Δεκατέσσερα χρόνια έχουν περάσει από τη μέρα που ο αστυνομικός Επαμεινώνδας Κορκονέας σήκωσε το όπλο του και σκότωσε τον νεαρό Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στα Εξάρχεια. Το ημερολόγιο έγραφε 6 Δεκεμβρίου 2008 και αποτελεί μια από τις μαύρες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Η Νατάσσα Μποφίλιου, μέσα από μια ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, θυμήθηκε τις ώρες αγωνίας που βίωσε εκείνο το βράδυ του 2008 καθώς όταν πληροφορήθηκε πως ένα νέο παιδί έπεσε νεκρό στα Εξάρχεια, φοβήθηκε πως ήταν ο μικρός της αδερφός.
«Όταν δολοφονήθηκε ο Αλέξης από σφαίρα του αστυνομικού Κορκονέα ήμαστε στο σπίτι του πατέρα μου για τη γιορτή του. Νίκος στο όνομα. Τρώγαμε και τραγουδούσαμε και περνάγαμε υπέροχα. Ξαφνικά διακόπηκε η ατμόσφαιρα, γιατί χτύπησε το τηλέφωνο και μας είπαν ότι μάλλον έχουν σκοτώσει ένα παιδί στα Εξάρχεια. Πήρα την αδερφή μου. Ήταν καλά. Πήρα τον αδερφό μου, μικρός τότε, ήταν έξω. Και δεν σήκωνε το τηλέφωνό του. Τον καλούσα ασταμάτητα. Το μυαλό μου έκανε χίλιες σκέψεις που δεν περιγράφονται.
Μέχρι να βρούμε τον Αντώνη, είχαμε χάσει τον Αλέξη. Η μάνα μου ήταν τυχερή. Η μάνα του Αλέξη τραγικά άτυχη. Έτσι είναι η βία στην αισχρότερη μορφή της, την κρατική βία. Διακόπτει τη φυσική ροή της ζωής, κάτι που δεν μπορεί ο εγκέφαλος του ανθρώπου να μεταβολίσει, διακόπτει τη γιορτή, την ελπίδα, την πίστη. Και σε αφήνει στο απόλυτο κενό. Στο απόλυτο σκοτάδι. Ένα σκοτάδι που πότε δεν μπορείς να ξεπεράσεις και σε ακολουθεί σε όλη την πορεία της ζωής σου.
Κάθε τέτοια μέρα, σκέφτομαι έναν αδερφό μου στη θέση του Αλέξη. Κάθε τέτοια μέρα, πονάω και οργίζομαι και δεν μπορώ να πάρω ανάσα και πεισμώνω πιο πολύ. Ανήμερα 6 Δεκέμβρη 2022 έχουμε ένα παιδί που χαροπαλεύει στην εντατική. Χτυπημένο από σφαίρα αστυνομικού. Για 20 ευρώ βενζίνη. Πώς ξυπνάμε χωρίς να σκεφτόμαστε μόνο πώς θα ξαναφτιάξουμε από την αρχή αυτόν τον κόσμο;» έγραψε η Νατάσσα Μποφίλιου.
