα νόσος, στην αρχή δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, στην συνέχεια νέα γνώση ανθίζει κάθε μέρα», λέει ο δε Μορί. «Είναι όπως στην αρχή της επιδημίας του AIDS», εξηγεί η Κίρστεν Χένρι.

Παρά τις βελτιώσεις, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι δεν πρέπει να επικρατήσει υπερβολική αισιοδοξία. «Θα υπάρχουν πάντα θάνατοι. Δεν πρέπει οι άνθρωποι να πιστεύουν ότι έχουν βρεθεί θεραπείες κατά της ασθένειας αυτής», προειδοποιεί ο δρ Λεόν.