Μπορεί στα υπόλοιπα Δωδεκάνησα σήμερα να γιορτάζουν την επίσημη ενσωμάτωσή τους με την Ελλάδα, στην πανέμορφη αλλά και ξεχασμένη από την πολιτεία Κάσο, όμως, οι σημαίες είναι μεσίστιες. Οι κάτοικοί της νιώθουν πιο αποκομμένοι και εξοργισμένοι με τη μητέρα πατρίδα παρά ποτέ.
Ένα μόνο δρομολόγιο την εβδομάδα τους συνδέει με Πειραιά, Κρήτη και Ρόδο, για το οποίο δεν έχουν ούτε έγκαιρη ενημέρωση για το πότε εκτελείται, όταν εκτελείται βέβαια, καθώς είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να μην πραγματοποιείται λόγω κακοκαιρίας και βλαβών, με το νησί να είναι για εβδομάδες αποκλεισμένο.
Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού, λέει η λαϊκή θυμοσοφία και οι κάτοικοι της Κάσου, της Καρπάθου, της Χάλκης και της Ανάφης εδώ και τέσσερις μήνες, με αβέβαιο το μέλλον, βιώνουν τις τραγικές συνέπειες της, όπως γράφει σήμερα ο «Ελεύθερος Τύπος». Το τακτικό πλοίο της γραμμής «Πρέβελης» βρίσκεται από τα τέλη του Οκτώβρη στο καρνάγιο για συντήρηση και αν και ο συνηθισμένος χρόνος επισκευής είναι ο ένας μήνας, κανείς δεν ξέρει πότε θα επιστρέψει στη γραμμή.
Τι και αν η συμβολή των Κασίων στην εμπορική ναυτιλία ήταν σπουδαία και καθοριστική, η ακτοπλοϊκή σύνδεση του νησιού με την υπόλοιπη Ελλάδα είναι «τιμωρία», όπως λέει χαρακτηριστικά η δήμαρχος του νησιού, Μαίρη Σορώτου-Τσανάκη. «Στα ακριτικά νησιά οι κάτοικοι κρατούν την πραγματική Ελλάδα ψηλά και , αντί να βοηθηθούμε παραπάνω, μας τιμωρούν που δεν εγκαταλείπουμε το νησί μας και θέλουμε να ζούμε εδώ».
Το 39χρονο πλοίο «Βιτσέντζος Κορνάρος», με μόλις ένα δρομολόγιο την εβδομάδα από τα τρία που εκτελούσε το πλοίο «Πρέβελης», εδώ και τέσσερις μήνες έχει τη σύμβαση της ακριτική γραμμής μέχρι και τις 31-10. Το ταξίδι μαζί του θυμίζει μικρή Οδύσσεια αφού για να φτάσει στο λιμάνι της Κάσου μπορεί να ξεπεράσει τις 28 ώρες…
