Η Αθήνα είναι μια τεράστια πόλη, χτισμένη πάνω σε πολλές στρώσεις του παρελθόντος της. Κάθε στρώση καταφέρνει να κρύβει καλά την προηγούμενη, ακόμα και αν πρόκειται για μια ιστορία μόλις 100 ετών.
Κάπως έτσι, η παλιά διώροφη βίλα του 1920 στην οδό Σαρανταπόρου 14 στα Πατήσια, περικυκλώθηκε από κτίρια και πολυκατοικίες, με αποτέλεσμα να ξεχαστεί. Μπορεί, θεωρητικά, η είσοδος για το κτίριο να λέει ότι είναι στον αριθμό 14 της οδού Σαρανταπόρου, στην πραγματικότητα, όμως, δεν θα τη δείτε εκεί.
Στην ουσία, αυτό το κτίριο δεν έχει ούτε είσοδο ούτε πρόσοψη σε κανένα σημείο του οικοδομικού τετραγώνου που περικλείεται από τις οδούς Σαρανταπόρου, Τσίλλερ, Μπάμπη Αννίνου και Ηλία Ζερβού. Τα κτίρια που ανεγέρθηκαν σταδιακά ως σήμερα, έχουν, κυριολεκτικά, κλείσει την πρόσβαση του παλιού αρχοντικού και ο μόνος τρόπος να το δει κάποιος, έστω εν μέρη, είναι από απόσταση από την οδό Σαρανταπόρου, καθώς την ανεβαίνει για να βγει στην οδό Πατησίων.
Και όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, η χρήση του κτιρίου έγινε ιστορία και η ιστορία μύθος. Όλα αυτά μπερδεύτηκαν σε βαθμό που να μην ξέρει κανείς με σιγουριά τι είναι αλήθεια και τι ψέμα, ακόμα κι αν μιλάμε για μία σύγχρονη ιστορία, μόλις 103 ετών.
Οι φήμες για τη λειτουργία της ιστορικής βίλας
Παρότι το διαδίκτυο και οι μηχανές αναζήτησης δεν αναφέρουν πολλά πράγματα για το συγκεκριμένο κτίριο, βρήκαμε κάποιες πληροφορίες για να χτίσουμε τον μύθο και την ιστορία του κτιρίου. Κάποιοι αναφέρουν ότι υπήρξε ως και εξοχική κατοικία του Βασιλιά Όθωνα, αν και χρονολογικά δεν υπάρχει χώρος γι’ αυτό το μύθο. Μία ακόμα φήμη, που δεν επιβεβαιώνεται από τα στοιχεία, είναι πως αποτέλεσε κατοικία του Ιταλού Πρέσβη, κατά το 1940.
Πέρα όμως από τα τις ανεπιβεβαίωτες φήμες και τις ιδιότητες που του αποδίδονται, υπάρχουν και κάποιες περισσότερο τεκμηριωμένες. Από αυτές, μαθαίνουμε ότι το κτίριο κατασκευάστηκε το 1920. Μεταπολεμικά είχε χρήσεις ως «Κολλέγιον Οικιακής Οικονομίας και Σχολή Λογιστριών», ενώ σύμφωνα με αναφορές τουλάχιστον, ως το 1961 λειτουργούσε ως Μοντεσσοριανό Σχολείο.
Κάποια στιγμή, εκεί στεγαζόταν το 109ο δημοτικό σχολείο, όπου παρέμεινε τουλάχιστον ως το 1981, όταν έπαθε ζημιές κατά τον μεγάλο σεισμό στις Αλκυονίδες. Πληροφορίες θέλουν μετά από επισκευές να συνέχισε να λειτουργεί, ενώ κάποιοι δηλώνουν ότι λειτούργησε και ως εκλογικό κέντρο για τις εθνικές εκλογές του 1981.
Ένα ιδιαίτερο μυστικό της Αθήνας
Σύμφωνα με αποφάσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ, το κτίριο έχει χαρακτηρισθεί ως νεότερο διατηρητέο μνημείο από το 2008, ενώ με νεότερη απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ, το 2019 επιτράπηκε η αποκατάσταση των αρχιτεκτονικών και μορφολογικών στοιχείων της εξωτερικής επιφάνειας, η στατική του ενίσχυση, η μετατροπή του υπογείου σε χώρο κύριας χρήσης, καθώς και άλλες οικοδομικές εργασίες.
Αυτή τη στιγμή, ωστόσο, δεν φαίνεται να πραγματοποιούνται κάποιες εργασίες σε αυτό.
Το κτίριο, παρότι εξαιρετικά ενδιαφέρον και όμορφο, φαίνεται εγκαταλειμμένο, ενώ το γεγονός ότι δεν «βλέπει» κανένα από τους δρόμους που το περιβάλλουν, κάνει ιδιαίτερα δύσκολη την εκμετάλλευσή του με οποιονδήποτε τρόπο. Παρόλα αυτά, παραμένει ένα ιδιαίτερο μυστικό της Αθήνας, από αυτά που ξέρει να καλύπτει καλά η περισσότερο από 2.000 ετών ιστορία της πόλης.
Δείτε τις φωτογραφίες από το Newsbeast:
