Η νευρική βουλιμία είναι μια ασθένεια που εμφανίζεται συχνά σε γυναίκες στα τελευταία χρόνια της εφηβείας και χαρακτηρίζεται από συχνά επεισόδια υπερφαγίας, συνήθως κρυφά, κατά τη διάρκεια των οποίων καταναλώνονται φαγητά που θεωρούνται «απαγορευμένα» σε κάποιον που θέλει να ελέγξει το βάρος του.

Φαγητά που καταναλώνονται κατά τη διάρκεια του επεισοδίου υπερφαγίας είναι μπισκότα, σοκολάτες, γαριδάκια, παγωτό κ.α. Η κατανάλωση φαγητού συνεχίζεται μέχρι να σταματήσει η ορμή, να μειωθεί η ένταση, να επιτευχθεί αίσθημα κορεσμού (σε σημείο πόνου). Τα υπερφαγικά επεισόδια συνοδεύονται από αντισταθμιστικές μεθόδους, όπως η πρόκληση εμετού ή η λήψη καθαρτικών ή διουρητικών προκειμένου να αποφευχθεί η πρόσληψη βάρους. Ο ασθενής είναι είτε φυσιολογικού βάρους είτε υπέρβαρος.

Οι παρεμβάσεις για τη νευρική βουλιμία περιλαμβάνουν τη διαχείριση των υπερφαγικών επεισοδίων με διατροφικές παρεμβάσεις, αυτοέλεγχο και συγκεκριμένες συμπεριφοριστικές τεχνικές.

Το διατροφικό πλάνο περιλαμβάνει τα εξής:

Κατανάλωση 3 ισορροπημένων γευμάτων ημερησίως, που θα περιλαμβάνουν πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και λιπαρά, με έμφαση σε τροφές που είναι πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά, ώστε να επέλθει διατροφική αποκατάσταση. Πιο συγκεκριμένα, συνίσταται η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών βιολογικής καλλιέργειας τα οποία είναι πλουσιότερα σε μέταλλα και δεν περιέχουν φυτοφάρμακα. Επιπλέον, κατανάλωση σύνθετων υδατανθράκων, προϊόντων ολικής αλέσεως, πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας, οσπρίων, ξηρών καρπών, σπόρων και επαρκούς ποσότητας λιπαρών για την πρόσληψη των απαραίτητων λιπαρών οξέων.

Κατανάλωση 2-3 μικρών σνακ ημερησίως, που θα αποτελούνται από φρούτα ή λαχανικά σε συνδυασμό με μια πηγή πρωτεΐνης που προέρχεται από ξηρούς καρπούς, σπόρους ή τυρί ή γιαούρτι.

Η κατανάλωση των γευμάτων θα πρέπει να γίνεται κάθε 3 ώρες, ώστε να υπάρχει ισορροπία στα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης. Η λήψη γευμάτων σε τακτά χρονικά διαστήματα βοηθάει τα άτομα με νευρική βουλιμία να ελέγξουν τα υπερφαγικά επεισόδια.

Κάθε γεύμα θα πρέπει να περιλαμβάνει 20 γρ. πρωτεϊνών, τα οποία θα προέρχονται από ψάρι, κρέας, πουλερικά, αυγά, γαλακτοκομικά, όσπρια και ξηρούς καρπούς.

Το καθημερινό διαιτολόγιο θα πρέπει να περιλαμβάνει επαρκή ποσότητα “ωφέλιμων λιπαρών” όπως λιπαρά ψάρια(σαρδέλα, σολομός), ξηρούς καρπούς (καρύδια, αμύγδαλα), σπόρους (λιναρόσπορο, ηλιόσπορο) και, φυσικά, ελαιόλαδο.

Κατανάλωση 2-3 φρέσκων φρούτων ημερησίως. Τα φρούτα παρέχουν περισσότερα πεπτικά ένζυμα από κάθε άλλη τροφή επειδή τα καταναλώνουμε ωμά. Επίσης, είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, βιταμίνες και μέταλλα και συμβάλλουν στη διατήρηση της αλκαλικής ισορροπίας του σώματος.

Κατανάλωση άφθονων λαχανικών. Τα λαχανικά περιέχουν υδατάνθρακες για ενέργεια και είναι πλούσια πηγή μετάλλων και βιταμινών. Όπως και τα φρούτα παρέχουν ένζυμα και συμβάλλουν στη διατήρηση της αλκαλικής ισορροπίας του σώματος.

Κατανάλωση τροφών που είναι πλούσιες σε τρυπτοφάνη, για να επιτευχθεί αύξηση των επιπέδων σεροτονίνης, η οποία βελτιώνει τη διάθεση και ελέγχει την υπερφαγία. Μερικές από τις τροφές που περιέχουν τρυπτοφάνη είναι ο τόνος, το κοτόπουλο, η γαλοπούλα, τα φασόλια, τα ρεβίθια, οι φακές, η βρώμη και οι σπόροι.
Κατανάλωση ισορροπημένου πρωινού. Η κατανάλωση επαρκούς πρωτεΐνης στο πρωινό βοηθάει στη μείωση της ψυχαναγκαστικής υπερφαγίας. Η μη κατανάλωση πρωινού μειώνει το μεταβολισμό και μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της πείνας το απόγευμα και το βράδυ.

Μείωση ή αποφυγή απλών σακχάρων, επεξεργασμένων τροφών, προϊόντων από λευκό αλεύρι και διεγερτικών ουσιών όπως τσάι, καφές και αλκοόλ.

Επαρκής κατανάλωση νερού (1-2 lt ημερησίως). Πολλά άτομα δεν μπορούν να διαχωρίσουν το αίσθημα της πείνας από το αίσθημα της δίψας και στρέφονται προς το φαγητό, ενώ στην πραγματικότητα είναι αφυδατωμένα. Απαιτείται προσοχή όμως στην ποσότητα του νερού που θα καταναλωθεί, γιατί άτομα που πάσχουν από νευρική βουλιμία καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες νερού για να προκαλέσουν τον εμετό.

Χρήση συμπληρωμάτων διατροφής, εφόσον κρίνεται αναγκαίο και έχουν συστηθεί από διαιτολόγο ή γιατρό.

Εν κατακλείδι στόχος της διατροφικής παρέμβασης είναι :

Να βοηθήσει τον ασθενή να επιλέγει από μόνος του ισορροπημένα γεύματα που θα περιέχουν τροφές από όλες τις ομάδες.

Να μάθει πως να ανταποκρίνεται στα φυσιολογικά μηνύματα της πείνας.

Να ενημερωθεί σχετικά με τη ρύθμιση του σωματικού βάρους, το ενεργειακό ισοζύγιο, τις επιπτώσεις της ασιτίας, τις σωματικές επιπτώσεις των εκκαθαριστικών μεθόδων, και τις διαστρεβλωμένες απόψεις για τη δίαιτα και τον έλεγχο του βάρους.

Να βοηθήσει το ασθενή να απενοχοποιήσει τα «απαγορευμένα τρόφιμα» και να βρει τρόπους επίλυσης καθημερινών προβλημάτων που έχουν σχέση με το φαγητό.

Πηγή: diatrofi.gr