Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι η συχνότερη αιτία άνοιας στις δυτικές χώρες. Η νόσος προκαλεί διαταραχές μνήμης, ενώ προοδευτικά εμφανίζεται διαταραχή ομιλίας, οπτική αίσθηση του χώρου, γνωσιακά προβλήματα, αποδιοργάνωση του χαρακτήρα. Σε σοβαρές περιπτώσεις τελικού σταδίου, οι ασθενείς χάνουν τη μνήμη, την κρίση, τη λογική, τη γνωσιακή ικανότητα.
Σημαντικές μελέτες έχουν γίνει για τη διερεύνηση της παθογένειας της νόσου και των παραγόντων κινδύνου που την προκαλούν.
Ο πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου είναι το θετικό οικογενειακό ιστορικό. Ορισμένα κληρονομούμενα γονίδια παίζουν σημαντικό ρόλο στην παθογένεια της νόσου. Περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως έκθεση σε βαρέα μέταλλα, η αυξημένη χοληστερόλη, η αυξημένη ομοκυστείνη, η υπέρταση, η μη επαρκής άσκηση, η αποφυγή πνευματικών δραστηριοτήτων έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου και πυροδότησης των παθολογικών γονιδίων.
Οι παράγοντες αυτοί πρέπει να εντοπίζονται έγκαιρα και να αποκαθίστανται ιατρικώς, ιδιαίτερα σε άτομα με θετικό κληρονομικό ιστορικό για τη νόσο.
Η επαρκής πρόσληψη αντιοξειδωτικών που επιτυγχάνεται με ενισχυμένη διατροφή είναι σημαντική σε άτομα με σχετική προδιάθεση. Η προληπτική χορήγηση ορισμένων αντιοξειδωτικών και προστατευτικών βοτάνων που σταθεροποιούν το νευρικό σύστημα, μέσω κατάλληλης διατροφής αλλά και μέσω συμπληρωμάτων και φυσικών φαρμάκων (π.χ. ενισχυμένη formula φυτού ginkgo με φυσικά αντιοξειδωτικά σταθεροποίησης), είναι σημαντική σε άτομα με ισχυρό κληρονομικό ιστορικό.
Κάθε άτομο που παρουσιάζει διαταραχές μνήμης πρέπει να εξετάζεται άμεσα για Αλτσχάιμερ. Η πρώιμη θεραπευτική παρέμβαση είναι σημαντική για την επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου.
Πηγη: iatronet.gr
