Με θερμά λόγια αποχαιρέτησε τον Μίκη Θεοδωράκη o δήμαρχος Χανίων Παναγιώτης Σημανδηράκης, ο οποίος απηύθυνε επικήδειο λόγο στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου στον Γαλατά, την τελευταία κατοικία του μεγάλου μουσικοσυνθέτη, κατά την επιθυμία του ίδιου.

«Με μεγάλη συγκίνηση και λίγα λόγια μετρημένα εκφράζοντας όλες τις Χανιώτισσες και όλους τους Χανιώτες, υποκλίνομαι μπροστά σου, γιατί εσύ έγινες με τη ζωή σου η ζωντανή συνείδηση της Ρωμιοσύνης, που σφράγισε την σύγχρονη ταυτότητα του ελληνικού πολιτισμού.

Βρισκόμαστε εδώ, στον Γαλατά, στο χωριό του παππού σου του Μιχάλη και του πατέρα σου του Γιώργου, που όπως ο ίδιος είχες πει, “φυτέψανε βαθιά μέσα στην καρδιά σου τις δυο μεγάλες ιδέες που καθόρισαν τη ζωή σου: την Ελλάδα και την Κρήτη”. Δύο σύμβολα που ταυτίστηκαν με την ελευθερία και τον αγώνα και οδήγησαν τα βήματά σου», επισήμανε συγκινημένος ο δήμαρχος, σύμφωνα με το ΑΠΕ ΜΠΕ.

Στάθηκε στην πάνδημη υποδοχή που επεφύλαξαν οι πολίτες στον εκλιπόντα, «στα Χανιά, στα χώματα των Βενιζέλων, στην πόλη που είχες πάντα στην καρδιά σου. Στο λιμάνι, στους δρόμους και στα σοκάκια, στην “Όμορφη Πόλη” που με τον αγαπημένο σου αδελφό, τον ποιητή Γιάννη κάνατε κάποτε τραγούδι».

«Λίγα χιλιόμετρα πιο έξω από την πόλη, στον Σταυρό, ο Ζορμπάς στροβιλίζεται ακόμη στους ρυθμούς της δικής σου μουσικής. Της μουσικής που σμίλεψε με χρυσά γράμματα την ταυτότητα της σύγχρονης Ελλάδας και αγαπήθηκε στα πέρατα της Οικουμένης», όπως χαρακτηριστικά είπε και προσέθεσε:

«Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν και είναι ένας Κρητικός Έλληνας ή ένας Έλληνας Κρητικός με όλο το αξιακό βάρος της γενιάς του, που το γονιμοποίησε, το μπόλιασε, το έκανε βιοθεωρία, πράξη και κορυφαία Τέχνη. Κουβάλησε τους προγόνους του, βάδισε με συνέπεια στην ιστορία τους κι εμπνεύσθηκε από τη λύρα, τους κρητικούς χορούς, από τα δυνατά πατήματα, από τα αναντρανιστά κορμιά των περήφανων Κρητικών μαχητών της ελευθερίας. Έτσι ο Μίκης έγινε η σύγχρονη Ελλάδα. Κατάφερε να γίνει ένα κομμάτι όλων μας, ένα στοιχείο της καθημερινότητάς μας, σημάδεψε τις ζωές μας, μας καθόρισε, μας ενέπνευσε, μας προσέφερε διεξόδους και οράματα, ψυχική ανάταση και ελπίδα σε δύσκολες συγκυρίες. Το πολυδιάστατο μουσικό του έργο ήταν ελληνικό αλλά έγινε παγκόσμιο».

Όπως ακόμα τόνισε ο δήμαρχος Χανίων: «Ο Μίκης Θεοδωράκης, ήταν αυτός που αποτέλεσε τη γέφυρα τής υψηλής ποίησης με τον λαό, έφερε στα χείλη μας και έβαλε για πάντα στην ψυχή μας τους μεγάλους ποιητές. Γενιές Ελλήνων έγιναν κοινωνοί του Σεφέρη, του Ελύτη, του Ρίτσου, του Βάρναλη, του Λειβαδίτη, του Αναγνωστάκη, του Γκάτσου, του Χριστοδούλου, του Νερούδα και τόσων άλλων.

Σε εποχές δύσκολες, πυρακτωμένες, στην εθνική αντίσταση αλλά και στα σκληρά χρόνια του εμφυλίου, στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, στη μεταπολίτευση, ο Μίκης δεν οξειδώθηκε ποτέ μεσ’ τη φωτιά των ανθρώπων και παρέμενε πάντοτε συγχρονισμένος με το ρολόι της ιστορίας.

Αφουγκράστηκε τη Ρωμιοσύνη, την εξέφρασε, την τραγούδησε, την εξύψωσε. Αρνήθηκε τη σιωπή, τον φόβο και την υποταγή.

Γιατί ήταν ένας άνθρωπος του χρέους και της ευθύνης, που “δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις”. Και αυτό το πλήρωσε με σκληρούς διωγμούς, φυλακίσεις, βασανιστήρια, εξορίες. Με τραύματα που έφερε μέχρι το τέλος της ζωής του.

Όλη του η ύπαρξη, όλο του το έργο είναι μια οικουμενική πρόσκληση ελευθερίας. Αυτή είναι η παρακαταθήκη του, αυτή η ανάσα ελευθερίας για όλους τους ανθρώπους σε όλη τη γη.

Ένα είναι βέβαιο: ο Μίκης ερωτεύτηκε παράφορα τη ζωή, έζησε μια ζωή περιπετειώδη και συγκλονιστική, 100 ζωές σε μία».

Ο κ Σημανδηράκης αναφέρθηκε ακόμα στην ευθύνη του δήμου να διατηρήσει ζωντανή την μνήμη του Μίκη Θεοδωράκη, ενώ κατέληξε λέγοντας: «Αγαπημένε Μίκη, Ουρανομίκη όπως σε είχε αποκαλέσει κάποτε ο μεγάλος μας ιεράρχης Ειρηναίος Γαλανάκης, θα σε θυμόμαστε πάντα έτσι όπως εσύ ήθελες: Ως μουσικό και επαναστάτη και ως επαναστάτη και μουσικό».

Πλήθος κόσμου στο κοιμητήριο του Γάλατα

Με συγκίνηση και θλίψη χωρίς να σταματούν να προσέρχονται στο μνήμα του Μίκη Θεοδωρακη, συνεχίζουν τον αποχαιρετισμό στον μεγάλο Έλληνα συνθέτη, άνθρωποι που τον αγάπησαν, μετέδωσε λίγο νωρίτερα το ΑΠΕ ΜΠΕ.

Από όλη την Κρήτη, ακόμη και με λεωφορεία, έφτασαν στο Γαλατά για το τελευταίο αντίο, πλήθος ατόμων κάθε ηλικίας, που με ένα λουλούδι στο χέρι, λένε το τελευταίο αντίο «στον μεγάλο Έλληνα του οποίου το έργο θα μείνει ανεξίτηλο στο χρόνο», όπως τόνιζαν.

Μετά την αποχώρηση της οικογένειας και φίλων του Μίκη Θεοδωράκη από το κοιμητήριο, επετράπη η είσοδος σε όσους θέλησαν να αφήσουν ένα λουλούδι στο μνήμα του.

Μέχρι και αυτή την ώρα κατά δεκάδες συνεχίζεται η άφιξη ανθρώπων που με γοερό κλάμα, τον αποχαιρετούν λέγοντας ότι «ο Μίκης και το έργο του θα μείνουν χαραγμένα στην ψυχή των Ελλήνων».