Αυξάνονται συνεχώς οι κάθε είδους χειρουργικές επεμβάσεις που λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο στον κόσμο. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, που δημοσιεύονται στο Δελτίο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), το 2012 έφθασαν τα 312,9 εκατομμύρια, σημειώνοντας εντυπωσιακή αύξηση 38,2% έναντι μόλις πριν οκτώ ετών, το 2004, όταν είχαν γίνει 226,4 εκατομμύρια επεμβάσεις.

Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες του ΠΟΥ, παρά την αύξηση των χειρουργείων, μόνο ένα σχετικά μικρό μέρος της ανθρωπότητας ωφελείται, καθώς παραμένουν μεγάλες ανισότητες μεταξύ πλουσίων και φτωχών χωρών, όσον αφορά την πρόσβαση σε ένα χειρουργικό τραπέζι.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Τόμας Γουάιζερ, επίκουρο καθηγητή χειρουργικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, υπολόγισαν ότι σε 104 χώρες όπου ζουν πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι (το 71% του παγκόσμιου πληθυσμού) γίνονται μόνο το 30% των χειρουργικών επεμβάσεων. Οι χώρες αυτές δαπανούν κατά μέσο όρο λιγότερα από 400 δολάρια ανά κεφαλή ετησίως για την υγεία.

«Είναι ξεκάθαρο πως υπάρχουν τεράστιες ανισότητες στην παροχή χειρουργικής παγκοσμίως και αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ανάγκη να καλυφθεί το κενό αυτό σε πολλές χώρες», δήλωσε ο Γουάιζερ.

Η εξαγωγή διεθνών χειρουργικών στατιστικών δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς σε 66 από τις 194 χώρες μέλη του ΠΟΥ δεν υπάρχουν διαθέσιμα τέτοια στοιχεία, πράγμα που οδήγησε τους ερευνητές σε στατιστικές «ακροβασίες» (π.χ. εκτιμήσεις με βάση τις γειτονικές χώρες όπου υπάρχουν στοιχεία).

Η «ψαλίδα» σε βάρος των φτωχών χωρών διευρύνεται παρά το γεγονός ότι μεταξύ 2004-2012 σε αυτές ακριβώς καταγράφηκε η μεγαλύτερη αναλογικά αύξηση στις χειρουργικές επεμβάσεις (69% ή από 394 σε 666 επεμβάσεις ετησίως ανά 100.000 κατοίκους).

Στις χώρες αυτές σχεδόν μία στις τρεις επεμβάσεις (29,6%) αφορά τοκετούς με καισαρική, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόλις 2,7% στις 44 πλουσιότερες χώρες (το 17,7% του παγκόσμιου πληθυσμού ή 1,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι). Οι ερευνητές επεσήμαναν πως στις φτωχές χώρες γίνονται υπερβολικά πολλές καισαρικές, ενώ σε άλλες πιο κρίσιμης σημασίας επεμβάσεις παρατηρείται ανησυχητική υστέρηση.