Πώς συνδέεται η φετινή συμμετοχή της Ελλάδας στη Eurovision με τις διαπραγματεύσεις Αθήνας-δανειστών; Και ποια είναι τα κρυφά νοήματα του «One last breath» που απευθύνει η Μαρία Έλενα Κυριάκου στους Ευρωπαίους;
Ξεκινώντας από τα κρυμμένα μηνύματα περί ναρκωτικών και σατανισμού σε τραγούδια όπως το «Lucy in the Sky of Diamonds» ή το «Hotel California», οι αρθογράφοι του Marketwatch επιχειρούν να συσχετίσουν ακόμα και τη συμμετοχή μας στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού με τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να κρατήσει την Ελλάδα όρθια και να συμφωνήσει σε μια αμοιβαία επωφελή λύση με τους εταίρους της.
Με τις θεωρίες συνομωσίας να δίνουν και να παίρνουν, αυτή τη φορά δημοσίευμα του διεθνούς Τύπου επιχειρεί να αποδείξει ότι ακόμα και το τραγούδι με το οποίο εκπροσωπείται η χώρα μας στον διαγωνισμό της Eurovision χρησιμοποιείται για να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ Ελλάδας και δανειστών.
Αναζητώντας τα στοιχεία, η ελληνίδα αρθρογράφος Έλλη Ισμαϊλίδου, ξεκινά από τον τίτλο «One last breath», θεωρεί ότι είναι ο πλέον κατάλληλος για μια χώρα που πιέζεται από τους διεθνείς πιστωτές για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ή να χάσει την οικονομική στήριξη των Ευρωπαίων και υπενθυμίζει ότι η χώρα μας είναι στο παρά πέντε της χρεοκοπίας.
Δεύτερον, η αρθρογράφος σημειώνει ότι οι στίχοι του τραγουδιού κατηγορούν ένα ανώνυμο «εσύ» – που ίσως είναι η Γερμανία – για προδοσία και εγκατάλειψη, που αφήνει το θύμα μόνο του στο σκοτάδι. Σύμφωνα με τον συλλογισμό έτσι ακριβώς αισθάνονται οι Έλληνες απέναντι στους δανειστές τους.
Εμφανίζεται, τέλος, σίγουρη ότι αυτό που εμφανίζεται ως μια ερωτική μπαλάντα, κρύβει την απόγνωση της Ελλάδας και την έκκλησή της για βοήθεια προς όλους τους Ευρωπαίους.
